M-e-e P-e-d

๏คือ “สุวิทย์ วัดหนู” สามัญชนนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งหมดเธอทำด้วยหัวใจ เพื่อประชาไททั้งแผ่นดิน

๏แม้ตัวตายชื่อยังอยู่ ประชาไทรับรู้มิรู้สิ้น สามัญชน เต็มคน ให้ยลยิน จำหลักถิ่นคนแท้อย่างทนทานฯ

"สุวิทย์ วัดหนู" เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจล้มเหลว ด้วยวัยเพียง 54 ปี เมื่อรุ่งเช้าของวันจันทร์ที่ 12 มีนาคม 2550

"สุวิทย์ วัดหนู" เป็นหนึ่งในอดีตคนตุลาฯ เป็นชายหนุ่มจากหมู่บ้านเล็ก ๆ ริมทะเลในอ.สัตหีบ จ.ชลบุรี เข้าร่วมงานกิจกรรมค่ายอาสาพัฒนายุค ร่วมกับนายวิทยากร เชียงกูล นายจรัล ดิษฐาภิชัย เพื่อนรุ่นพี่ภายในรั้วมหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒบางแสน (มหาวิทยาลัยบูรพา )

หลังจากนายสุวิทย์จบคณะการศึกษาศาสตร์บัณฑิตแล้วก็ไปเป็นอาจารย์สอนโรงเรียนช่างกลแห่งหนึ่ง

หลังเหตุการณ์ 14 ตุลา 19  คนเดือนตุลาฯถูก ถูกปราบปราม มีการจับกุมกลุ่มแกนนำที่เกี่ยวข้องและสถานะการณ์ทางการเมืองกดดันมากเข้า ๆ ทำให้ต้องหนีเข้าไปอยู่ป่านานถึง 8 ปี

ต่อมาในปี 2530 สุวิทย์หันเข้าสู่งานองค์กรพัฒนาเอกชนเข้าสู่สายงานชุมชนเมือง ด้วยโครงการเขตปลอดยาเสพติดในชุมชนคลองเตยเป็นจุดหลักและหันเหเข้าทำงานคนจนเมือง และเป็นประธานมูลนิธิพัฒนาที่อยู่อาศัย (มอส.)

จากนั้นก็มีการเคลื่อนไหวมาตลอด เป็นที่ปรึกษา ครป.และล่าสุดเป็นโฆษกพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย

"เธอตาย เพื่อจะปลุก ให้คนตื่น เธอตาย เพื่อผู้อื่น อีกหมื่นแสน เธอคือดิน ก้อนเดียว ในดินแดน แต่จะหนัก และจะแน่น เต็มแผ่นดิน"

ข้างต้นนี้ เป็นตอนหนึ่งจากบทกวี "กระทุ่มแบน" เขียนโดย "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" เพื่อระลึกถึง "สำราญ คำกลั่น"  กรรมกรหญิงอ้อมน้อย ที่ถูกลอบยิงเสียชีวิตจากเหตุการณ์ความขัดแย้งทางการเมือง ในช่วงก่อนเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 และ "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" ได้นำไปรวมเล่มไว้ ในหนังสือ "เพียงความเคลื่อนไหว" พิมพ์ในปี 2523

"สุวิทย์ วัดหนู" ได้ร่วมประท้วง เรียกร้องความเป็นธรรมให้ "สำราญ" และกรรมกรในครั้งนั้นด้วย

ด้วยความคารวะ "สุวิทย์ วัดหนู" สามัญชนนักสู้ผู้ยิ่งใหญ่

................................

.................................................