M-e-e P-e-d

คิดถึง........ ใครคนหนึ่งซึ่งฝันข้าปรารถนา โอ้ว่าเจ้าดวงดอกดาริกา เจ้าจะเยือนฝันข้าอีกคราใด

คิดถึง....... แอบลึกซึ้งเกินฝันจะหวั่นไหว ปรารถนาจะพบเจอเจ้าดวงใจ ปรารถนาจะอิงไอจากใจนาง

ไม่อยากให้รับรู้อยู่เพียงฝัน ไม่อยากกลั้นมองเมินอย่างเหินห่าง ไม่อยากพร้อมยอมรับกับฝันจาง ไม่อย่างนอนกอดร่างอย่างโดยเดียว

ข้าจะขอปฏิญาณกับหัวใจ อันร้างไร้คนรักอยู่เปล่าเปลี่ยว จะเดินฝ่าทางคดทางลดเลี้ยว ออกท่องเที่ยวหวังประสบจะพบรัก...

โดยสารฝันฟุ้งเฟื่องถึงเมืองหลวง ออกตามดวงดอกดาริกาที่ข้าประจักษ์ ข้าปรารถนาจะพบเจ้าอยู่นานนัก แหละปรารถนาจะทายทักกับรักแท้

.................................................... .................................................... .................................................... ....................................................

ตามทางในเมืองหลวง...โอ้ หน่วงหนัก เศษความรักเกลื่อนถนน, คนย่ำแย่ นวลนารีส่ายก้นชวนคนแล คงไม่ใช่เจ้าเป็นแน่...เจ้าดาริกา

เจ้าไม่ใช่หญิงขายบริการ เจ้าไม่ใช่คนพยาบาลความตัณหา เจ้าไม่ใช่โคโยตี้โชว์สินค้า เจ้าไม่ใช่ดาราอวดเนื้อนม

เจ้าไม่ใช่นักศึกษากระโปรงสั้น เจ้าไม่เคยแลกพรหมจรรย์เข้าเสพสม เจ้าไม่เคยเปลื้องกายให้ชายชม เจ้าไม่ใช่เครื่องปลดอารมณ์ให้กับใคร

เพราะเจ้าคือดวงดอกดาริกา.... นางในฝันที่ข้าเคยฝันใฝ่ เจ้าประแป้งนวลละอองคล้องสไบ เจ้าอ่อนหวานจับใจจนตรึงตรา

.................................................... .................................................... .................................................... ....................................................

หรือเจ้ามิใช่ดอกดาริกาคนเดิมนั้น เจ้าจึงผันตัวเองตามสังคมบ้า หรือเจ้าเองลืมพี่คนบ้านนา หรือว่าดวงดอกดาริกา...เจ้าตายแล้ว !!!!!