M-e-e P-e-d

หินก้อนหนึ่ง อยากมีแสงส่องประกาย แวววาวเหมือนเพชร

มันจึงร้องขอต่อดวงอาทิตย์ ให้ส่องแสงอันร้อนแรงมายังตัวมัน เพื่อว่าจะได้สะท้อนความระยิบระยับออกมา

เจ้าลูกหินเอ๋ย เจ้าไม่ใช่เพชร ถึงข้าจะส่องแสงไปยังเจ้าเพียงใด เจ้าก็ไม่อาจเปล่งประกายออกมาได้หรอก ดวงอาทิตย์ตอบ

แต่เพชรพลอยเหล่านั้นมันก็คือหินมิใช่หรือท่าน เจ้าลูกหินโต้

มันก็ใช่ แต่ไม่ใช่ว่าเป็นหินแล้วจะเหมือนกันทุกชนิด เรื่องแค่นี้เจ้าไม่เข้าใจดอกรึ

แต่ข้าเชื่อว่า ตัวเองหากได้รับแสงจากท่านแล้ว ก็ย่อมสามารถเปล่งประกายได้เหมือนกัน


เมื่อดวงอาทิตย์เห็นว่าเจ้าลูกหินยังคงดื้อดึงอยู่ จึงสาดแสงอันร้อนแรงไปยังร่างของมัน แรงขึ้น แรงขึ้น จนกระทั่ง ร่างของเจ้าลูกหินสลาย กลายเป็นอากาศธาตุไป

ขอรับรองว่าข้าพเจ้าเพิ่งแต่งนิทานเองเป็นครั้งแรก จริง ๆ นะ