M-e-e P-e-d

เหวยเหวย..เออละเว้ยเฮ้ย! จิตวิญญาณแห่งยุคสมัย ตะเกียกตะกายออกมาแล้ว จิตวิญญาณข้าเกิดขึ้นพร้อมกับความสูญเสีย น้ำตาของเด็กน้อย - - เด็กน้อย ข้าสวมมงกุฎอุดมการณ์ มองผ่านกรอบแว่นอุดมคติ ภายใต้แววตาของบุปผาชน ตามรอยทางบนถนนแปลกแยกสายอุดมการณ์ เด็กน้อยร้องไห้ท่ามกลางความมืดมิด รอยแผลทะลักล้นบนต้นยาง พิราบเถื่อนโฉบเงาเบื้องล่าง . .. เดินย้อนกลับตามเส้นทางเดิม ตีเดาะ อาเด๊ะ ตีเดาะ ตีเดาะ อาเด๊ะ ตีเดาะ อาเน๊าะ เดาะ ตอเย๊าะ ยังคงแว่วกังวานในความมืดมิด แห่งความเจ็บร้าวและน้ำตา,