Contents
คืนวันที่ 27 พฤษภาคม 2550 เกิดเหตุระเบิดกลางเมืองหาดใหญ่ จังหวัดสงขลาถึง 7 จุด บริเวณ ด้านหน้าโรงแรมหาดใหญ่การ์เด้น ,โรงแรมเจบี ,ห้างสรรพสินค้าบิ๊กซี ,ห้างสรรพสินค้าเทสโก้โลตัส(สองครั้ง ในเวลาห่างกันประมาณ 1 ชั่วโมง) ,ด้านหน้าร้านนายหนัง ,หน้าร้านหมอยาเภสัช ,และหน้าร้านราดหน้าโกฉ่อน เบื้องต้นพบผู้บา
พื้นที่เล็กเล็กภาพความหลังหวนอยู่พอรู้สึกซาบสำนึกเมื่อครั้งเรายังเด็กยังหัวใจสีขาวดวงเล็กเล็กเกกมะเหรก ใส-ซื่อ และซุกซน....................................................................................................พลันวูบหนึ่งเราเหนื่อยอ่อน, นั่งถอนใจเบื่อกับการเป็นผู้ใ
อณูมนุษย์น้อยสาธุกรานกราบฟ้า............................มหาสมุทรนบสุริยะฤทธิรุทธ์.............................แกร่งกล้าจูบจันทร์แจ่มพิสุทธิ์.........................สะพร่างพิศ....นาแม่ปลุกปลอบสู่ขวัญหล้า.......................หล่อเนื้อ........ธรณินโอนอ่อนโอ้อะเคื้อ.......................
เรื่องเดินทาง๑.อยู่ที่ไหน..?จิตวิญญาณและจานสีอยู่ที่นี่..อีกหมื่นพันทิวาล้านราตรียังคงอยู่ที่นี่ ย ที่เดิม๒.ทางเท้ายาวทบจบเบื้องหน้าทอดไกลสุดลูกหู ย สุดลูกตาพ่อค้าวาณิชจึงเยอะนัก...คนดี ย คนบ้าเดินไขว่ขวักขอทาน-คานหาบหักก็วันนี้๓.กู่ตะโกนร้องตะเบ็งให้เซ็งแซ่ถูกแน่ซื้อหน่อยทอยคว
โลกประจำ..โลกประจำทุกค่ำเช้าโลกวิถีโค้งโลกแห่งความมึนเมาโลกลืมความเศร้าโลกเคล้าความลวง..ตื่นเช้าพบความงุนงงโลกเปลี่ยนสีท้องฟ้าหมุนติ้วบาทวิถีรองรับประหนึ่งฟูกหนานุ่ม..อยู่ที่ไหนจิตวิญญาณและจานสีบทกวี-ดนตรีรีเจนซีเพื่อชีวิตที่งดงามแก้วต่อแก้วขวดต่อขวดเหนื่อยหนักพักใจเกินทนไหว
ใครคนหนึ่งที่ฉันเคยรักนั้นตายอยู่ริมทะเลร่างของเธอฝังอยู่ในผืนทราย ตรงที่เธอเคยนั่งและชี้ชวนให้ฉันชมรอยยิ้มของเด็กน้อยผมของเธอล่องลอยโบกปลิวอยู่ในสายลมแรงที่ยังคงพัดเหมือนเมื่อวันวานริมฝีปากเธอแตะไว้อยู่บนทุกถ้วยกาแฟที่ฉันดื่มและลิ้นของเธอทิ้งร่องรอยไว้ในทุกพร่องของไอศครีมใครคนหนึ่งที่ฉ
เชื่อฝรั่งสอนหนังสือไม่ยึดถือปัญญาไทยทิ้งถิ่นทั้งซิ่นไหมอ้างอะโหโลกาภิวัตน์เอาโลกศิวิไลมาล่อลวงเป็นบ่วงรัดลืมวังทั้งลืมวัดทิ้งพื้นถิ่นสู่อินเตอร์ลืมคุณแห่งไม้เรียวคอยเหนี่ยวรั้งเมื่อพลั้งเผลอมุ่งหวังนั่งละเมอเก้าอี้อ่อนนอนห้องแอร์ประเมินโดยประมาณผู้เชี่ยวชาญไม่เชือนแชโรงเรียนจึงเปลี่ยน
ประจงจารหวานล้ำถ้อยคำรักจึงประจักษ์ใจกวีที่หวานหวามบรรจงคิดประดิษฐ์ถ้อยร้อยกรองความก็ให้เห็นเป็นตามคะนึงนึกผ่าออกดูได้ไหมหัวใจกวีว่าเธอมีวิเศษใดให้รู้สึกทุกหยดหยาดคมคำจึงล้ำลึกแนบผนึกตราตรึงถึงหทัยกล่าวถ้อถ้อยร้อยรักประจักษ์มั่นอีกใจอื่นหมื่นพันก็หวั่นไหวช่างหวานหวามงามงดหมดหัวใจช่างเป็
มดดำ , มดแดงยื้อแย่งช่วงชิงผลไม้หนึ่งกิ่งสิ่งค่ามหาศาลวันหนึ่งมดดำจิบน้ำริมธารบรรเทาอาการคอแห้งกระหายทันใดลมเย็นเป็นพายุร้ายหยิบยื่นอันตรายใส่มือมดดำปลิวว่อนตามลมพลัดจมลงน้ำตะโกนพูดพร่ำ" ช่วยด้วย! ช่วยที! "มดแดงแว่วเสียงสำเนียงคุ้นนี่( อ้อ! ) มดดำตัวดีท่าจะมีภัยมดแดงกู้ชีพร
๏ไหวไปทั้ง แผ่นดิน ทุกถิ่นที่แผ่นดินไหว แต่ละที มีหวั่นไหวทั้งแผ่นดิน ไหวหวาด ทั้งชาติไทยเห็นที่เห็น รำไร เหมือนไม่มี๏เหมือนไม่มี ที่มั่น ยุคสมัยมีแต่ภัย อาเพศ และภูตผีเหมือนเราอยู่ กลียุค มิคสัญญีถูกจองจำ อเวจี ประจำใจ๏ประจำใจ จองจำ ทุกค่ำเช้าแผ่นดินลุก ร้อนเร่า น้ำตาไหลน้ำเลือดหลั่ง เล