M-e-e P-e-d

นิราศแล้ว แว่วหวาน กังวานหวาม แต่หนหลัง ยังมาเตือน เหมือนมาตาม อ้อนคนงาม ยามนอน ได้ผ่อนคลาย

เยือนตลาด สามย่าน ผ่านนิติ ใครให้ริ หลงรัก นักกฎหมาย จึงต้องโทษ อาญา หน้าไม่อาย เธอทิ้งหัวใจชาย วุ่นวายใจ

ถึงนิเทศ ที่เรา โดนเจ้าเทศน์ ช่างหาเหตุ ให้ร้าย วุ่นวายไฉน ด้วยเธอด่วน เร่งรัด ตัดสไบ สิ้นเยื่อใย คำหวาน เคยหว่านความ

สาวครุ คือครู ผู้สอนสั่ง แผลใจยัง ไม่เลือน เหมือนรอยหนาม ขูดถลอก ชอกช้ำ กระหน่ำตาม ทุกข์ย่ำยาม ย้ำเตือน เหมือนบทเรียน

สหเวชฯ คนสวย ช่วยสักหน่อย นะน้องน้อย โฉมยง ช่วยบ่งเสี้ยน คอยบำบัด แผลใจ ใครเบียดเบียน อยากแวะเวียน หว่านคำหวาน ถึงกานดา

ขอกินยา ต่างข้าว สาวเภสัช มิตระบัด สัตย์ตะแบง แผลงคำว่า แม้ฉันมี หญิงอื่นใด ในอุรา ให้พิษยา ฆ่าฉัน เชษฐภัทร

ผ่านคณะสัตวแพทยศาสตร์ ป่าวประกาศ เป็นหมอยา รักษาสัตว์ รักษาสัตว์-สัตย์-สัจจ์- ศรัทธาทัศน์ ไยเธอจึง สิ้นสัตย์ ตระบัดคำ

สถาปัตย์ ปัด-แล้ว แก้วตกแตก ละเอียดแหลก ใจนี้ เธอยีย่ำ เลือดไหลสาด แสบใจ ให้เจ็บจำ รอยระกำ ยังย้ำความ ตามกวี

มองเห็นสาว หมอฟัน- ทันตแพทย์ เดินตากแดด เดินไป ไหนสักที่ เหตุไฉน เธอว่าฉัน มันไม่ดี ไม่เคยคิด ฟัน-สักที ที่น้อยใจ

ศิลปกรรมศาสตร์ศาสตร์แห่งศิลป์ ศิลปินอย่างฉัน ยิ่งหวั่นไหว คนอ่อนหวาน อาวรณ์ จะอ้อนใคร เธอเอามีด กรีดใจ ไม่มาเจอ

วิศวะ คำนวณแบบ มีแบบแผน คิดแบบแปลน แบบตาม ความเสมอ แต่ใจคน ใจคด คือใจเธอ ใครเสนอ จะคำนวณ ครวญให้ดี

รัฐศาสตร์ สิงห์ดำ สู่ถ้ำสิงห์ แต่ใจหญิง ที่สิงสู่ รู้หลีกหนี แกล้งหลบปลีก หลีกทาง ต่างวิธี มารยามี ร้อยเล่ห์ เสน่ห์ยวน

วิทยาศาสตร์ วาดฝัน วันข้างหน้า จะเรียงร้อย ดารา มาสามส่วน หนึ่งในสามไอจันทร์อันอบอวล ฉาบรอยแผล เรรวน ส่วนของเธอ

วิทย์กีฬา ว่าแล้ว ต้องแคล้วคลาด หากพลั้งพลาด ผิดไป ให้พลั้งเผลอ การกีฬา กับความรัก มักพบเจอ ไม่เสมอ แพ้ชนะ ประจักษ์ใจ

โธ่ใจฉัน บัญชี อยู่นี่แล้ว ไม่เหลือแวว ขึ้นบัญชี ที่ฝันใฝ่ บัญชีดำ หยามน้ำหน้า มาแต่ไกล สิ้นเยื่อใย ผิดนี้ เพราะมีรัก

สาวจิตวิทยา ฉันบ้าแล้ว เหมือนเศษแก้ว แหลกละลาย ได้ประจักษ์ ดูสิดู น้ำตา คนบ้ารัก แม้อกหัก ยังรักเธอ เสมอมา

ถึงเศรษฐศาสตร์ เหลือเศษใจ ให้เจ็บปวด รอนรานรวด ปวดราว ร้าวหนักหนา แสนทุเรศ เศษใจ ไร้ราคา เศรษฐศาสตร์ จ๋า เศษใจ ไม่มีดี

คณะแพทยศาสตร์ ศาสตร์ของหมอ อยากร้องขอ ให้รักษา ศักดิ์และศรี ช่วยเย็บซาก เศษใจ ให้สักที พระคุณนี้ จะทดแทน แม้นสิ้นใจ

ถึงอังรีดูนังต์ หลังอักษร กลั่นบทกลอน อักษรสาร จารไสว จรดนิราศ เล่มทอง ผ่องอำไพ บันทึกไว้ ใจความ ตามน้ำตา

นิราศแว่ว แผ่วมา เพลาค่ำ ยังจดจำ ย้ำความ ตามประสา คือบันทึก จามจุรี ศรีจุฬา กล่อมน้องยา ก่อนนอน อ้อนอีกที