M-e-e P-e-d

ช่างเงียบเกินบ้านนี้ไม่มีเสียงจะยินเพียงเสียงยนต์และคนผ่านอ่านหนังสือหนังหาอยู่หน้าร้านรอลูกค้านานนาน...จะมาคนไม่มีคำ "พ่อจ๋า"..."คะขาลูก"จะแลฟูกริ้วรอยก็พลอยหม่นกระป๋องแป้งฝุ่นเปรอะฝ้าเลอะปนดินสดสีก็ขัดสนคนเหลามันกระดานพ่อรอเพียงเจ้าเรียงภาพตะวันอาบแสงอายอุ่นฟายฝันทั้งปราสาทสีทองที่ผ่องพร

ดีหนึ่งดีสองดีสามดีสี่มากกว่านี้ไม่มีอีกแล้วหนอจะตีหน้ายิ้มแย้มเฝ้าพนอจะให้ง้อต่อไปอย่างไรกันอันตัวข้าแม้จนทรัพย์หาจนจิตยอมใครอื่นดูผิดหมิ่นแคลนหยันมิยอมใครมองเมินค่าราคามันตัวข้านั้นเมินเฉย..ปลงปล่อยวางข้าก็ว่าตัวข้า - อาวุโสทำโมโหโกรธามาหมิ่นหมางไปเลยไป..ข้าจักไปให้พ้นทางเชิญเถิดเชิญ.

..วั น เ ปิ ด เ ท อ ม . .วันแรกที่ฉันจะได้รู้จักเพื่อนใหม่ โรงเรียนใหม่ อาจารย์ใหม่ วิชาใหม่ๆ ชั้น ม. 4เพื่อนบางคนรู้จักกันมาก่อนเพราะเคยเห็นกันในชั้น ม.3 มาแล้วฉันอยู่ในส่วนของอีกค่อนห้องที่มาจากโรงเรียนอื่นพวกเราใช้เวลาไม่นานเลยในการทำความรู้จักกัน เพียงหลังเสียงออดสุดท้ายของวันแรก

บางอย่าง.....

พี่หมี่และพี่อื่นๆ ว่า ตอนนี้เนี่ยจะหา "บันทึกจากหุบเขาฝนโปรยไพร" ได้อีกมั้ยเนี่ย??เดี่ยวทำงาน local food เสร็จ ไปต่อ chateau แระจะไปเดินร่อนหาเล่มนี้ให้ได้..คอยดูสิใครมีไม่อยากอ่านแล้ว บอกนะคะ ขอซื้อต่อมือ 2 ราคาเกือบเท่าเดิม ( 160 )เฮ้อ.. ถ้าไม่ได้เล่มนี้ แล้วช้านจะวิจารณ์เล่มไหนหว่า..เล่มไห

สิ่งที่เราทำได้..แม้ยิ่งใหญ่ - เติบโตเต้นริกๆสั่นไหวอยู่ในจิตเบื้องลึกแห่งความหลังคือ..เอกสารัตถะ..เปี่ยมล้นด้วย--น้ำตาแห่งความปิติวินาทีนี้..มีเพียงเงาและตัวตนเคียงข้าง-กำลังใจสิ่งที่ผิดพลาด .. แม้เพียงน้อยนิด -สักกะผีกของความเจ็บช้ำแปรเปลี่ยนเป็นดวงตาเบิกโพลงดวงตาเบิกโพลง..กระหายรู้เร

คนมากมายในเมืองหลวง เธอจะอยู่ตรงนั้นไหมนะ ป้ายรถเมล์ เธอจะอยู่ตรงนั้นไหมนะ ห้างสรรพสินค้า เธอจะอยู่ตรงนั้นไหมนะเธอจะอยู่ตรงนั้นไหมนะ?อย่าฝันไปหน่อยเลย สาาาาดดด ว่ะฮ่าๆๆ ฮา& ใครจะเอาคนอย่างเราคนนี้เจ้านายผม&เออ&ไอ้เด็กใหม่ ว่าแต่มึงมีเมียหรือยัง เมียมึงรู้หรือเปล่าว่ามึงมาทำงานนี้

ตลาดเย็นย่ำยินเสียงจอแจผู้คนขวักไขว่วุ่นวาย - ซื้อขายแลกเปลี่ยนเปะปะมาเจอบังเอิญอย่างตั้งใจนัยน์ตาวาวใสสวัสดีผู้ห่างหายที่ได้เจอกันอีกครั้งต่างคนพรั่งพรูคำถามในใจปากไม่ไวเท่าสายตา - หน้าต่างวิเศษแหละหน้าต่างบานนั้น...หลังม่านสีน้ำตาลเข้มเงาหนึ่งระริกไหวฉันตาฝาดหรือไรเห็นเงาวูบไหวใน