Contents
๏ฟฝ รักเรามีค่าเพี้ยง เศษดินแต่ก่อนมาจบสิ้น เท่านี้หยุดเถิดหยุดหลั่งรินถ้อยเก่าหมดรักอย่าขยี้ &
วันนี้เรามีเรื่องเล็กๆในโลกใบใหญ่ๆมาเล่าให้อ่านกันเป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นบนรถโดยสาร หรือที่คนทั่วไปเรียกกันว่า รถ 3 บาท ซึ่งตอนนี้คงเรียกเช่นนั้นไม่ได้แล้วล่ะ เพราะราคาตอนนี้มันปาเข้าไป 10 บาทแล้วก่อนจะเข้าเรื่อง...............เราขอกล่าวถึงเพื่อนเราคนหนึ่งซึ่งมีเรื่องเล่าจากรถโดยสารเย
เนื่องจากข้าน้อยเพิ่งก้าวเข้าสู่ยุทธจักรอักษร.......(อาณาจักรไซเบอร์)ข้าน้อยสามารถนำเรื่องสั้นและกวีนิพนธ์ของข้าน้อยไปสถิตอยู่ ณ ที่ ใดได้บ้าง
ต่างคน.....ต่างมีเหตุผลที่ต่างกันไปในการที่จะเลือก.....รัก ชอบ เกลียด เฉยคนบางคน.... หมื่นดี....แสนดี.....ล้านดีก็ไม่สามารถทำให้คนที่เขาไม่สนใจหันหลังกลับมามองสักนิดไม่เลย.....ไม่มีเลย เยื่อใยเป็นสายลมแห่งกำลังใจ ----ยามเขาอ่อนล้าเป็นสารานุกรมชีวิต----ยามเขาประสบปัญหาเป็นคนที่ไม่เคยลืม---
คือ ปรางมีแนวคิดที่จะทำอะไรซักชิ้นให้ใครสักคนเค้าเป็นครูค่ะก้ออยากขอความเมตตานะ จากพี่ๆบ้านหมีเป็ดเนี่ยแหละค่ะใครที่มีบทความ บทกวี เพลง ภาพ หรือ อะไรก้อได้ที่เกี่ยวข้องกับครูช่วยโพสท์ให้ปรางด้วยนะคะ หรือจะเมลล์มาบอกก้อได้ prang44@hotmail.comขอบคุณค่ะ
คนมันอยากพูดถึงความฝันของตัวเอง,,ให้โอกาสมันหน่อยเถอะคงลำบากใจและอึดอัดมากถ้าพูดออกมาเป็นประโยคให้มีเสียง..,อยากเป็นเด็กมหาลัยแล้วอ่ะเด็กโบฯอิ้ง ศิลปากรอ่ะปิดเทอม ก้อไปค่ายอาสาฯสอนหนังสือเด็กๆทำค่ายวรรณกรรมไปหลวงพระบาง,ปาย,เชียงของ,เชียงใหม่....หลังจากนั้น โตหน่อยทำโรงเรียนเล็กๆ โ
เธอโบยบินจากอ้อมแขนที่เหนี่ยวรัดฉันกระหวัดเธอไว้ด้วยไอรัก..เธอกระซิบแผ่วเบา.,รดน้ำดอกฝันของเราด้วย..,,ดอกฝันหลับตาลงเถิด..ดอกฝันของฉันแหละเธอยังคงเติบโต..เบ่งบานในใจใคร..ใครที่รักเธอ..ถนนสายอักษร .,,อาจเงียบงำไปบ้างแม้สักกระผีกเสียงหากโลกนี้สิ้นแล้วซึ่งนามแห่งเธอกนกพงศ์ สงสมพันธ์ .
ในยามที่ฉันได้ยิน ว่าเธอบินจากเราไป ช่างสุดเศร้าเสียใจ ไม่ทันได้ไถ่ได้ถาม ถนนสายอักษร คงเงียบงำหมื่นชั่วยาม เมื่อโลกนี้สิ้นนามกนกพงศ์ สงสมพันธ์ *.. กนกพง
มันต้องมีอะไรสักอย่างในจักรวาลนี้ที่พลัดหลงไปจากมิติกาลเวลาอะไรสักอย่างที่โคลัมบัสและยูลิซีสตกสำรวจอะไรสักอย่างที่นักดาราศาสตร์กรีกและอาหรับมิได้ค้นพบอะไรสักอย่างที่ศาสดาของโลกลืมเทศนาสั่งสอนอะไรสักอย่างที่ขาดหายไประหว่างหลุมดำมันต้องมีความผิดพลาดบางอย่างเกิดขึ้นระหว่าง
วันเมฆฝนปกคลุมทะเลสีหม่นวันนั้น ความรักใส่แว่นสีชมพูสบตาก้อนเมฆดำทมึนแล้วยิ้มอย่างสุขล้นในความงามจนต้องถอนใจ..........โอ้... สวรรค์วันฟ้าโปร่งเหนือทุ่งเขียวสดวันนั้น ความรักใส่แว่นสีดำสบตาปุยเมฆขาวหลงทางแล้วสบถว่า แปดเปื้อน!แม่ง... นรกชัดๆวันฟ้าอะไร ณ ที่ใดไม่สำคัญวันนี้ ความรักถอดแว