M-e-e P-e-d

ฉันอ่านบทกวี

by ผีเสื้อปีกบางฯ @26 ก.ค.50 11.42 ( IP : 203...234 ) | Tags : กระดานข่าว
photo , 238x163 pixel , 19,562 bytes.

ฉันอ่านบทกวี ในยามที่อุษารุ่งฟุ้งสีสัน แก้วน้ำค้างแวววับรับตาวัน เห็นดอกฝันของใครนี่เริ่มคลี่บาน

ฉันอ่านบทกวี ของใบไม้หลากสีที่หวามหวาน ใจสองดวงดื่มด่ำฉ่ำกว่าตาล รอยจดจารกลางใจไม่ลืมเลือน

ฉันอ่านบทกวี ของความเหงายามที่ไม่มีเพื่อน ใครคนนั้นแน่วแน่ไม่แชเชือน เปรียบเสมือนสายลมรักยังทักทาย

ฉันอ่านบทกวี คลอเคล้าเสียงดนตรีมีความหมาย ฝากคำหวานไว้ข้างแก้มอย่าแย้มพราย หวังคนนั้นยิ้มได้คลายกังวล.....

Relate topics

Comment #1
ผีเสื้อปีกบางฯ
Posted @26 ก.ค.50 11.48 ip : 203...234

ห่างหายจากการเขียนกลอนไปนานนนนนมากกกก ประมาณ 4 ปี  เพิ่งกลับมาเขียนใหม่

ขอขอบคุณ "หมอกจาง"  เจ้าของงาน "ฉันเขียนบทกวี"  ที่ทำให้อยากกลับมาเขียนอีกหน
ขออนุญาตนำมาลงที่บอร์ดนี้นะคะ

ฉันเขียนบทกวี จากใบไม้หลากสีแห่งแรกหนาว เล่าเรื่องน้ำค้างร่วงจากดวงดาว เก็บสายหมอกยามเช้ามาเรียงร้อย

ฉันค้นหาความหมาย ในสายลมที่ทักทายกันทุกบ่อย เผื่อลมหนาวจะฝากข่าวที่เฝ้าคอย จากบางคนที่เขียนรอยกลางหัวใจ

ฉันค้นหาความรัก เอาอ่อนโยนอิงพักกับอ่อนไหว จึงเจ็บปวดซ้ำซ้ำอย่างร่ำไร แต่ก็อาจยังยิ้มไหวเมื่อร่ำลา

ฉันเขียนบทกวี คลอกับแผ่วดนตรีแห่งเหว่ว้า คำหวานหวานเขียนไว้คอยรอยน้ำตา ที่ไม่เร็วก็ช้า จะหยดริน
 

    Comment #2
    สิริโสภณ (Not Member)
    Posted @26 ก.ค.50 19.24 ip : 202...14

    มาให้กำลังใจ ใครที่กลับมาเขียนบทกวี เพราะผมก็กลับมาเหมือนกัน ราว 20 ปีก่อนโน้น เขียนบางเรื่องราว แล้วก็หยุดไป ภาคใหม่เริ่มต้นด้วยบทนี้ครับ

      นกใจคืนใจไหวหวาม

    ดึกดื่นคืนใจไหวสะทก เมื่อลมวกเติมไฟในคืนหนาว เถ้าที่มอดก็คุแดงขึ้นแข่งดาว พร่างพริบวิบวาวคราวคืนแรม ฟังนั่น  นกเถื่อนสะเทือนเพรียก นกใจใครเรียกมาเติมแต้ม ในคืนเดือนมืดดับดาววับแวม ใจจึงจ้าเจิดแจ่มแม้แรมจันทร์ ที่ม.วลัยลักษณ์ ขณะนั่งสนทนากับ  วรภ  วรภา
    รมณา  โรชา กานติ ณ ศรัทธา ผู้ร่วมเขียนดั้งเดิมเมื่อ 20 ปีก่อนโน้นนั่นแหละ

    ครับ...

      Comment #3
      หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
      Posted @26 ก.ค.50 21.31 ip : 125...42

      แต่ฉันเขียนบทกวี

      เพราะมีมากมายจะให้เขียน

      ไพเราะหรือไม่?เนียนไม่เนียน?

      ฉันเรียนรู้มันจากการคิด

      ฉันจึงเขียนบทกวี-

      เพราะมีงานหนักอันศักดิ์สิทธิ์

      เขียนกวีด้วยชีวิตเพื่อชีวิต

      ดำรงจิตวิญญาณการกวี!

