[ ฉ ] ..... Tear On Bed .....
คำแนะนำสำหรับผู้เข้าชมกระทู้ กระทู้นี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมสำหรับผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ มีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการมีเพศสัมพันธ์ และการล่วงละเมิดทางเพศในเด็ก ผู้เขียนเรื่อง มีเจตนาเพียงเพื่อนำเสนอเรื่องราวในบางแง่มุมที่มีปรากฎจริงในสภาพสังคมปัจจุบัน และ ต้องการทดสอบความสามารถของตนเองในการเขียนเรื่องที่มีการบรรยายถึงฉากการมีเพศ สัมพันธ์ทั้งในภาวะปกติ และภาวะผิดปกติของตัวละครสมมุติ ดังนั้นจึงมีข้อความที่ไม่หมาะสม สำหรับเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี และผู้ใหญ่ใจแคบบางท่านที่กำลังพยายามสร้างภาพสังคม ในอุดมคติโดยหลงลืมไปว่า ยังมีความเป็นจริงในด้านมืดที่กำลังก่อตัวอย่างเงียบ ๆ ในสังคม ปัจจุบัน ..
...
..
.
ขอให้ใช้วิจารณญาณในการอ่าน
.
..................................................................................
ในความฉ่ำชื้นแฝงความไหวเคลื่อนอย่างละมุนลไม เอริรู้สึกถึงความซ่านเสียวที่อุ่นระอุอยู่ในหว่างขาที่อ้าถ่าง
เธอลูบไล้ผ่านแผ่นหลังของนันที่กำลังกดแท่งเนื้อบดเบียดไปมาในช่องคลอดของเธออย่างเชื่องช้าเหมือนการ
คลานคืบของหนอนแก้ว เอริแอ่นหน้าอกขาวนวลของเธอเข้าหาอ้อมกอดของนัน และปล่อยให้มันเบียดเสียดกัน
อยู่อย่างนั้น เธอรู้สึกได้ถึงการผสานผสมกันของเหงื่อที่เปียกชื้นของเธอและเขา เอริรู้จักนันเป็นอย่างดีว่าเขามี
มุมมองของการมีเพศสัมพันธ์อย่างสวยงามเช่นดียวกับทรรศนะคติที่เขามีต่อโลก ผู้คน และสังคม และวิธีการ
มีเพศสัมพันธ์ของเขาก็งดงาม และเชื่องช้าดั่งเช่นเวลาที่เขาเขียนรูป และที่น่าแปลกใจก็คือ ในระหว่างวินาทีที่
เนิ่นนานนั้น เขากลับทำให้เธอมองเห็นความสวยงามในการเคลื่อนไหวของแท่งเนื้อที่ถูกดันเข้าออกผ่านช่องว่าง
ในง่ามขาของเธอ ปานประหนึ่งร่องรอยของการปาดป้ายจากพู่กันที่ฉ่ำชุ่มสีน้ำในมือของเขา เป็นส่วนสัดความโค้ง
ของขอบฟ้าบนผืนกระดาษ
แท่งพู่กันของนันกำลังวาดภาพความอบอุ่น และความฝัน เป็นความฝันบางประการที่เคยถูกวาดไว้ ในห้วงสำนึกของเอริเมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
. . .
มีผู้คนมากมายอยู่บนถนน ถนนทุกแห่งบนโลกล้วนผ่านการเข้ามาเยี่ยมเยือนของเรื่องราวมากหลาย บ้างเป็นเรื่องราว
ของการเดินทาง บ้างเป็นเรื่องราวของการดำรงชีวิตอยู่ และในบรรดาเรื่องราวเหล่านั้นก็รวมถึงการพบกันของผู้คนบนถนน
เอริยังจำได้ถึงการพบกันครั้งแรกของเธอกับนันบนนถนนพระอาทิตย์และเคยนึกตั้งคำถามว่าสิ่งใดกันหนอ ที่เหนี่ยวรั้งให้เธอ
เดินเข้าไปนั่งในร้านหนังสือเล็ก ๆ บนถนนพระอาทิตย์ในเย็นวันนั้น
มุมเล็ก ๆ ด้านภายในร้านมีกลิ่นหอมละมุนของกาแฟเอสเปรซโซล่องลอยปะปนอยู่ในบรรยากาศที่ไม่พลุกพล่าน มีชั้นวาง หนังสือเรียงรายบนผนังด้านหนึ่ง และชุดโต๊ะไม้ฉำฉาสีนวลเหลือง 4-5 ชุดเรียงกันติดผนังอีกฟากหนึ่ง ด้านหน้าสุดที่ติด ผนังกระจกชายหนุ่มนั่งยึดครองโต๊ะอยู่ก่อนแล้ว มีกาแฟดำที่หลงเหลืออยู่ครึ่งถ้วยวางบนโต๊ะ ดินสอสำหรับใช้ในงานดรออิ้ง นอนกลิ้งเรียงกันอยู่อีก 2-3 แท่ง ชายหนุ่มคนนั้นนั่งอยู่หลังกระดานสเก็ตช์ภาพที่มีกระดาษฟรู๊ปถูกหนีบติดอยู่บนนั้น ดินสอ ในมือกำลังเดินทางไปมาอยู่บนผืนกระดาษ
เอริสั่งกาแฟมานั่งดื่ม กลิ่นหอมละมุนของมันช่างเข้ากับบรรยากาศที่สงบเงียบบนถนนด้านนอก ฝั่งตรงข้ามเยื้องไปเล็กน้อย
