M-e-e P-e-d

ในละครทีวีที่เราดูกันบ่อย ๆ  มักมีฉากกินข้าวเสมอ มีใครไม่รู้เคยแซวว่า อันนี้แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของแผ่นดินไทย ที่เรื่องไหน ๆ จะต้องมีฉากกินข้าว  กินบ่อยอีกต่างหาก ต่างจากหนังฝรั่ง เรื่องทั้งเรื่อง อย่างมาก พี่แกซดกาแฟแก้วเดียว!! มาคิดดูก็ เออ..จริงว่ะ!

ในฉากกินข้าวของหนังไทย  ก็มักจะมีคนรับใช้มาจัดโต๊ะ ให้เจ้านาย แล้วคุณผู้หญิงคุณผู้ชายของบ้านก็จะนวยนาด ออกมารับประทาน  มันก็เป็นเรื่องธรรมดานี่นา ที่ทุกบ้าน จะมีโต๊ะกินข้าว  แต่ฉันสงสัย.... แล้วทำไมบ้านฉันไม่มีโต๊ะกินข้าวล่ะ

ความสงสัยอันนี้  อาจเริ่มมาจากได้ดูทีวี ดูละครก็เป็นได้ เคยไปเที่ยวบ้านเพื่อน เพื่อนชวนกินข้าวด้วย บ้านเพื่อนก็มี โต๊ะกินข้าว  เอ..แล้วทำไมบ้านฉันไม่มี ก็ได้แต่สงสัยในใจ ไม่เคยถามพ่อแม่  ถึงจะยังเป็นเด็ก แต่ก็รู้นะว่าถ้าถามไป มันคงเป็นคำถามที่ไร้สาระแน่ ๆ

ตอนไปนั่งโต๊ะที่ร้านข้าวแกงหรือร้านก๋วยเตี๋ยว ความคิดก็แว่บ ขึ้นมาว่า ถ้าร้านพวกนี้ไม่มีโต๊ะให้ลูกค้านั่ง มันคงตลกดีนะ ถือจานแล้วก็วางกับพื้น ก้มหน้าก้มตาโซ้ยของใครของมัน ฮ่าๆ

หรือมันเป็นเพราะขนบธรรมเนียมประเพณีการกินของคนเมืองหว่า (คนเหนือเรียกตัวเองว่าคนเมือง) คนเมืองส่วนใหญ่ นั่งล้อมวงกินข้าว กับพื้น  อ้อ..ลืมไป ยายของฉันเคยทำขันโตกไว้อันหนึ่ง
ขันโตกใช้ใส่กับข้าว  แต่มันก็ไม่ใช่โต๊ะกินข้าวอยู่ดี ข้อดีของขันโตกคือ ไม่ต้องก้มตัวไปตักกับข้าวมาก ก้มมากปวดหลัง!

พ่อเคยทำโต๊ะมาตัวหนึ่ง  เห็นครั้งแรก ก็คิดว่า นี่แหละ มันเป็นโต๊ะกินข้าวแน่ ๆ  บ้านฉันกำลังจะมีโต๊ะกินข้าวแล้ว แต่เพราะเหตุผลกลใดไม่แน่ชัด  ปัจจุบันโต๊ะตัวนี้ กลายเป็น โต๊ะที่ใช้วางของ วางแก้ว วางกล่อง วางหม้อ วางไห แล้วทำไม...ทำไมมันถึงไม่เป็นโต๊ะกินข้าวล่ะ

มันอาจเป็นคำถามที่ไร้สาระจริง ๆ นั่นแหละ คุณว่าอย่างนั้นมั้ย?