M-e-e P-e-d

๒๖๑. ๏ตีแสกหน้า......................เสียนาย ศักดิ์ศรีอาย........................แอบอ้าง อวดทำหาย........................ตำแหน่ง แม่ง ! รู้บ้าง.......................เด็กใครฯ ........................................................ ๒๖๒. ๏ใหญ่คับฟ้า...................คับดิน คับตระกูลกิน.................ก่อเชื้อ แห่จองกฐิน.....................เธอสั่ง เอาเนื้อเนื้อ......................เพื่อเธอฯ .................................................. ๒๖๓. ๏ชักเย่อยื้อ......................แย่งขนม ทักษิณานิยม...................โยกย้าย ครม.ชม..........................ผสมเฉียบ เชิดผู้ร้าย.........................นั่งวอฯ ....................................................... ๒๖๔. ๏คนตัดพ้อ......................อลัชชี ชั่วย้อมสี..........................ใส่ไคล้ คนดีดี...............................หนีหมด รู้ขดไส้..............................รัฐลวงฯ ....................................................... ๒๖๕. ๏ทาสช่วงใช้.....................ช่วงชิง อำนาจอิง..........................แอบอ้าง สูบเลือดปลิง....................สูบเลือด เหือดทิ้งขว้าง...................แผ่นดินฯ ........................................................ ๒๖๖. ๏คนหมิ่นฟ้า.....................หมิ่นคน โลภทุรชน........................ชั่วช้า คนป่าฉงน........................ปืนป่า เงื้อง่าบ้า...........................กระบอกปืนฯ .............................................................. ๒๖๗. ๏ยืนจุดย้ำ........................จุดยืน เด็กวานซืน......................อวดรู้ ผิดยังฝืน..........................ขืนขัด ยัดหนี้กู้...........................กลบระยำฯ .......................................................... ๒๖๘. ๏ถลำแถกลิ้น...................รัฐโว ท้องพระคลังโชว์............โหว่สิ้น ขาดหิริโอ-.......................ตัปปะ สวะปล้อนปลิ้น...............แหกตาฯ ...................................................... ๒๖๙. ๏เริงร่าแสร้ง...................ซ่อนปูม แปรสุวรรณภูมิ................เปลี่ยนสิ้น จุดพลุตูม.........................บ้านแตก แร้งเหลือบริ้น.................ห่าลงฯ ........................................................... ๒๗๐. ๏คงเชื้อชั่ว.....................มหากาพย์ สนามบินงาบ.................บาปกระชั้น สุวรรณภูมิสาป..............นครสาป จาบจ้วงปั้น....................เท็จนครฯ ...................................................... ๒๗๑. ๏ไทยสะทกสะท้อน.......นครไทย สุวรรณภูมิไข..................ข่าวขึ้ง อัปรีย์ไหล.......................จัญไรรี่ แร้งรุมทึ้ง........................แทะกินฯ ........................................................ ๒๗๒. ๏รัฐเล่นลิ้น.....................รวบนคร สุวรรณภูมิตอน..............ตัดทิ้ง รากไทยถอน..................สิ้นซาก ไร้รากสะดิ้ง....................แดกดันฯ ...................................................... ๒๗๓. ๏ฝันไม่ร้าย................ไม่ดี สุวรรณภูมิตี...............แตกแล้ว อบายมุขมี..................ครบศาสตร์ สัตว์เจื้อยแจ้ว.............จ่อมจมฯ ................................................. ๒๗๔. ๏เมืองล่มแล้ว............แหลกลาญ ประชานิยมผลาญ......ผิดซ้ำ ทุนนิยมบาน..............หนี้เบอะ กู้หนี้ค้ำ......................รัฐบาลฯ ................................................. ๒๗๕. ๏อานแต่หนี้.............ท่วมตัว รากหญ้ามัว..............บอดใบ้ รัฐบาลหัว-................เราะร่า ให้เงินใช้...................ปิดบังฯ .............................................. ๒๗๖. ๏รัฐสั่งซ้าย.................สั่งขวา แจกทุนหา..................ประโยชน์ตั้ง เลือกซ่อมกา...............หัวเลือก หมื่นล้านครั้ง..............เสร็จใครฯ ................................................... ๒๗๗. ๏ในบ้านลุก................ลามเพลิง นอกบ้านกระเจิง.........เจ็บซ้อน การเมืองระเริง............อำนาจ ร้อนชาติร้อน..............ลุกไฟฯ ................................................. ๒๗๘. ๏ชาติป่วยไข้...............คร่ำครวญ หวัดนกหวน...............ป่วนไห้ เศรษฐกิจรวน..............ใต้วิกฤติ หมดสิ้นไร้....................ร่มเย็นฯ ................................................... ๒๗๙. ๏รัฐเล่นลิ้น.............เล่ห์ลวง รัฐบวงสรวง...........ศพซ้อน รัฐตักตวง...............ตราบาป รัฐปลิ้นปล้อน........แปลกปลอมฯ ..................................................... ๒๘๐. ๏ทุนล้อมรัฐ..........เล่นกล ประเทศตน............แตกร้าว เจ็ดสิบหกวน.........จังหวัด ผู้นำกร้าว................เกลี่ยเงินฯ ................................................

