M-e-e P-e-d

บทพิสูจน์อย่างหนึ่งที่ว่า  เขียนมากๆ  แล้วจะควบคุมงานไว้ได้  ได้แสดงผลให้เห็นแล้วในชิ้นนี้

จากที่เคยเขียนยืดยื้อเยิ่นเยื้อ  ใส่ประโยคลงไปแออัดจนเป็นน้ำเจิ่มทุ่ง  ปุถุชนก็กำลังรู้จักการรวบรัดความคิด  ตัดต่อสำนวนภาษาให้เป็นระบบ  ให้ทุกวรรคประโยคนั้นเป็นดั่งหอกที่ซัดพุ่งออกไปยังเป้า


ภาษาก็ได้รับการพัฒนาจนดีพอควรในงานชิ้นนี้  ว่ากันว่า-งานเขียนที่เกี่ยวกับสงครามในโลกนี้  มีดีที่สุด 2 เล่ม  คือ-แนวรบด้านตะวันตก  เหตุการณ์ยังไม่เปลี่ยน กับ  จอห์นนี่ไปรบ

ทั้ง 2 เล่มเป็นนิยายที่ฉายภาพสงครามได้อย่างล้ำลึก  หดหู่  เศร้าและสยดสยอง  เป็นการก่นด่าประณามผู้ก่อสงคราม  เป็นการเรียกร้องโหยหาสันติภาพ  และเป็นการเกลียดชังสงครามอย่างถึงที่สุด

แต่ทั้ง 2 เล่มต่างกันตรงที่  แนวรบฯ เป็นงานที่พูดถึงสงครามอย่างนิ่มๆ  ค่อยๆฉายให้เห็นความโหดเหี้ยมอำมหิต  ลากคนอ่านให้ดำดิ่งลงลึกสู่ความเศร้าหมองในท่ามกลางควันปืน  และกลิ่นหืนของระเบิด

แต่ จอห์นนี่ไปรบ-กลับพูดถึุงอย่างรุนแรง  เกรี้ยวกราด  โผงผาง  เป็นการตะโกนใส่หน้าคนอ่านให้หันมามองเห็นความฉิบหายของชีวิต ของสังคม  เป็นการจมอยู่ในทุกข์ทรมานอันหาที่สุดมิได้ของผู้ได้รับผลกระทบ

โปรดมาดู เลือดที่ไหลนองไปตามท้องถนน!!! ของปุถุชน  เป็นดั่ง จอห์นนี่ไปรบ    นั่นคือ-การตะโกนก่นด่าผู้ทำสงครามบ้าคลั่ง

ปุถุชนทำได้ดีพอควร  หากขัดเกลาภาษาให้สละสลวยและทรงพลังได้  ก็จะเป็นมาสเตอร์พีสชิ้นหนึ่งของปุถุชน

โดยเฉพาะท่อนนี้--

๔ เลือดที่ไหลนอง
ใช่ คุณเห็นมัน & & &
ความเฉยเมย ใช่ คุณเพิกเฉย & & &
คุณอาจจะถามว่า ทำไมกวีนิพนธ์ของเธอ
จึงไม่พูดถึงเรื่องอาหรับราตรี พูดถึงเรื่องอะลาดินกับตะเกียงวิเศษ ? & & &
โปรดมาดูเลือดที่ไหลนองตามท้องถนนเถิด !
โปรดมาดูเลือดที่ไหลนองตามท้องถนนเถิด โปรดมาดู เลือดที่ไหลนองไปตามท้องถนน!!!


ลงตัวและสวยงามที่สุดอย่างยิ่ง

ใช่!  ในขณะที่ไฟกำลังไหม้ลามมาถึงบ้านของคุณ  คุณจะยังคงนั่งดื่มไวน์เล่นไพ่นกกระจอกได้อย่างไรกัน?