M-e-e P-e-d

เออวะ แด๋น แกว่งจริงๆ ... จากบทการกำหนดของเวลา ... ๏ก่อกำเนิดจากเมล็ดอันนิ่มอ่อน แล้วทบซ้อนผลิใบเขียวใสสด แตกกิ่งกอต่อกิ่งก้านหยัดระชด จากบทการกำหนดของเวลา หยั่งรากลึกชอนไชใต้ดินลึก แผ่ผนึกทุกก้อนดินไว้แน่นหนา ผลัดแพใบซ้อนสนิทขึ้นปิดฟ้า ผ่อนไอแดดแผดจ้ามารำไร กว่าจะยืนเป็นต้นอย่างตอนนี้ กว่าจะผลิเต็มที่เป็นไม้ใหญ่ อย่าง “สุขุม” “เงียบง่าย” “ค่อยเป็นไป” ต่อการเปลี่ยนเวียนไหวไม่แน่นอน

แกว่งไปมากมาย น่าจะเขียนกับคอม โดยม่ได้มีร่างมาก่อน จึงรีบร้อน รุงรัง หรืออกหัก ก็มิน่าจะใช่ คนอกหักเขียนบทกวีเก่งกันทั้งน้านน

เอาใหม่นะ ค่ยละเลียดคำใหม่ ให้ลงตัวมากๆกว่านี้

คนติก็เขียนผิดๆ อะไรกันนี่ ช่วงนี้เป็นอะไรกันไปหมด ขออภัยๆๆ

มาให้กำลังใจน้องแด๋นจ้า

น่านะ...สู้ๆๆๆต่อไป

"แด๋นขีดๆๆ เขียนๆๆ  ด้วยตอนนั้นอยากให้กำลังใจเพื่อนคนนึงอ่าคับ ฮือๆๆ เศร้า ไปเรียนหนังสือต่อดีกว่า  อิอิ"


เพื่อนสาวปะวะแด๋น?

ช้าแว้บบบบบ  โผล่มาแล้ว อิอิ

พี่หมี่  เพื่อนสาวที่หนายคราบบบ  เพื่อนสินทในอ่าคับ  แค่เพื่อนสนิทเอง

มันอยากติดโอลิมปิก แล้วมันไม่ติด มันเป็นบ้าไปพักใหญ่เลย  อิอิ

คิดถึงคิดถึง ทุกคนคราบบบ

แต่ตอนนี้ต้องเรียนก่อน  ขอใช้พื้นที่สมองเพื่อการเรียนชั่วคราวครับ

แล้วสักพัก จะใช้หัวใจเขียนบทกลอนบ้าง อิอิ