๓๐๑. ๏สยามสะอึกสะอื้น........โอดโอย ทุนกระหน่ำโบย.............บดขยี้ ทุนรัฐโกย.......................โกงเกลื่อน เพื่อนปล้นจี้.....................เพื่อนไทยฯ .......................................................... ๓๐๒. ๏อำนาจใช้......................บิดเบือน เมินคำเตือน.....................เพื่อนแท้ หายนะเยือน....................ทั่วประเทศ ผู้นำแพ้............................ชาติพังฯ ........................................................... ๓๐๓. ๏ทำผิดพลั้ง....................พล่อยประจำ กับดักระยำ.....................ดักพร้อม โครงสร้างถลำ................มรณะ รากหญ้าล้อม...................รัฐทลายฯ .............................................................. ๓๐๔. ๏ปิดค่ายล้อม..................รังโจร รักไทยโหน.....................เห็บฟุ้ง หมัดเล็นโลน...................รี่เกาะ มุ้งต่อมุ้ง...........................หม่ำเพลินฯ ........................................................... ๓๐๕. ๏เชิญพวกพ้อง................สวาปาม รักไทยหาม.....................หอบหิ้ว เสพมูมมาม.....................ตะกลามตะกละ ท่านชี้นิ้ว.........................ถนัดกินฯ ....................................................... ๓๐๖. ๏คอยหยิบชิ้น.................ปลามัน รักไทยกระสัน................กระเดือกสิ้น ธนกิจผัน........................ปันพวก แล้วพลิกลิ้น...................ล่อลวงฯ ..................................................... ๓๐๗. ๏ติดบ่วงแร้ว................ทุนนิยม รักไทยอม.....................อิ่มอ้วน เห็บหมัดชม..................หมาชอบ ดื้อหางด้วน...................เด่นดีฯ .................................................. ๓๐๘. ๏ปีผ่านพ้น...................ผ่านปี รักไทยหนี....................ไม่พ้น ร่วงอเวจี........................นรกเพรียก เห็บย้ายก้น....................เปลี่ยนหมาฯ .......................................................... ๓๐๙. ๏พรรคพ่อค้า...............ขาหัก คนเกลียดหนัก.............หักหน้า เลวประจักษ์.................พรรคพวก เพื่อนแก้ผ้า...................เปิดโปงฯ .................................................... ๓๑๐. ๏โกงเกียรติสิ้น..........ศักดิ์นรก เล่นสกปรก................เปรอะเปื้อน กินโกงกก..................กามเกลื่อน หมาขี้เรื้อน................ร่าเริงฯ .................................................... ๓๑๑. ๏เหลิงล่อล้วง...........รับรุก อำนาจปลุก...............ปั่นปั้น ประตูคุก...................สนุกเพรียก ด่วนด้นดั้น................แดกดันฯ ................................................... ๓๑๒. ๏ฟันม่านมุ้ง............มอดมุด ฉาวกามสะดุด...........สะเด่าดิ้น โกง-กามขุด...............ขย่มเขย่า ลิ้นต่อลิ้น...................กระฉูดกามฯ ...................................................... ๓๑๓. ๏งามหน้านัก............นาบนึก การเมืองคึก..............ขยับเข้า การมุ้งลึก..................ทะลักออก เป้าล่อเป้า..................เปียกปอนฯ ..................................................... ๓๑๔. ๏เรื่องลึกย้อน..........ร้อนทะลัก ชาติย้ายยัก................ยอกย้อน จับได้ชัก..................กระแด่วกระแด่ว ท้องรุ่มร้อน.............ร่านรนฯ ........................................................... ๓๑๕. ๏ปากพ่นน้ำ............ลายรด ข่าวคนคด...............คละคลุ้ง เหม็นลมตด.............จากปาก น้ำเน่าฟุ้ง..................แตกฟองฯ ................................................. ๓๑๖. ๏โจรจับจ้อง............เศรษฐกิจ พอเพียงอิด-.............ออดอ้าง ทันสมัยคิด...............เสพติด กระดิกเท้าง้าง..........โง่งมฯ ................................................. ๓๑๗. ๏อมส่วนได้.............ส่วนรัฐ ยัดตามนัด................กระโดดก้าว ต่างด้าวฟัด..............ต่างส่วน ขย้ำอู่ข้าว................เขมือบขโมยฯ ..................................................... ๓๑๘. ๏โปรยดอกไม้..........จันทน์ทิพย์ น้ำมะพร้าวหยิบ........เหยาะหน้า อังคารกระซิบ...........ลอยซาก นายหน้าค้า...............ชาติกินฯ ................................................... ๓๑๙. ๏ปีผ่านสิ้น...................ขวบปี ไก่ตายหนี....................ชาตินี้ หมารอรี.......................หมาหมู่ ทู่ซี้ขี้............................ข่มหมาฯ .................................................. ๓๒๐. ๏คนเบื่อหน้า...............หน่ายคน รวยกลับจน.................เจื่อนหน้า จนทุกข์ทน..................จนหนัก ประชาเปลี้ยล้า............รับระทมฯ .................................................

