ช่วงเวลาที่มีความสุขในโลกอินเตอร์เนตของผมเป็นอย่างไร?-ดูกระทู้นี้ได้ครับ
http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=songsanmanwah&topic=168&page=1
ตอนนั้นเล่นที่บอร์ด โปรเจคท์-ที หลังจากที่บอร์ดนิดหน่อยล่มไปอย่างน่าเสียดาย
มันเป็นชุมชนใหญ่ชุมชนหนึ่งเลยทีเดียว แหละส่วนใหญ่จะมาจากบอร์ดหลุดโลก กับ bcb ไม่น่าเชื่อใช่ไหมว่ามันจะมาเล่นร่วมกันได้ ด้วยช่วงเวลานั้น หลุดโลกยังเป็นดินแดนที่ได้ชื่อว่า แดนคนถ่อย ขณะที่ bcb ได้ชื่อว่าดินแดนแห่งสาวๆ
ผมเซฟกระทู้ไว้ก่อนบอร์ดโปรเจคท์-ทีจะล่ม และอพยพตนเองไปอยู่บอร์ดพี่หรั่ง-สงสารมันว่ะ บรรยากาศแห่งการกระจัดกระจายของผองเพื่อน ทำให้ผมคิดถึงและโหยหาบรรยากาศอันสนุกสนานและไมตรีเปี่ยมล้นยิ่งนัก
จนกระทั่งไม่กี่วันก่อน-ลูกแมว ผู้หญิงของ โอ๋-อาปาเช่ ได้ส่งกระทู้นี้มาให้รำลึก
ผมยิ้มและเห็นภาพเก่าในวันนั้นที่ต่อโคลงกับ คริส-กระเจี๊ยวเบ่งบาน หนุ่มแบงก์รูปหล่อ
อีกทั้งนึกได้ว่าเคยเขียนเพลงยาวด่าไอ้คริสไว้ เพียงแต่มันอยู่บอร์ดพี่เฮฮา ซึ่งหลังจากไอ้ฌอมันวุ่นวายกับธุรกิจพันล้านของมัน บอร์ดก็ล่มอย่างไม่มีใครนึกขึ้นได้ว่าเคยมี
หลายครั้ง-ที่เราเลินเล่อ หรืออาจเชื่อว่าเราทำได้อีก มันก็ล่วงเลยไปแล้วกับความทรงจำ ความทรงจำรางเลือนนั้นแม้บางทีจะหอมหวาน แต่ความทรงจำที่ชัดแจ่ม มีเครื่องเตือนรำลึกต่างหากเล่า ที่หอมหวานยิ่งกว่า
ผมคงเล่นเนตมาหลายปีเกินไปแล้ว อายุก็ล่วงเลยไปเรื่อยๆ คิดถึงพี่น้องผองเพื่อนเก่าๆ ที่บางคนก็กลับหมางเมิน และบางคนก็สาปสูญไร้ร่องรอย
มิตรภาพงดงามเสมอ
มิตรภาพที่มีเพียงความทรงจำยิ่งงดงามกว่านัก!