M-e-e P-e-d

เจ้าเอย เจ้าดอกดาวราตรีเดือดเลือดคาวแปดเปื้อนหนสายลมความขัดแย้งพัดแบ่งคนเป็นสองฝั่งฟากกมลเร้าบีฑาร่วงจากขั่วที่ละดอกเพื่อบอกเล่าตำนานแต่เนิ่นเก่าแห่งยะถาความเป็นธรรมเจ้าได้แต่ใดมาไยต้องแลกด้วยชีวาอยู่ร่ำไป หรือตำนานบ้านนี้ไม่มีจบต้องนับศพให้เศร้าอีกเท่าไหร่

เคลื่อนไหวบ้างเถอะนะ...ในบางขณะบางช่วงห้วงกระแสขยับความคิดอ่านตรึกทานแลอย่านิ่งแค่เงียบเฉยแล้วเลยลับ เคลื่อนไหวบ้างนะ.... ความฝันอย่าทิ้งปล่อยให้มันต้องสูญดับมีเรื่องราวนำพาคณานับให้หัวใจซึมซับอยู่ทุกพาย เคลื่อนไหวบ้างนะ.... หัวใจอย่าปล่อยให้จินตนาการผันผ่านหาย

**แด่กันยาทมิฬ ๒๕๕๑ **๑.ประเทศนี้ที่ไหนใครก็หวังหยุดคั่งแค้น ย ชิงชัง หวังได้ไหม?หยุดสงครามเข่นฆ่าคุกคามใครเหลือที่ว่างวางไว้ใช้กับรักเราเคยเสียน้ำตาทุกครารบภาพความตาย, สงครามจบ เราประจักษ์แต่เรายังฆ่าเข่นไม่เว้นวรรคเหมือนไม่เคยรู้ทักความร่มเย็นนปช. ย พธม. ละเลงเลือดกันยาทมิฬเดือด จน

ข่าวการเมือง....พธม ปะทะ นปช ที่ กทม ครมจึงให้ มท และ ผบทบ มาดูแล รปภ ส่วน สนนท จูงมือ ขรก มาบอกกับ สส และ สว ว่า ผบตร ไม่ปฏิบัติตัวเป็นกลาง ทำให้ ปชช ผู้รัก ปชต ยื่นคำร้องขอแก้ รธน เพื่อไม่ให้ นาย ก และ ผบตร รังแก ปชช อย่าง นดด (หน้าด้านด้าน) ขณะเดวกัน กกต ก็ได้แจ้งให้ กจข(กระจอกข่าว)

.....ท่านเป็นใคร..... ไทยตีไทย ไทยแตกแบ่งแยกไทยไทยไร้ใจสามัคคีไทยทั้งผองเลือดนองพื้นลื่นถลำน้ำตานองไม่ปองดองเสียแล้วพี่น้องไทยไทยแลกหมัดแลกไม้ตีกันแตกไทยแบ่งแยกฝ่ายฝักว่าข้างไหนไทยตีไทย ใครช้ำเล่า เราคนไทยไทยตีไทย ไทยแพ้ แน่แท้จริงกว่าจะเกิดเป็น

**คนแปลกหน้า **๑.อีกครั้ง...วันนี้เธอนั่งอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง, ที่สายตาสองเราสบมาประสานกันเธอเพียงสบตาแล้วเสเมินใช่ความขวยเขิน เหมือนเหยียดหยันหรือเราอยู่คนละสถาบันจึงเกิดกำแพงกั้น ฉันและเธอ๒.ร้านข้าวร้านนั้นร้านเดียวกันที่เรานั่ง ทุกวัน เจอกันเสมอแต่โคจรหัวใจเราไม่เคยเจอเราไม่เคยนำเ

ถ้าเพียงแค่ผมไม่รอหนึ่งวัน หรือแค่สงสัยว่ามันป่วยหนัก มันก็คงรอดตายเย็นวานซืนผมเปิดประตูรั้วบ้านที่ทุ่งงายเข้าไป ขณะที่ก้มหยิบขวดเบียร์ที่ใช้เป็นที่เขี่ยบุหรี่ ลูกแมวผอมโซตัวหนึ่งก็เดินเข้ามาดมที่มือเงียบๆ ผมสะดุ้งตกใจ นี่ความเลินเล่อประมาทของผมมันมีมากขนาดนี้เลยหรือ&n

พเนจรริมน้ำยามค่ำ เริ่มย่ำหนาวริมทางทอดยาว - เปล่าเปลี่ยวข้ามาดุ่มเดินโดยดายเดียวออกเที่ยววเนจร ร่อยเร่ไปทักก้อนดินก้อนหนึ่งซึ่งไร้ค่าไม่งามไม่ว่า เพลาไหนเก็บงำความเงียบเหยียบหัวใจบางถ้อยคำความนัยยังเงียบงำทักดอกหญ้าดอกดินริมทางเดินคนเมิน คนเปรียบ คนเหยียบย่ำพยักยิ้มริมทางเป็นประจำรอฉ

ดับตัวได้แล้วเพื่อนล้างคราบเปื้อนจากการงานจูงมือ เมีย ลูก หลานมาทวงบ้านจากมารเมืองสืบเท้าตามยาวถนนมารวมพลดอกไม้เหลืองโบกธงให้ประเทืองประคองมั่นทั้งสองมือมืดคลุมเข้ารุมเร้างำเป็นเงามันมืดตื้อก็เราต้องเข้ารื้อรบอาธรรมที่งำเงารวมน้ำละนิดน้อยทยอยร่วมมารวมเข้าแข็งแท้ฤาทนเราเขื่อนที่ขังก

วงจรหนังม้วนเก่าเล่าใหม่ เรื่องเก่าซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยังเล่าใหม่กองไฟเก่า ฟืนเก่ายังโชนไฟจึงปะทุลุกไหม้ ในวันนี้มีกฎ คนทรยศ คนคดโกงยังร้อยโยงผูกเรื่องอยู่เมืองนี่มีก่อม็อบ มีปราบปราม แล้วตามตีหลังผู้พ่ายถอยหนี มีตัวแทนเป็นวงจรอุบาทว์ ทาสอธรรมเมื่อเวรกรรมตามทันก็เปลี่ยนแผนเกิดตัวก