๓๔๑. ๏ต่างชาติทึ้ง.........................ชาติไทย “ษิณเจริญ” ไส......................ชาติซื้อ แบ่งชาติไช-..........................ชอนชาติ ต่างด้าวยื้อ.............................ยึดไทยฯ ............................................................... ๓๔๒. ๏ประมูลประเทศใช้............ใส่ตระกูล จริยธรรมสูญ.......................เสื่อมสิ้น วัตรชินประยูร.....................มูลบาป กระล่อนปล้อนปลิ้น............กอบโกยฯ ............................................................. ๓๔๓. ๏ขโมยยกเล้า.......................ยกเรือน ตลบตะแลงเบือน.................บอกอ้อ คนไทยเสมือน.....................ควายโง่ พวกขี้ฉ้อ..............................เชิดเงินฯ ...........................................................
๓๔๔. ๏เมินชาติเชื้อ.......................ชาติไทย อัปรีย์ไป...............................ป่าวร้อง มาจัญไร................................ร้องป่าว ชินแสร้งซ้อง.........................ซุกโจรฯ ........................................................... ๓๔๕. ๏ชนวนโค่นล้ม.....................เผด็จการ โกงเนิ่นนาน.........................นักแล้ว ทำลายฐาน............................ประชาราษฎร์ แค้นไม่แคล้ว........................ฆาตตนฯ ................................................................ ๓๔๖. ๏อำนาจปล้น.........................ประชามา ชาวชนระอา..........................แอบอ้าง หมดเวลา...............................ตระกูลบาป สาดน้ำล้าง.............................เสนียดเมืองฯ ................................................................. ๓๔๗. ๏ทรามเขื่องกร้าว....................กักขฬะ ชนชั้นสวะ.............................สวะซ้ำ ผู้นำขยะ.................................ขยะเขย่า บดขยี้ขย้ำ...............................อธิปไตยฯ ............................................................... ๓๔๘. ๏ฮือไล่ทิ้ง.............................เผด็จโกง ใกล้ตายโหง..........................ห่าเหี้ย จัดเตรียมโลง.........................รอใส่ วงล้อมเบี้ย.............................ดับขุนฯ ............................................................ ๓๔๙. ๏สมุนคลั่งแค้น.....................อหังการ “ชิน” อันธพาล.......................พล่อยพลั้ง สืบสันดาน............................เถื่อนถ่อย เต้นทุกครั้ง............................ประจบนายฯ ................................................................... ๓๕๐. ๏ตอกลิ่มร้าย..........................รุนแรง ไทยหวาดระแวง....................แบ่งขั้ว เสรีภาพแฝง...........................นองเลือด รั้นเกลือกกลั้ว........................ซ่องโจรฯ ............................................................... ๓๕๑. ๏ราษฎร์โค่นล้ม....................ทรราช สู้อำนาจ.................................ประกาศสู้ ขื่อคาทาส...............................ทลายขื่อ ไทยร้องกู้-..............................ชาติไทยฯ ............................................................... ๓๕๒. ๏เมื่อระบบไร้.........................ชอบธรรม อุ้มคนระยำ..............................เยาะเย้า ในระบบคะมำ.........................นอกระบบ ไฟร้อนเร้า...............................เร่งฟืนฯ .................................................................. ๓๕๓. ๏ฝืนหักล้าง............................มหาชน หลักกูพิกล.............................กร่างกร้าว ศรัทธาคน...............................สิ้นเสื่อม ไล่พ้นด้าว...............................แผ่นดินฯ ............................................................ ๓๕๔. ๏แทรกระบบสิ้น...................กติกา รื้อระบบคา............................ขื่อไว้ กลไกระอา.............................ตรวจสอบ ข้าช่วงใช้................................เหลี่ยมคูฯ …………............................................... ๓๕๕. ๏ซ่อนซุกรู้...........................เล่ห์ลวง อธิปไตยกลวง......................กลอกกลิ้ง ”ซุกหุ้น” ควง.......................พ่อลูก “ปั่นหุ้น” ทิ้ง.........................ถ่ายโอนฯ ........................................................... ๓๕๖. ๏โหนสิบเก้า......................ล้านเสียง ทุจริตเถียง..........................เถื่อนซื้อ “ตราชู” เอียง.......................อำนาจ ท้าประเทศยื้อ.......................ประเทศคืนฯ ............................................................... ๓๕๗. ๏ฝืนไม่ได้............................ชินพาล ยุบสภาประจาน...................แม่งเอ้ย คนสันดาน...........................ทรยศ คดข้อเฮ้ย.............................ออกไปฯ .......................................................... ๓๕๘. ๏ม็อบไล่รื้อ......................ระบบตัน คว่ำบาตรประชัน..............ระบบฉ้อ สัตยาบัน...........................ดันเปลี่ยน พลิกพลิ้วข้อ......................กติกาฯ ........................................................

