Contents
๑.เธอเปลี่ยนโลกแล้งหม่นเป็นฝนสวยปีกฟ้าคลี่ผวยอวยลมหนาวเถ้าที่มอดก็คุแดงขึ้นแข่งดาวกลีบเมฆใสพราวเหนือราวฟ้า๒.เธอครวญเพลงคลอขับประดับหล้าเปลี่ยนโศกโศกาเป็นอ่อนไหวผลักตะวันลับเดือนให้เคลื่อนไปเกี้ยวจันทร์และห้วงใจให้เคียงกัน๓.เธอหยิบดอกหญ้ามาถือไว้แล้วยื่นให้คนรักในหัวใจข้ากระซิบ-แกร่งด้
ปลูกดอกรักไว้ใส่ปุ๋ยความคิดถึงส่งแทนห้วงคำนึงจึง-ดอกรักเบ่งบานอากาศกวีที่นี่ ย ที่นั่น ยที่ไหนสวยงามละมุนละไมกรุ่นเงาหัวใจละไมละมุนถึงคนไกลสบายดีไหมกินข้าวกับอะไรดอกรักที่ปลูกไว้โตหรือยังฝนเทไหลรินช้าลั่นทมเหลืองบางตาตะโกนเรียกคุณหมามา! ปิดหน้าต่าง ย นอนหลับฝันถึงโค้งคุ้งทอรุ้
เจอกับตัวเองแล้วล่ะ..จำ Fw:เมลล์ที่คุณเคย Delete ทิ้งบ่อย ๆ ได้มั้ย ?พวกเมลล์ขอรับบริจาคเลือดอะไรทำนองนั้นบางครั้งเราก็เปิดอ่าน ดูสถานที่ว่าพอจะช่วยได้ไหมแต่น้อยครั้งนักที่จะส่งต่อ..ครั้งนั้นเราแก้ตัวในใจว่า เพราะเราอยู่ไกลส่วนใหญ่ต้องไปบริจาคที่กรุงเทพกันทั้งนั้น... เมื่อวานพี่สาวโทร. มา
กรี๊ดดดด...กรี๊ดดด... เอพลัส จงมา เอพลัสจงมาวันสอบจัดดอกไม้อ่ะตื่นเช้ามาแบบสดใส เป็นลางดีนะเนี่ยวันที่สอบอาจารย์สั่งให้จัดดอกไม้แบบ โมริบานะ โชคุไตประมาณว่า จัดดอกไม้แบบปักในภาชนะปากกว้าง เตี้ยๆ เหมือนจานอ่ะที่ไม่ใช่แจกันสูงๆ แล้วก็แบบตรง (แปลแบบนี้งงมั้ย)คือการจัดดอกไม้มันมีแบบต
ดวงตะวันสีแดงซ่อนอยู่เบื้องหลังม่านควันของโรงงานอุตสาหกรรมส่งกลิ่นเหม็นตลบอบอวล ยิ่งวันไหนฝนตก กลิ่นเหม็นของควันโรงงานที่ตั้งอยู่ดาษดื่นแถบนี้จะเหม็นเป็นพิเศษ ย่านบ้านขอมจึงคราคร่ำไปด้วยคนงานหลากเชื้อชาติที่หลั่งไหลกันเข้ามาหางานทำแถวมหาชัยยามเช้าจะเห็นพวกเขาเดินเป็นกลุ่มหรือบางทีอาจนั่งเบียดเสียด
น้าหน่อย ยคมทวน คันธนูย นักคิด-นักเขียน และ กวีซีไรต์ จากผลงาน "นาฏกรรมบนลานกว้าง"เข้ารับการ ยผ่าตัดสมองยเมื่อคืนวันอังคารที่ ๓๐ พฤษภาคม ที่ผ่านมาโดยแพทย์ได้ผ่าตัดก้านสมอง เพื่อจัดการกับก้อนเลือดที่แข็งตัว และกดก้านสมองออกขณะนี้ อาการปลอดภัยแล้ว และดีขึ้นตามลำดับสามารถรับรู้ รับฟัง สนทนา-พ
ทางเลือกของชีวิต....หนึ่งชีวิต...หนึ่งบทของความเป็นคนมีเส้นทางให้เราเลือกเดินร้อยพันเมื่อเลือกเดิน ทางใดทางหนึ่งนั่นหมายถึง...ทางอื่น ๆ อาจจะต้องพลาดไป...ชีวิตที่มืดมน..ดั่งคืนที่หม่นหมองต่อให้มีสักกี่ร้อยพันทางเลือก หรือ ร้อยพันเส้นทางย่อมหาทางไปไม่เจออยู่ดีแล้วร้อยพันเส้นทางที่มี...คงไร้
28 พฤษภา 2550เมื่อฉันจัดกระเป๋าเดินทาง เธอก็คงเตรียมตัวเดินทางเช่นกันกระมังฉันเตรียมตัวเดินทางไกล หากแต่กระเป๋าของฉันมีเสบียงไม่เพียงพอเมื่อเทียบกับเสบียงที่จะไปในเส้นทางของเธอฉันเดินทางออกจากบ้านไปยังสนามบินเพื่อจะข้ามน้ำข้ามฟ้าไปยังอีกปลายขั้วหนึ่งของประเทศนี้เธอก็เดินทางออกจากบ้านไปโรงพยาบา
บางที..การเดินทางไกลก็เหมือนกับการเตรียมตัวสั่งลาเพิ่งตระหนักได้เดี๋ยวนี้ ณ วินาทีที่ต้องเดินทางไกลอีกครั้งในอีกไม่กี่วันข้างหน้าเมื่อครั้งเรียน ม.ต้น ใครคนหนึ่งบอกว่าคนราศีมีนจะจะต้องเดินทางบ่อยฉันแอบเข้าใจว่าคงเหมือนปลาที่ล่องไปตามน้ำเรื่อย ๆ กระมังเมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางไกลฉันก็ไม่เชื่อ
ส่องกระจก..ทุกครั้ง..ภาพที่เห็นฉันยังเป็น..คนเก่า..หรือเปล่าหนอถามตัวเอง..ซ้ำ ซ้ำ...น้ำตาคลอเมื่อไหร่หนอ...หัวใจ..จะชินชากาลเวลา..ทำหน้าที่..ไม่มีหยุดใจกลับฉุด..จมอดีต..คร่ำครวญหาเฝ้าคิดถึง...คำลวง...บ่วงวาจายิ่งไร้ค่า...จมลง...หลงตายใจคำเอื้อนเอ่ย...พี่เอย...ร้ายจริงแท้มิเหลียวแล...นางรัก.