เรื่องสุดท้ายที่เขาเขียน
ดุจตะวันอันเจิดจ้ามาปรากฏ
ฉายชีวิตทุก(ข์)รสเต็มสดสี
สะพานรุ้งพุ่งพาดชาติกวี
สะพานขาดก็บัดนี้มีปีกบิน
ในตำนานใต้ปีกซีกโลกเก่า
มีเรื่องเล่าถึงบางชื่อระบือถิ่น
เล่าเรื่องเขาที่เคยเล่าให้เรายิน
เรื่องแผ่นดินที่กลบเงาเขาหายไป
เชื่อหรือไม่ เกิดที่ไหนของที่นั่น!
แผ่นดินอื่น แม้สวรรค์ก็หาใช่
ที่ บ้านเกิด บ้านเก่าความเข้าใจ
มีพ่อแม่อาลัยเมื่อลูกมา
ชาติกวีชาตินักเขียนชาติเรียนรู้
จรรโลงสู่เรื่องใหม่ในชาติหน้า
กนกพงศ์ สงสมพันธุ์ กลั่นวิญญา
เพื่อเขียนเรื่องอนัตตาเรื่องสุดท้าย...
Relate topics






