M-e-e P-e-d

ฝนตก ลมแรงพอให้รู้สึกถึงกลิ่นน้ำฟ้า กลิ่นดินระรวยเตะจมูก ดนตรีเพอร์คัสชันดังพอให้ไหวหวาม หนังสือเล่มที่อ่านค้างยังกางอยู่ เหงาลึกทว่าสุขล้ำในที ภาพใครบางคนหวนสู่ภาพใจ หรือนี่คือความคิดถึง

ฉันเลือกจะสื่อสารกับคุณ ด้วยการเก็บความรู้สึกไว้ในพื้นที่ส่วนตัว บางครั้งเพียงอยากได้ยินเสียง กดเบอร์แต่ไม่กล้ากดโทร. ฉาบฉวยเกินไปสำหรับคุณค่าของการระลึกถึง

ฉันสบายดี คุณคงสบายดี ฉันขอให้คุณสบายดี ...


เวลาสิบเจ็ดจุดสามเก้า วันที่สี่ เดือนตุลาคม สองห้าห้าศูนย์