        Comment #4
        หญิง
        Posted @27 ก.ค.50 10.46 ip : 202...74

        ฉันอ่านเขียนบทกวีเพื่อหนีโลก บริโภคความฝันที่หวั่นไหว หลากคำถามไร้คำตอบรุมรอบใจ อาจมีในปลายปากกาภาษากวี

          Comment #5
          วรภ วรภา (Not Member)
          Posted @27 ก.ค.50 16.06 ip : 61...252

          พี่ก็หยุดเขียนบทกวีราวๆ.....ราวๆ 1 เดือนแล้ว เพราะ...... .....เมียใช้งานหนัก!!! คาดว่าเดือนหน้าจะหาญกล้าต่อต้านเมีย  เริ่มเขียนบทกวีอีก.... ไชโย!

            Comment #6
            หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
            Posted @27 ก.ค.50 20.56 ip : 125...197

            ^ ^ ^ การปลดแอกครั้งสำคัญ!!


              Comment #7
              ผีเสื้อปีกบางฯ (Not Member)
              Posted @28 ก.ค.50 15.48 ip : 203...11

              สู้ๆๆๆ

              มาให้กำลังใจ 


              //ตัวใครตัวมันนะคะพี่

                Comment #8
                เด็กใหม่... (Not Member)
                Posted @15 มิ.ย.51 16.34 ip : 203...175

                ฉันอยากเขียนบทกวี จะดีหรือไม่ดีที่ตรงไหน วางตำแหน่งอักษรนำกลอนไป เพื่อจะให้ฉันรู้ครูกวี เด็กใหม่...

                  Comment #9
                  โดด........ (Not Member)
                  Posted @19 ธ.ค.51 7.54 ip : 119...54

                  ฉันเขียนไปเรื่อยเปื่อย

                  แสนเอื่อยเฉื่อยเป็นหนักหนา

                  ชีวิตไร้ชีวา

                  เพื่อค้นหาในบางสิ่ง

                  ชวิตยังต้องเดิน

                  ก้าวเผชิญกับความจริง

                  ทดท้อบ่ยอมนิ่ง

                  เขียนทุกสิ่งเพื่อผ่านไป...

                    Comment #10
                    สมิทธิ์ (Not Member)
                    Posted @25 ธ.ค.51 12.27 ip : 202...202

                    "บทกวี คือ ชีวิต" ชีวิตฉันคือบทกวี
                    สุขทุกข์มากมีหลายอย่าง อีกเพื่อนพ้องร่วมเดินทาง
                    ที่แตกต่างระหว่างวัน วัยเด็กไม่เคยเข้าใจ
                    ทำไมร้องไห้ไหวหวั่น อ่อนไหวอ่อนหวานปนกัน กาลเวียนเปลี่ยนผันฉันรู้

                    สมิทธิ์

                      Comment #11
                      กอหญ้า (Not Member)
                      Posted @8 ต.ค.53 20.33 ip : 110...121

                      บทกวีสีเทาในเงาฝัน
                      ผ่านคืนวันกลับกายเป็นภาษา
                      บอกทกข์สุขเรื่องราวที่ผ่านมา
                      หวังเพียงว่าสักคนทนเข้าใจ

                        แสดงความคิดเห็น

                        « 1430
                        หากท่านไม่ได้เป็นสมาชิก ท่านจำเป็นต้องป้อนตัวอักษรของ Anti-spam word ในช่องข้างบนให้ถูกต้อง
                        The content of this field is kept private and will not be shown publicly. This mail use for contact via email when someone want to contact you.
                        Bold Italic Underline Left Center Right Ordered List Bulleted List Horizontal Rule Page break Hyperlink Text Color :) Quote
                        คำแนะนำ เว็บไซท์นี้สามารถเขียนข้อความในรูปแบบ มาร์คดาวน์ - Markdown Syntax:
                        • วิธีการขึ้นบรรทัดใหม่โดยไม่เว้นช่องว่างระหว่างบรรทัด ให้เคาะเว้นวรรค (Space bar) ที่ท้ายบรรทัดจำนวนหนึ่งครั้ง
                        • วิธีการขึ้นย่อหน้าใหม่ซึ่งจะมีการเว้นช่องว่างห่างจากบรรทัดด้านบนเล็กน้อย ให้เคาะ Enter จำนวน 2 ครั้ง
                        paper version release 2.6.18. ช่วยเหลือ

                        งานเขียนของข้าพเจ้า

                        personมุมสมาชิก

                        Last 10 Member Post

                        Web Statistics : online 0 member(s) of 20 user(s)

                        User count is 2440320 person(s) and 10242611 hit(s) since 26 พ.ย. 2567 , Total 550 member(s).