ประกายสะท้อนสีทองเต้นเร่าอยู่ในผืนน้ำของแม่น้ำเจ้าพระยา บนผืนหญ้าของสวนสันติชัยปราการมีเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ กำลัง
วิ่งหยอกล้อกับลูกโป่งในมือไปรอบ ๆ ผู้ชายคนหนึ่งที่ใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม มันอาจจะดูธรรมดา ๆ ในสายตาของคนทั่วไป
แต่สำหรับเอริแล้วภาพที่เห็นกลับฉุดลากให้เธอเดินทางกลับไปหาความฝันที่ผ่านพ้นไปแล้ว ความฝันที่ทำให้หยดน้ำตาเม็ดน้อย ๆ
กรีดตัวเองให้ไหลผ่านแก้มทุกครั้งที่คิดถึง
เอริเบือนหน้าจากภาพความงามที่เห็นเบื้องหน้า ด้วยความหวังว่าสายตาของเธอคงจะรับรู้ภาพอื่น ๆ ของชีวิตที่เป็นจริงบ้าง
เธออยากให้ภาพความฝันนั้นมาเยี่ยมเยือนเธอเมื่อยามหลับเท่านั้น ชายหนุ่มคนที่นั่งติดกระจกหน้าร้านยังบังคับดินสอในมือให้
ทำงานอย่างต่อเนื่อง แวบหนึ่งที่เอริปรายตาไปมองเส้นสายบนผืนกระดาษแผ่นนั้น ภาพเด็กผู้หญิงที่มีลูกโป่งในมือและพ่อของ
เธอบนผืนหญ้าบนฝั่งตรงข้ามของถนนกลับมาวิ่งเล่นอย่างเริงร่าอยู่บนกระดานสเก็ตช์ภาพของชายหนุ่มราวกับมีชีวิต
และทันทีที่เธอสบสายตาใต้คิ้วเข้มคู่นั้น เอริรู้สึกถึงความอบอุ่นและความฝันของชายคนนี้ และเขาอาจจะเป็นคนที่มาวาดภาพฝัน ภาพใหม่ในห้วงสำนึกของเธอ ภาพที่อาจจะมาซ้อนทับภาพเดิมที่เธอปราถนาจะให้มันจางลงไปจนเป็นสีขาว
. . .
เอริรั้งตัวของนันไว้แนบกับอกเนียนละมุนของเธอ ก่อนจะพลิกดันตัวของเขาให้หงายลงบนที่นอน แท่งเนื้อของเขายังเบียดอัด
อยู่ในร่องกลีบฉ่ำชื้น เธอปล่อยให้ผมยาวสยายไล่ระอยู่บนบ่าของเขา นันขยับตัวขึ้นมาอ้าอมปลายยอดหัวนมที่ชูชันของเธอ
ลิ้นของเขาดันดุนหัวนมของเอริไปมาในปากจนเธอสั่นสะท้านจนต้องกดเอวเข้าหาความคับแน่น นันโอบสโพกผายกว้างของ
เธอไว้ด้วยสองมือและเริ่มบดคลึงไปมา แท่งเนื้อที่ครูดถูไถไปมาในช่องหลืบของเอริทำให้เธอเสียวซ่านจนต้องขยับตัวบดอัด
กลีบเนื้อเข้าหาความสุขเบื้องล่าง
ความแตกต่างกันของเธอกับนัน คงเหมือนกับความหนักแน่นของสีน้ำมันบนผืนผ้าใบ มันเปี่ยมไปด้วยพลังและการเคลื่อนไหว
แต่ละจังหวะของการเคลื่อนตัวไปมาราวกับรอยกดปาดอย่างหนักหน่วงของพู่กันบนภาพอิมเพรสชั่นนิสม์ แม้แต่สีสรรที่ปรากฎ
ก็ยังเต็มไปด้วยความคอนทราสราวกับการระเบิดของลูกไฟในผืนฟ้ายามค่ำคืน เอริกระแทกกระทั้นเรือนร่างลงบนแท่งเนื้อของ
เขาอย่างตึงตังราวกับการหวดกระหน่ำของกระเดื่องกลอง ลมหายใจเร่งเร้าและเคล้าคลุกไปด้วยเสียงครางครวญอย่างสุขสม
แม้กระนั้นก็ยังดูเหมือนจะยังไม่สาสุดความต้องการของเธอ และในความแตกต่างกันนั้นนันเองก็ไม่ได้ปฏิเสธในภาวะความเป็นไป
ของเธอ ความร้อนเร่าในกายของเอริดูเหมือนจะแตกทะลักออกมากับเม็ดเหงื่อที่เกาะพราวอยู่ที่ซอกคอของเธอ
นันเลื่อนสองมือขึ้นลูบไล้ต้นคอของเอริ ลากผ่านเนินอกกลมเนียนลงมาก่อนจะสอดเอื้อมไปรั้งบ่าของเธอให้กดกระแทกลงตาม จังหวะการไหวตัว เอริแหงนหน้าขึ้นหลับตาพริ้มปล่อยให้เสียงครางครวญผสมผสานไปกับความเสียวซ่านที่เบ่งอัดไปทั่วร่าง ในวินาที ของการแตกระเบิดความพลุ่งพล่าน เอริสะอื้นออกมาเป็นช่วง ๆ เนื้อนวลละมุนของเธอสั่นกระตุกไปทั่วร่าง และน้ำตาหยดใสก็ทิ้งตัวลง กรีดผ่านแก้มของเธอเหมือนทุกครั้งที่เธอถึงจุดสุดยอด ความฝันวัยเยาว์ที่พ้นผ่านไปเนิ่นนานแล้วปรากฎชัดในมโนสำนึก ราวกับจะตาม หลอกหลอนเธอไม่มีที่สิ้นสุด ความฝันที่เป็นภาพตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงกับภาพวาดลายเส้นของนันในร้านหนังสือเล็ก ๆ ร้านนั้นบน ถนนพระอาทิตย์
. . .