กาพย์ยานี ๑๑ ๓๕๙. ๏สัญญาประชาคม แค่ลิ้นลมพลิกลิ้นหรา ทำผิดยุบสภา ถึงเวลาสิ้นแผ่นดินฯ ................................. ๓๖๐. ๏โกงกินชินขายชาติ ลุอำนาจชาติเก็บกิน ชาติไทยใช่ชาติชิน ทึ้งแหว่งวิ่นจนวอดวายฯ ........................................

๓๘๑. ๏ศรัทธาประชาชน ศรัทธาก่นหมดศรัทธา ค่าคนสิ้นราคา สิ้นคุณค่าความเป็นคนฯ ....................................... ๓๘๒. ๏มวลชนของประชา ผู้แทนหามาตามหน ผู้แทนหน้าด้านทน คนหยามเหยียดรังเกียจมันฯ ............................................. ๓๘๓. ๏ดึงดันมาโด่เด่ เห็นจบเห่แต่หัววัน ด้านหน้ามาทั้งนั้น ซุกอีแอบไร้ยางอายฯ .................................. ๓๘๔. ๏ชินหมายหมายชินมัน อำนาจรั้นรั้นออกลาย ตีบตันตันตกตาย เมืองแยกแตกแตกแยกเมืองฯ ............................................. ๓๘๕. ๏รุ่งเรืองกลายร่วงโรย สังคมโบยด้วยขุ่นเคือง ลุกลามเพราะทำเรื่อง ชินอสัตย์วัตรเสื่อมทรามฯ ......................................... ๓๘๖. ๏คุกคามและข่มขู่ อำนาจกูตะกละตะกลาม ไร้มิตรด้วยมูมมาม มิตรประณามไม่ตามแนวฯ .......................................... ๓๘๗. ๏นอกแถวชินนอกทาง รัฐอับปางชินใจแป้ว ไร้แหล่งจะอยู่แล้ว รนพลัดถิ่นลุกลี้ลุกลนฯ ...................................... ๓๘๘. ๏สับสนจนสับปลับ ปัญญาดับสัปดน หยาบคายเข้าหูคน ชินหยาบช้าผู้นำชินฯ ................................. ๓๘๙. ๏ดูหมิ่นเมินมวลชน ยั่วยุคนยิ่งราคิน ต่ำทรามกระทำสิ้น เพราะกระสันโดยสันดานฯ ............................................ ๓๙๐. ๏งุ่นง่านและงันงก หัวหางตกถูกต่อต้าน ไร้คอกไร้ที่คลาน ยังปากแข็งเถียงข้างคูฯ .................................... ๓๙๑. ๏ประตูรูมันตัน ดันทุรังไม่เรียนรู้ เสียงก่นดังเกรียวกรู ไม่สำเหนียกรู้ความนัยฯ ...................................... ๓๙๒. ๏ปัจจัยปิดปากโจร เล่นหยาบโลนจนบรรลัย แข็งขืนอายุขัย คนแข็งข้อขึ้นคะคานฯ .................................... ๓๙๓. ๏หลักฐานฟ้องความเท็จ เป็นใบเสร็จให้ซมซาน แปรรูปฯแปรชาติผลาญ ประจานผิดอำนาจพังฯ ....................................... ๓๙๔. ๏สิ้นหวังและวังเวง ทุนกระเตงเอาทุนตั้ง ชินชอบแต่ชนชัง ชนฝากชินชินฝังชนฯ .................................. ๓๙๕. ๏มืดมนอนธการ ผู้นำพาลพาลเสียผล บ้านเมืองทำมืดมน มืดมัวทั่วแผ่นดินไทยฯ .................................... ๓๙๖. ๏อธิปไตยในอุ้งตีน ตะกายปีนไม่ออกไป ดันทุรังจนคนไล่ ยังด้านหน้าหวังอยู่นานฯ ........................................ ๓๙๗. ๏รัฐบาลแห่งชาติชิน รัฐบาลดิ้นหน้าด้านด้าน เสียสติยิ่งลนลาน เสียสติขานแบบข้างคูฯ ............................................ ๓๙๘. ๏อดสูเหตุผลเสื่อม ชาวชนเอือมระอาหู หลักการเป็นหลักกู ทู่ซี้บ้าอบายบังฯ .............................. ๓๙๙. ๏ชาติชังไล่ชาติชิน สมานฉันท์สิ้นมัดตราสัง เพราะชินจึงชิงชัง สังคมเศร้าสังคมซวยฯ ...................................... ๔๐๐. ๏แทงหวยอำนาจโหย หวังกอบโกยแบบกล้วยกล้วย ขันทีและขันทวย ร่วมชำเราระบบรวนฯ .............................................

*****คำตาม**** นับจากรัฐธรรมนูญฉบับ "ปฏิรูปการเมือง" ซึ่งเป็นผลพวงประการหนึ่ง จากเหตุการณ์เดือนพฤษภาคม ๒๕๓๕ มีผลบังคับใช้ เมื่อ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๔๐
ปฏิเสธมิได้ว่า โครงสร้างสังคมการเมืองของไทย มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก ว่ากันตามจริง อาจกล่าวได้ด้วยซ้ำว่า โฉมหน้าการเมืองไทย ได้เปลี่ยนไปอย่างผิดหูผิดตา กลไกต่าง ๆ ที่รัฐธรรมนูญออกแบบไว้ ทยอยขับเคลื่อนเป็นไปในทิศทางด้านบวก และเป็นไปอย่างมีพัฒนาการทางการเมือง กระบวนการเข้าสู่อำนาจ , กระบวนการใช้อำนาจ และกระบวนการตรวจสอบการใช้อำนาจ ทั้งหมดดำเนินไปอย่างเป็นรูปธรรม และมีแนวโน้มให้เห็นถึง ประสิทธิภาพและประสิทธิผล ที่น่าพอใจกว่าสิ่งที่เคยเป็นมาในอดีต เช่นเดียวกับ "ไทยรักไทย" ที่กำเนิดขึ้น ภายใต้ "กฎ-กติกา-มารยาท" ของรัฐธรรมนูญฉบับนี้ และ "ไทยรักไทย" ก็ประสบความสำเร็จอย่างสูง ในการเลือกตั้งครั้งแรกตามรัฐธรรมนูญ พร้อมกันนั้น “ไทยรักไทย” ก็ประสบความสำเร็จอย่างสูง ในการเอาชนะ “กฎ-กติกา-มารยาท” ของรัฐธรรมนูญฉบับ "ปฏิรูปการเมือง" การเลือกตั้งครั้งแรก ภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับ "ปฏิรูปการเมือง" เกิดขึ้น เมื่อวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๔๔
ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า "ไทยรักไทย" ได้รับคะแนนเสียงข้างมากอย่างถล่มทลาย กระทั่งสามารถเป็นแกนนำ เพื่อจัดตั้งรัฐบาล "ไทยรักไทย" สามารถจัดตั้งรัฐบาล ในห้วงเวลาเดียวกับที่ "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" ถูกตรวจสอบทางการเมือง ในคดี "ซุกหุ้น" และ "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" ก็หลุดพ้นจากคดี "ซุกหุ้น" โดยวาทะ "บกพร่องโดยสุจริต" นี่เป็น "จุดเริ่มต้น" ของข้อครหาว่าด้วย "ดับเบิ้ลแสตนดาร์ด" ของกลไกตามรัฐธรรมนูญฉบับ "ปฏิรูปการเมือง" ที่ถูกโยงใยถึง "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" และจากจุดเริ่มต้นเช่นว่านี้ ก็นำมาสู่ "ปรากฏการณ์" ต่าง ๆ มากมายในทางการเมือง ที่สะท้อนถึง "พฤติกรรม" และ "อาการ" ที่เกิดขึ้น ในยุคสมัย "ทักษิณาธิปไตย"


