M-e-e P-e-d

ถึง  ท่านผู้แปลกหน้า

1)  ถึง  ท่านผู้แปลกหน้า – ผู้ที่มาเยี่ยมเยือนผองเพื่อนใหม่ ผู้เดินทางย่างก้าวมายาวไกล ผู้มาพร้อมช่อดอกไม้แห่งไมตรี สวัสดีทักทาย  ข้ากับท่าน เชิญสำราญตามสบายให้เต็มที่ เลี้ยงต้อนรับดื่มกินด้วยยินดี เหล้าสุราพอยังมีให้กลั้วคอ ดื่มเสียเถิดเหล้าสุราอาหารทิพย์ ค่อยค่อยจิบค่อยค่อยซดอย่างจดจ่อ เชิญเลยท่านกาลเวลามิรีรอ ข้าจะขอเลี้ยงต้อนรับสักครั้งครา

2)  โอ้  สหายรัก เจ้าช่างดีเสียนักต่อตัวข้า มา...ข้าจักร่วมวงสุรา ตามคำปรารถนาของมิตรรัก ข้าเดินทางมาเหน็ดเหนื่อยและเนิ่นนาน ผ่านดินแดนกันดารอันแล้งหนัก ผ่านทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ได้ผ่อนพัก ผ่านป่าทึบทึมทักและรกร้าง ผ่านแม่น้ำเชี่ยวกรากมามากสาย ผ่านเวิ้งแห่งทะเลทรายมาหลายย่าง ผ่านขุนเขาเมฆคลุม  ผ่านหลุมพราง ในทุกที่ทุกทาง  ข้าผ่านพบ ค้นพบว่าข้านี้ยังมีมิตร ผู้เปี่ยมด้วยไมตรีจิตมิรู้จบ ต่างอาศัยแรมเรือนเป็นเพื่อนคบ เป็นสหายร่วมประสบชะตากรรม

3)  ถึง  ท่านผู้แปลกหน้า – เชิญท่านดื่มเหล้าสุราให้อิ่มหนำ เชิญมาผ่อนความอ่อนล้าจากงานกรำ เชิญร่วมวงในคืนค่ำให้สำราญ แล้วจักมาพบกันใหม่ – ผู้เดินทางมายาวไกล  ผู้ได้ผ่าน เดินทางผ่านเพื่อพบประสบการณ์ บนเส้นทางอันยาวนานและยาวไกล


ลาก่อน  มิตรสหายในโลกกว้าง ขอท่านจงออกเดินทางอย่างยิ่งใหญ่ มิตรภาพยังรอท่านเดินผ่านไป ท่านเดินทางถึงที่ใด  ให้โชคดี

............... สวัสดีครับ พี่หมี่ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาเว็บพี่เท่าไหร่ ติดสอบ ติดเรียน ติดรัก? แหะๆๆ เอากลอนมาฝากไว้ด้วยฮะ บายๆ  อ่านหนังสือต่อดีกว่าาาาา