Contents
ใครผู้กล้าใครวีรบุรุษรึใครแค่เศษมนุษย์อันไร้ค่าอุดมการณ์ผ่านผันวันเวลาบ่งราคาจิตใจใครบางคนใช่สายลมพรมแผ่วแล้วลาลับทิ้งประทับผิวผ่านพอซ่านขนในมรรคาวิถีวีรชนรึจักปนความระยำมาชำระบางความหมายลับเลือนใครเบือนบิดแลบางนัยความคิดยังกักขฬะสิหักร้างสร้างแค่แพ้ชน
๏ ตาที่มองเห็นยังเห็นอยู่หูได้ยินรับรู้และรู้เห็นใจสดับสำเหนียกใจที่เป็นทุกประเด็นเข็ญขื่นข้ามเท็จจริง๏ ปากที่มองเห็นยังพล่ามพูดหูรูดไม่มีปานผีสิงประวัติศาสตร์บาดแผลผู้แย่งชิงบิดเบือนสรรพสิ่งด้วยสันดาน๏ มือที่มองไม่เห็นยังเห็นมือป้ายสีตีสื่อสมัครสมานกลับดำเป็นขาวจนร้าวรานมืดหม่นอนธการตำ
ฤากล้าตระบัดสัตย์ประวัติศาสตร์เอาสีใดทับทารอยจารึกปิดรอยหมึกเก่าร้างเหมือนจางหายรอยปริแตกตามเวลามาทำลายเอาสีป้ายปกปิดสนิทดีไม่หลงเหลือรอยเวลาให้ปรากฏจึงงามงดปาดปะระบายสีแต่งลวดลายเลิศล้ำซ้ำอีกทีดูงามดีตามครรลองตามต้องการแต่เลือดเนื้อกรังเกระเลอะเป็นแผลฤาเพียงแค่พอยามาสมานกลับเ
สวัสดี..พักนี้ฉันหยุดเขียน, หยุดอ่านก่อนชั่วคราวด้วยว่าเพิ่งจะสิ้นสุดฤดูการวัดผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาแบบเดิม ๆ ของเมืองไทยคิด ๆ แล้ว.. ฉันก็อยากสร้างระบบใหม่ขึ้นมาสักระบบหนึ่งในวงการนี้อาจจะไม่ใช่ระบบใหม่ที่ไม่เคยมีใครค้นพบ แต่เป็นระบบใหม่ที่ยังไม่ค่อยแพร่หลายสำหรับฉัน...ฉันคิดว่าก
ตะเกียกตะกายเแย่งยื้อคือดีเด่นระรื่นเร้นใจอิงในสิ่งย้อมสรรเสริญเยินยอความจอมปลอมนั่นแหละคืองามพร้อมแห่งยุคสมัยเอาเถอะต่างเอาเถอะไอ้ที่มันเลือนเลอะยังบอกใช่รีบเอาอยู่เอาเป็นเอาไปแต
หลากหลายเรื่องรุกเร้า............เหาสมองจักทุ่มทุนซื้อทอง..................(ก็)มิกล้าคำนวนคิดตริตรอง.................หน่วงหนักหญิง(ผู้น่ารัก)จะรวยแล้วจ้า......งวดหน้าแน่นอน!!!หวัดดีค่ะสุดหล่อและสุดสวยทุกคนวันก่อนกำลังอ่านกระทู้ หมายใจว่าจะเข้ามาแซวชาวบ้านเล่นซะหน่อย คอมฯมันก็เกิดอาการพรึ่บ!
ต่อเมื่อเรือฝันของฉันกลับบ้านกู่คลื่นเพลงขานม่านหมอกเมฆฉายเปล่าโล่งปลายแหลมแวมแสงเวิ้งทรายเขียวครามความหมายแต่ภายในตนต่อเมื่อเรือฝันของฉันกลับบ้านดอกช่อแดงฉายรายลานร่วงหล่นแปลกถิ่นแปลกท่าแปลกหน้าผู้คนหลงเวียนถนนหลงวนภวังค์ต่อเมื่อเรือฝันของฉันกลับบ้านเกาะเศร้าบรรสานน่านน้ำขรึมข
เด่นเดือนดวงช่วงโชติวิโรจน์นภซึ้งตาสบแววซึ้งคะนึงขวัญแผ่วสายลมโชยแฝงท่ามแสงจันทร์ร้อยรำพันรักร้อยถ้อยสำเนียงหวีดหวิวห้วงล่วงคืนระรื่นค่ำกระซิบย้ำจำนรรจ์กระสันต์เสียงอิงไอซบอบอุ่นละมุนเคียงโฉมเจรียงกล่อมเพลงบรรเลงกานท์ระเรื่อปรางผ่องยวนในนวลแสงสะอางแฝงรักก่อพะนอสานสดับ
สายตาหม่นเศร้านั้นเฝ้ามองจับจ้องด้วยแวววาดหวาดหวั่นกังวลไหวจากนัยน์ตาคู่นั้นบ่งคืนวันระทมตรมร้าวดังฉันเห็นในความรู้สึกอันโศกลึก ณ ห้วงใจเกินไหวกล่าวแต่เหมือนโลกหลับไหลในเรื่องราวอยู่กับคืนเหน็บหนาวแห่งชีวาปรารถนาอันใดเล่าท่ามกลางความโศกเศร้าแลอ่อนล้าอำนาจห
0 หลายศพเละแหลกช้ำ.... ทุบตีหลายร่างกามขยี้............. รวดร้าวหลายรอยกระสุนที่.......... ชำแรกหลายเลือดชโลมด้าว...... ซึ่งล้วนเลือดไทย--แด่ลูกที่จากไป--เจ็บพ่อแม่เจ็บร้าว........... ดวงใจเจ็บลูกลาลับไกล............ ก่อนหน้าเจ็บลึกนานเท่าใด.......... ฤาสร่างเจ็บหนักโศกเหว่ว้า........ ก่นเ