M-e-e P-e-d

ที่ประตูทางเข้างาน HATYAI BOOK EXPO 2006 เด็กๆ ประมาร 10 คนเจี๊ยวจ๊าววุ่นวาย

คล้ายๆ มาเล่นกัน

ทว่ากลับประกาศตน หนังสือทำมือค่ะพี่ !

หนุ่มตี๋ในชุดนักศึกษาหยุดยืนหน้าร้าน เพราะหนึ่งในเด็กๆ เหล่านั้นทักทายกับเพื่อนของเขาอย่าสนิทสนม

อ้อ.. มานี่เร็ว ลองอ่านดู  เป็นหนังสือทำมือ ทำกันเอง

หนังสือทำมือ ?

อืมม์.. ก้อเหมือนกับหนังสือปกติอ่ะแหละ แค่ไม่ได้ผ่านระบบโรงพิมพ์ .... ( เด็กหญิงเล่ายาวเหยียด..)


หนุ่มตี๋ ( มาด น.ศ.ปี 1 ) เอามือขยับแว่นให้เข้าที่ก่อนถามว่า


" น้องทำไปทำไม? "

" น้องทำไปทำไม? "


" น้องทำไปทำไม? "

หนุ่มตี่พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาๆ แต่ที่เด็กหญิงได้ยินนั้น  เอ้คโค่ สุดฤทธิ์


" น้องทำไปทำไม? "


ขนาดพ่อกับแม่.. ยังไม่เคยพูดประโยคนี้เลยนะ กลับบ้านค่ำมืดทุกวัน.. คนที่บ้านก้อไม่เคยใช้ประโยคนี้ถาม เจี๊ยวจีาวในห้องกิจกรรม (แบบไม่เกรงใจอาจารย์).. ก้อไม่เคยมีใครสงสัยแบบนี้


เด็กหญิงอึ้งกับคำถามนั้นแวบหนึ่ง ก่อนปั้นหน้ายิ้มและตอบอย่างภาคภูมิ

เพราะเราเชื่อว่าวิธีจัดการกับความฝันที่ดีที่สุด คือทำมันให้เป็นความจริง

ส่งท้าย -----------------------------

หนุ่มตี๋เดินจากไป เด้กหญิงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน นี่น่ะหรือ -- ระดับชั้นปัญญาชน!!!








ป.ล.

เพราะเราเชื่อว่าวิธีจัดการกับความฝันที่ดีที่สุด คือทำมันให้เป็นความจริง

ประโยคหนึ่งจาก a day STORY โดยวงศ์ทนง  ชัยณรงค์สิงห์


เครดิต : น้องโอ  ผู้ถ่ายทอดประโยคเด็ดนั้นให้ฟัง