M-e-e P-e-d

ขอเป็นผู้ชมนะ เป็นกรรมการก็ได้ ...อิ  อิ...   ......

เหอๆ

ไม่เอาด้วยล่ะ!!

เง้อ..กลอนบทนี้สอนให้รู้ว่า...

แอ๊บเจ๊บใจ๋นิ๊ดนึ๋งเน้อ

  มาแล้วตามสัญญา...

ลืมบอกพี่น้องไปว่ากติกาการให้คะแนน  เขาดูที่คุณค่า สาระ และคติสอนใจ ด้วยประการฉะนี้  กลอนของเราเลยทำให้เราตกรอบชิงชนะเลิศไป เพราะขาดอีกสองคะแนน


โอบเอวนางพิศต่างหูดูสวยเก๋ พราวเสน่ห์เพียงนิมิตคิดว่าฝัน มณีแดงสาดแสงเกินรำพัน สอดแซมชั้นเพริศแพร้วด้วยแก้วกาญจน์

มรกตสดใสราวใบบัวบก ระหว่างอกอวบอิ่มนั้นชวนฝันหวาน หวังซบแนบแอบสนิทใกล้ชิดนาน ด้วยนงคราญคือมณีที่กลางใจ


ก้อกลับมากระฟัดกระเฟียดอยู่พักใหญ่ กลอนเราที่แต่งร่วมกะ น้องเจ้าขุน คงติดเรทไปหน่อย กรรมการเลยให้คะแนนน้อย

แต่จิตอกุศลในใจเรา คิดไปไกลกว่า.. กรรมการคงชอบกลอนแบบคำขวัญรณรงค์อะไรประมาณนั้น

ไอ้ที่ใช้จิตนาการอ่านแบบเลยไม่เข้าตา..

^ ^ ^ กร๊ากส์





เอ้อ ด๊ะห์จ๊ะ  พี่ขอถอนตัวละกัน  ไม่ถนัดต่อกลอนต่อกรสดๆอะ

ถนัดต่อเบียร์ขวดต่อขวดมากกว่า


แหะๆ