โอ้ แม่จ๋า
โอ้ แม่จ๋า
สีเหลืองแปลบปลาบปนแดงก่ำฉาน
มันคือระเบิดประลัยกัลป์โปรยปราย
ลงมาบนแผ่นดินของเราใช่ไหมแม่?
ต้นองุ่นในไร่ของเราจะโดนเพลิงเผาวอดไหมหนอ
และสวนส้มที่กำลังออกผลดกผลจะทันสุกกิน
ในเดือนเราะมะฏอนอันจำเริญไหมหนอ
นกกระจาบสีครามซึ่งชอบเกาะที่กิ่งมะกอกจะตายไหมหนอ
น้ำพุอันพิศุทธิ์กลางสวนของเราจะเหือดแห้งไหมหนอ
ดอกตะบองเพชรสีแดงจะเหี่ยวเฉาไหมหนอ
โรงเรียนของหนูจะโดนถล่มทลายไหมแม่?
พรุ่งนี้คุณครูจะได้มาสอนวิชาจริยธรรมไหมแม่?
ท้องฟ้าของเราจะแดงและร้อนเป็นเพลิงแบบนี้ตลอดไปหรือ?
โอ้ แม่จ๋า
สนามเด็กเล่นของหนูจะมีกับระเบิดไหมหนอ
ชิงช้าสวรรค์ของหนูจะถูกรถถังยิงไหม
ห้องสมุดที่มีหนังสือนิทานอาหรับพันทิวาราตรี
บทกวีโอมาร์ คัยยาม แห่งเปอร์เชีย
และสมุดภาพเขียนของเพื่อนเพื่อนหนูจะโดนบดขยี้ไหมหนอ?
พรุ่งนี้เช้าร้านขนมหวานของลุงฮัซซานจะเปิดขายไหม
ร้านกาแฟอัลฟิญารูที่คุณพ่อชอบไปนั่งจะส่งกลิ่นหอมไหมหนอ
เช้าตรู่จะมีนมสดให้หนูดื่มกินกับขนมปังไหมหนอ
โอ้ แม่จ๋า
หนูเคยอ่านคัมภีร์อัลกุรอาน
พระองค์ตรัสว่า พระเป็นเจ้าจะทรงเคียงข้างผู้อดทน
แล้วเราจำต้องยอมให้ผู้รุกรานบดขยี้แผ่นดินอันเป็นที่รักของเรากระนั้นหรือ
เราต้องอดทนให้ผู้รุกรานยึดครองมาตุภูมิของเราด้วยหรือ?
โอ้ พ่อจ๋า
พ่อจงไปดับไฟที่ไหม้วอดวายแผ่นดินเราเถิด
พ่อจงเอาน้ำทุกถังที่เรามีราดลงไป
เผื่อว่าเมล็ดพันธุ์เชอรรี่จะได้งอกงามอีกครั้ง
บนเถ้าถ่านซากปรักหักเมืองของเรา
ผีเสื้อจะได้บินว่อนทั่วแนวป่าของเราอีก
ถ้าน้ำไม่พอดับเพลิงร้อนแรง
พ่อจงเอาน้ำตาของหนูสาดลงไป!
เผื่อว่าไฟจะดับมอดลง
ท้องฟ้าจะกลับมาเป็นสีครามอีกครั้ง
กุหลาบจะแตกหน่อแทงดินอีกครา
ในฤดูใบไม้ผลิ
โอ้ พี่ชายที่รัก
พี่จะรออะไรอีกเล่า
หมาป่าได้มาเหยียบย่ำมาตุภูมิเราแล้ว
ฝูงแกะของเราหนีกระเจิงจากหุบเขา
หญ้าเขียวขจีกลายเป็นเถ้าตะโกผุยผง
แม่น้ำไทกริสกลายเป็นสีโลหิต
เมโสโปเตเมียอันอุดมกลับกลายเป็นสุสาน
เป็นคลังแห่งความตายและนรกบนดิน!
โอ้ พี่จ๋า
จงออกไปดับเพลิงที่วอดแผ่นดินเราเถิด
จงออกไปขับฝูงหมาป่ากระหายเลือด
บอกพวกมันว่าเรารักสันติภาพ
และไม่ชอบเข่นฆ่ามนุษย์ด้วยกัน!