M-e-e P-e-d

ปลาไหลญี่ปุ่นกับปลาไหลบ้านเรา หน้าตามันเหมือนกันป่าว ปลาไหลบ้านเขาตัวคงโตเนอะ เนื้อมันแผ่ออกเยอะดีแฮะ
หนังปลาเกรียม ๆ กรอบ ๆ  น้ำลายไหล

พี่ชอบดูรายการแข่งทำอาหารของญี่ปุ่น สนุกดี เหมือนในการ์ตูนเลย  ต้องไปเสาะหาวัตถุดิบอย่างดี การทำพิถีพิถัน ใส่ใจลงไปเต็มร้อย
พอกรรมการชิม อร่อยจนเหาะได้เลย ฮ่าๆ

เวอร์คแน่นอนพี่  ถ้าพี่หมี่ให้หนูเป็นผู้จัดการด้านธุรกิจ

นอกจากจะส่งออกใบข่อยอ่ะ  เราก็ส่งออกเป็ด  ให้เค้าทำข้าวหน้าเป็ดได้อีกนะ

ร่ำรวย...ร่ำรวยกันทั้งคู่ 

ถ้าจะทำเป็นธุรกิจส่งออกระห่วางประเทศ ผมขออาสา เป็นผู้ทำเกี่ยวกับเอกสารทั้งหมดทั้งปวง ฮา... ใบข่อยและแก๊สต้องมีธนาคารเป็นผู้ค้ำประกัน อิอิ ผู้รับสินค้าจะได้เกิดความไว้เนื้อเชื่อใจ ว่า ทางไทย ไม่เบี้ยวใบข่อยหรือแก็ส

เอาล่ะสิทีนี้ ประเทศไทยต้องส่งเสริมการปลูกข่อยแทนการปลูกยาง คาดว่าราคาข่อยคงเพิ่มสูงขึ้นอย่างแน่นอน เพราะสภาพสังคมปัจจุบัน พ่อปลาไหลเยอะมากขึ้นด้วย  หญิงสาวญี่ปุ่นอาจต้องการเอาใบข่อยไปรูดแขนกลับบ้าน 555

ส่วนชายไทยใบข่อยอาจเอาไม่อยู่ ทางนี้และทางนั้นต้องเรียนปรึกษาคณะท่านพี่หมี่เป็ด อิอิ

เราว่าบ้านน้ำชาสวยดีนะเราอยากได้รูปอะ

ปลาไหลน่าอร่อยดีจัง เเต่....แพงโคตรเลยขนานคนรวยยังเกือบอ้วกงะ       เเต่ถ้าอร่อยจิงๆกะจาเสียตังเเหะๆๆๆๆ