ทั้งหมด ล้วนถูกบันทึกไว้ ในหน้าประวัติศาสตร์การเมืองไทย ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" เป็น "ผู้นำ" ซึ่งสามารถอยู่ได้ครบวาระ 4 ปี ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า การเลือกตั้งเมื่อวันที่ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘ "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" สามารถกลับมาเป็นต่ออีกสมัย ด้วยคะแนนเสียงท่วมท้น
และสามารถจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมาก เพียงพรรคเดียวได้ ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" ใช้การบริหารประเทศแบบ "ซีอีโอ" ผ่านระบอบ "ทักษิณาธิปไตย" โดยมีกลไก "ประชานิยม" แบบ "เอื้ออาทร" เป็นเครื่องมือ ท่ามข้อครหาว่าด้วยการเอื้อ "ผลประโยชน์ทับซ้อน" ให้กับพวกพ้อง และวงศ์ตระกูล ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า มีการแทรกแซง และยึดกุมกลไกองค์กรต่าง ๆ ในระบบการเมือง รวมไปถึงกลไกองค์กรอิสระ และองค์กรอื่น ๆ ตามรัฐธรรมนูญ ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า ยุค "ทักษิณาธิปไตย" เกิดปัญหามากมาย รุนแรง และต่อเนื่อง เช่นกรณี "ไฟใต้" , "ไข้หวัดนก" และ ฯลฯ
โดยที่การแก้ไข โดยเฉพาะในเชิงนโยบาย กลับมีลักษณะเบี่ยงเบน และเปลี่ยนเป็นรายวัน
ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า มีคำถามและข้อครหามากมายเกิดขึ้น ในยุคสมัย "ทักษิณาธิปไตย"
และเป็นอีกครั้ง ที่มีการนิยามความหมายมากมาย เช่นว่า "โคตรโกง" , "โกงทั้งโคตร" , "อัครยำประเทศ" , "บูรณาโกง" , "ทุจริตเชิงนโยบาย" และ ฯลฯ ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า ยุค "ทักษิณาธิปไตย" เป็นยุคสมัยที่สังคมประสานเสียง ทวงถามถึง "ความชอบธรรม" และ "จริยธรรม" อย่างหนักแน่นและสูงสุด และเรียกร้องต่อ "ผู้นำ" ให้ "ออกไป" วันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙ "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย" เลือกการ "ยุบสภา" และกำหนดให้มีการเลือกตั้งใหม่ ในวันที่ ๒ เมษายน ๒๕๔๙
ประวัติศาสตร์การเมืองไทย บันทึกไว้ว่า เป็นการเลือกตั้งแบบ "พิกลพิการ" เพราะมีเพียง "ไทยรักไทย" ลงเลือกตั้งโดดเดี่ยวลำพัง
โดยมี "นอมินี" ลงประกบแบบประปราย และเต็มไปด้วยข้อครหา ถึงความถูกต้องชอบธรรม วันที่ ๒ เมษายน ๒๕๔๙ การเลือกตั้งเสร็จสิ้น พร้อมกับคะแนนเสียง "ไม่เลือกใคร" และ "บัตรเสีย" สูงเป็นประวัติการณ์ แซงหน้าคะแนน "ไทยรักไทย" ในหลายเขตเลือกตั้งทั่วประเทศ และสุดท้าย ก็ถึงเวลาประกาศ "เว้นวรรค" สำหรับ "ผู้นำ" ของ "ไทยรักไทย"
ในวันที่ ๔ เมษายน ๒๕๔๙
เพื่อยุติความแตกแยก ขัดแย้ง แบ่งฝัก แบ่งฝ่าย แบ่งข้าง ของสังคม และยุติความรุนแรงใด ๆ
ที่อาจจะมีขึ้นได้ ในสถานการณ์ที่สังคม ต้องตกอยู่ในภาวะอึมครึม ของ "ทางตัน" และไร้ "ทางออก" ใด ๆ
และก็เป็นอีกครั้ง ที่สังคมการเมือง ต้องเข้าสู่กระบวนการ "ปฏิรูปโครงสร้าง" เพื่อ "ปฏิรูปการเมือง" โดยความคาดหวังของสังคม เพื่อกำหนด "กฎ-กติกา-มารยาท" ใหม่ ไม่ให้ถูก “ครอบงำ-ชี้นำ” โดย "ระบบ" หรือ "ระบอบ" ที่ผิดครรลองคลองธรรม ไม่ “ชอบธรรม” และไร้ "จริยธรรม"
นี่เป็นบางส่วน ซึ่งประวัติศาสตร์การเมืองไทย ได้บันทึกไว้ และบางส่วนก็ปรากฏใน "ทักษิณาวัตรอัสดง" ในเชิงของการบันทึก "พฤติกรรม" และ "อาการ" บางประการ ของยุค "ทักษิณาธิปไตย" “ทักษิณาวัตรอัสดง” เริ่มต้นบันทึก ณ วันจันทร์ที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๔๗ ในลักษณะของการบันทึก “อาการ” ผ่านรูปร้อยกรองแบบวันต่อวัน และสิ้นสุดการบันทึก ณ วันที่ ๔ เมษายน ๒๕๔๙ “ทักษิณาวัตรอัสดง” เช่นที่เห็น ที่เป็นอยู่ และที่รับรู้ ถามใครก็คงไม่ได้ นอกจากถามตัวเอง ตอบใครก็คงไม่ได้ นอกจากตอบตัวเอง ขอบคุณทุก ๆ คำถาม และทุก ๆ คำตอบ ขอบคุณทุก ๆ "อาการ" แห่งยุคสมัย ขอบคุณทุก ๆ คน ขอบคุณครับ.... "นายเมือง-นายทิวา" ๔ เมษายน ๒๕๔๙ ********************************

