M-e-e P-e-d

ก่อนสำเร็จ
อาจเพียงถอนใจทดท้อ หรือพาดพิงก่นพ้อ หวั่นไหว หรือเตลิดเร่ร้างตะลอนไกล หรืออย่างไร. . . ใจเจ้าเอย สำลักฝุ่นบนทางเท้า ไอแดดมาแผดกร้าว ร้าวเกินเอ่ย ละอองฟองซ่านเย็นซึ่งคุ้นเคย กลับสงบงันเงียบเฉยอยู่บานบัว เพียงอย่างไร หรือเป็นไร. . . ชีวิต พบทางถูกผิด มืดสว่าง จางสลัว สะดุดกรวดหินล้มคว่ำจนหม่นมัว สะดุ้งตัวหวั่นกลัวรำเพยลม เพียงคว้างงงหลงเงาอยู่ทางร้อน ก็สับสน จะกลับรังนอนหารักห่ม ทางเบื้องหน้ายังลับรางร้างเรือนลม หรือจ่อมจมคว้าอากาศมาหมายครอง. .  .
วิงวอนหรือไขว่คว้ากัน ควันมายาหรือหมอกหมอง ใดกันแน่! ที่เธอพ่ายแพ้จะหวังปอง ที่ร่ำร้องงอแง - หรือที่แท้. . . แค่ใจไหวเอน! ถามใจตัวเองในสิ่งที่เชื่อ - ยังเชื่อไหม แล้วเริ่มทอสายใยใหม่ที่ใจเห็น ไม่นานหรอก ละอองฟองจะพรมเย็น หากเธอยังเชื่อในสิ่งที่เป็น - ที่หวังปอง เชื่อเถิด - เพื่อนรัก. . . ก่อนสายลมแห่งรักจักพัดต้อง ก่อนหยาดฝนแห่งความหวังจะหลั่งนอง เธอต้องประคองความเชื่อมั่นในตัวตน.