สองมือน้อย ๆ ของเธอ ชุ่มโชกฟองแชมพูบางใส มันลื่นไถลไปมาบนท่อนเนื้อถมึงทึงในสายตาของเด็กน้อย เอริรู้สึกเจ็บที่บ่าที่ถูก กดบีบจากสองมือที่บดคลึงไปมา โลกเบื้องนอกสงบเงียบในขณะที่ในห้องน้ำสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ อึงอลไปด้วยเสียงกึกก้องในความรู้สึก ของเธอ มันเหมือนเสียงขู่คำรามของสัตว์ร้ายทุกครั้งที่เธอรูดถูแท่งเนื้อบวมใหญ่ เอริพยายามเร่งมือน้อย ๆ ฟอกถูไปมาเพื่อให้มัน จบสิ้น แท่งทะมึนแดงก่ำเบื้องหน้าบวมกระตุกราวกับจะปริแตก ก่อนจะฉีดพุ่งเมือกคาวออกใส่ใบหน้าของเธอ
เอริอยากจะออกไปจากห้องน้ำเล็ก ๆ ห้องนี้ซะที
. . .
นันโอบกอดร่างร้อนผ่าวและสะอื้นไห้ของเธอ เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมทุกครั้งที่เอริถึงจุดสุดยอดเธอจะต้องร้องไห้สะอึกสะอื้น เหมือนเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แต่เขาก็ไม่เคยเอ่ยถาม มนุษย์ทุกคนย่อมมีสิทธโดยชอบธรรมที่จะพิทักษ์ความรู้สึกบางประการไว้เป็น ของตนแต่เพียงผู้เดียว และการยอมรับในสิ่งที่เธอเป็นโดยไม่พยายามไปเปลี่ยนแปลง ก็เป็นเช่นเดียวกันกับที่เขาเชื่อว่าเอริก็ยอมรับ ในความเป็นตัวของเขาเช่นกัน
เขาเพียงอยากวาดภาพสวย ๆ ในบางช่วงเวลาของชีวิตที่เกี่ยวเนื่องกันของเขากับเธอ
ให้เธอรู้สึกเป็นสุขและลืมเลือนบางสิ่งที่ทำให้เธอต้องหลั่งน้ำตาเช่นนี้
. . .
เอรินิ่งสงบในอ้อมกอดของเขา มันเป็นการยากที่จะให้ใครมาเข้าใจในเรื่องบางประการ เรื่องที่แม้แต่ผู้เป็นเจ้าของอยากทำให้มัน
จางหายไปทุกเช้าค่ำ ความพยายามที่จะให้นันวาดภาพความฝันใหม่ที่สวยงามจนบดบังฝันร้ายของเธอจมหายไปทุกครั้งที่เธอถึง
จุดสุดยอด มันไม่มีวันจางหายไปไหนและจะตามหลอนหลอกเธอต่อไปทุกครั้ง แม้กระนั้นเอริก็ยังรู้สึกเป็นสุขอยู่บ้างที่เมื่อภาพของ
ความฝันร้ายนั้นจางหายไปพร้องกับหยดน้ำตาของเธอ เธอจะลืมตาขึ้นมาในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาทุกครั้ง เธอจะได้ยินเสียง
หัวใจแผ่วเบาที่เต้นอยู่ในอกอุ่น ๆ ของเขา และมันเต้นดังในความรู้สึกของเธอมากพอที่จะกลบเสียงคำรามในห้องน้ำสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ
ห้องนั้นและดับความสงสัยที่เกาะกินมากับฝันร้ายของเธอตลอดห้วงเวลาที่ผ่านมา
.
.
.
ความสังสัยที่ว่า ทำไมวันนั้น ... เธอไม่อมแท่งเนื้อถมึงทึงของพ่อ
.
ทำไม ?
.
.
.
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
จสอ.โจ