M-e-e P-e-d

จากหนึ่งจอกก็ถึงเหล้าหนึ่งไห

เทไปเทมาก็เมาหงอย

นั่งตาเชื่อมเชื่อมใจเลื่อนลอย

ไหน้อยก็กลายเป็นไหยักษ์

//เมาก็เมากันเสีย  เด๋วเมียมาจะไม่ได้เมา

อ้าวพี่หมี่..มีเมียตั้งกะเมื่อไรนี่  นึกว่ายังรักษาพรหมจรรย์อยู่ 

มีเมียดีเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน ไม่ขาดแคลนขอได้ดังประสงค์ เมียจะด่าว่าอย่างไรขอให้ปลง เพราะมันคงจะด่าได้อีกไม่นาน !!

(แว๊ด แว๊ด แว๊ดดดดดด...ลมใส่!) ฮ่า ๆๆ 


จาว... เป็นสาวเป็นแส้ เมากลิ้งได้ไง  เสียภาพลักษณ์กุลสตรีศรีสยามโม๊ดดดด
ว่าแต่เคยลองสาเกมั้ย  รสชาติมันเป็นไง เล่าให้ฟังหน่อยนิ

เฮ้ย! ยายจาว
พี่บ่เคยเป็นเมียตามตำราที่ว่าเน้อ ไม่เคยด่าพระสามีออกเสียงเลยซักกะคำ เคยแต่ด่าในใจ  กรั่กๆๆๆๆๆ


ตำรับกำราบเมีย  ของน้าทิวาจ้ะ  โหด มันส์ ฮา  อิอิ

๐จำเนียรกาล นานมา ตำราบอก ทั้งเมียนอก เมียใน ให้ยึดถือ สรรพวิธี โทงเทง เร่งฝึกปรือ
ทำแล้วเมีย ไม่ดื้อ คงชื่อชาย

๐อันคู่ผัว ตัวเมีย ได้-เสีย แล้ว เสียงที่เคย หวานแจ๋ว ก็จางหาย เหลือแต่เสียง แว๊ดแว๊ด หูไม่สบาย แถมมือปัด เท้าป่าย ไม้พร้อมมา

๐ตำราว่า เรื่องนี้ ไม่มียาก เลี้ยงดูเมีย ไม่ลำบาก ฝากเลยหนา ข้อที่หนึ่ง พึงนิ่ง สงบวาจา ข้อที่สอง มอบเงินตรา ให้ยาใจ

๐ข้อที่สาม งานเรือน ไม่เบือนบิด ข้อที่สี่ ทุกคืนสะกิด ด๋าวด่าวสมัย ข้อที่ห้า ห้ามด๋าวด่าว กับผู้อื่นใด
ข้อที่หก ยิ้มใสใส ไม่ขุ่นมัว

๐ข้อที่เจ็ด เด็ดขาด ตวาด "ครับ" คำสั่งมา ให้รับ ครับทูนหัว ข้อที่แปด นวดอิดออด ตลอดตัว ข้อที่เก้า ทำเกรงกลัว ตลอดเวลา

๐ข้อที่สิบ หยิบแม่ แช่บนหิ้ง กราบเช้า-ค่ำ ไม่ประวิง นิ่งจ๊ะจ๋า ทำเช่นนี้ สำรวมใจ กาย-วาจา เมียเริงร่า ให้ผัวเลี้ยง เตียงไม่พัง ฯ