น้าฮะ- ผมสนใจรัฐบาลนี้อย่างจริงจังก็เมื่อ ๖ มกรา ปีไหนจำไม่ได้แล้วฮะ มันมีการปล้นปืนในค่ายลูกเสือ  เอ่อ-โทษฮะ  ค่ายทหารระดับกองพัน  แล้วก็อีกหลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่อง

โดยเฉพาะกรณีกรือเซะ , ตากใบ

ผมมีข้อสรุปถึงเหตุการณ์ไฟใต้ไว้ในใจ  และได้พูดคุยบอกกล่าวกับผู้สนใจให้ฟังการวิเคราะห์นี้มาหลายปี  แต่สภาพภาคใต้ตอนล่างในขณะนั้นนั้น  มันตกอยู่ในอาณาจักรแห่งความหวาดกลัวโดยแท้ครับ

ผมเลิกเชื่อถือนายกฯคนนี้ และรัฐบาลชุดนี้อย่างสิ้นเชิงทันที

เกร็ดเล็กๆสำหรับบางท่านนะครับ- ประวัติศาสตร์ที่เราเรียนบอกไว้ว่า กรือเซะ- มัสยิดใหญ่อันเป็นศูนย์รวมมุสลิมใหญ่สุดของภาคใต้ตอนล่างนั้น  บอกว่า-เมื่อจะมีการบูรณะซ่อมแซมเมื่อไหร่ ก็จะเกิดฟ้าผ่ามัสยิดขึ้นมาทุกที  ๒๘ เมษา (ปีไหนอีกแล้ววะเนี่ย?)ฟ้าก็ได้ผ่าเปรี้ยงลงมาอีกครั้งนึงแล้วครับ

การประวัติศาสตร์ของเราไม่เคยบอกอะไรเราตรงๆ  เราต้องตั้งข้อสงสัยทุกอย่างแล้วหาคำตอบที่จริงแท้ที่สุดให้ได้ครับ