M-e-e P-e-d

อยากให้ใครสักคน หุหุ มาอ่านจัง

มันยุ่งยากและวุ่นวายเจงๆ...

แต่เราก็ ( มักจะ ) เลือกที่จะเดินเข้าไปหาความยุ่งยากวุ่นวายนั่น  มิใช่หรือ ?

หวัดดีค่ะพี่หมี่&สามสาวกายสิทธิ์

จาว...พี่ก็อยากได้ห้องครัวสวย ๆ
เหมียนกัลลล.. คงต้มไข่ได้อร่อยกว่านี้ แต่จะให้ดีต้องได้พ่อครัวรูปหล่อมา ทำกับข้าวให้กินด้วยนะ

เคยอ่านการ์ตูนเรื่องนึง นางเอกเป็นสาวทำงาน ทำกับข้าว ก็ไม่เป็น ห้องรกเหมือนรังหนู
คุณเธอก็ตะโกนในใจว่า ...ช้านอยากได้แฟนทำกับข้าวเก่ง แล้วก็มาทำงานบ้านให้ช้าน... จะไปหาที่ไหนเนี่ย แง...

แล้วฟ้าก็ส่งผู้ชายมาให้เลือก สองคน  คนแรกหล่อเป็นดารา
น่ารัก เห็นแล้วปิ๊ง คนที่สองท่าทางเหมือนโจรป่า
แต่ทำงานบ้านเก่งชิบ ทำกับข้าว อร่อยด้วย เรื่องมันก็เป็นรักสามเส้าแบบตลกๆ ไม่รู้ตอนสุดท้ายเป็นไง ยังอ่านไม่จบ

สาว ๆ ล่ะ ถ้าเป็นนางเอกเรื่องนี้ จะเลือกใคร

และทั้งสองรู้สึกว่าการแต่งงานมันทำท่า จะไปไม่รอด จึงไปนั่งคุยกับจิตแพทย์
(การไปหาจิตแพทย์ของฝรั่งคงเป็นเรื่อง ปกติเนาะ  ไม่เหมือนบ้านเรา ที่การไปหา หมอโรคจิตเป็นเรื่องไม่ค่อยปกติ)
..............

ที่เมืองนอกก็ไม่ปกติค่ะ เพราะแพง ค่าตัวหมอแพงบรรลัย

เรื่องที่เล่ามา ดิฉันเลือกคนที่สองค่ะ เพราะทำกับข้าวเก่ง การบ้านการเรือนเรียบร้อย

นิยมสามีนิ่มๆ ยิ้มหวานๆ

สามีอิชั้นก็ทำกับข้าวเก่งค่า ภรรยาโขกสับอยู่ทุกวัน เหอๆ เลยจำเป็นต้องทำกับข้าวเก่ง

เห็นด้วยกับหมี่ว่า ชีวิตคุ่เป็นเรื่องที่ต้องอดทน และ หนักนิดเบาหน่อย จริงๆ

คนที่แต่งงานแล้วเท่านั้นแหละ ถึงจะเข้าใจ

การเป็น "คนรัก" กับการเป็น "สามีภรรยา" นี่ ต่างกันราวฟ้ากับเหว

เคยได้ยินว่า คู่แต่งงานที่ราบรื่นนั้น จำเป็นต้องมีศีลที่เสมอกัน จึงจะประคับประคองกันได้อย่างราบรื่น

เมื่ออยู่กันไปนานๆ ในควาามเป็น "คู่ผัวตัวเมีย" แล้ว

สิ่งที่หล่อเลี้ยงไม่ใช่ความรักค่ะ

หากแต่เป็นความผูกพัน ที่ดำรงอยู่และเชื่อมวิญญาณสองดวงเข้าด้วยกัน

เอ๊ะ วันนี้ เขียนอะไรเนี่ย ดูเป็นทางการมากเรย อิอิ

ใครก็ไม่รุ บอกว่า พูหญิงชอบผู้ชายเจ้าชู้  รักผู้ชายที่แสนดี  แต่แต่งงานกับผู้ชายรวยๆ อันนี้เป็นความจริงหรือปล่าวคับ..................

แต่ว่าผมไม่รวยแถมมีหนี้สินเหลือเฟือ ก็ยังหาคนแต่งได้  ดังนั้นจึงสรุปว่าน่าจะไม่จริง

เอ หรือว่าจะจริง

.............................................................

"แล้วเอ็งอยากเป็นผู้ชายแบบไหน"  ใครคนหนึ่งตั้งคำถาม

"ผู้ชายเจ้าชู้"

"ทำไม"

"ก็ผู้หญิงเขาชอบ"

แล้วหยั่งกะว่า

"ผู้ชายแดดเดียว"            "ไม่เอา  ซกมก"

"ผู้ชายพายเรือ"              "เหนื่อยว่ะ"

"ผู้ชายข้าวเปลือก"            "ข้าไม่ใช่ไก่  จะได้ชอบกินข้าวเปลือก"

"แล้วเอ็งจะถามไปหาพระแสงขรรค์  อะไรฟ่ะ"

"ก็ข้าอยากรู้ ว่าเอ็งเหมือนข้าหรือเปล่า"

"แล้วเอ็งอยากเป็นอะไร"

อืมมมมม....

"ผู้ชายหน่วยตาหนิมแหล็ก"

"เฮ้ยไม่ได้ นั่นเอ็งล้อเลียนเขา"

"ไม่รู้ละข้าว่ามันเท่ห์ดี"

"ตามใจเอ็งละ  น้าหมี่เขากลับมาเห็นเข้า แล้วจะได้แพ่นกบาล เอา  บอกไม่เชื่อ....."

..........................

ภาพ มิสซิสสมิธ และมิสเตอร์??? (มาแทน เพราะมิสเตอร์สมิธ ไม่ว่าง)

พี่สมทรงรักฟักแฟง ขอเรียกพี่นะคะ เพราะหนู รักเด็กฮ่ะ , นู๋นุช , น้าปภพ (เรียกตามลุงหมี่)

เรื่องผัวๆเมียๆ มันมีให้พูดได้ไม่รู้จบ ตอนนี้ก็แย่งผัวแย่งเมียกันทั้งในจอนอกจอ มันส์พะยะค่ะ....  คติวันนี้ ผู้ชายมีน้อย ใช้สอยอย่างประหยัด

ปล.อยากฟังชีวิตรักของพี่สมทรงกับน้าปภพคะ เป็นวิทยาทาน ถ้ามีเวลานะ นะ

ปล.อยากฟังชีวิตรักของพี่สมทรงกับน้าปภพคะ เป็นวิทยาทาน ถ้ามีเวลานะ นะ
...........................


อันชีวิตรักของนางสมทรง ไม่อาจเปิดเผยได้ฮ่ะ

เนื่องจากขัดต่อศีลธรรมอันดีและความมั่นคงของประเทศชาติ

^ ^ ไอ้หยา!  Mrs.Smith ตัวจริง มีภาระกิจลับอันสำคัญต่อประเทศชาติ!!

ผมเคยดูหนังเรื่องนี้ครั้งเมื่อผลิตเป็นแผ่นให้เช่าในร้านวีดีโอ แถวๆ ห้องพักผม..เนื้อเรื่องโดยรวมจึงจำไม่ได้นัก

มองอีกมุมหนึ่งผมคิดว่าหนังเรือ่งนี้ให้ความสำคัญในเรือ่งของความเสมอภาพ คือ ผู้หญิงไม่ตกเป็นที่ระบายอารมณ์ของฝ่ายชายเสมอไป(เสียแล้วล่ะ) เมื่อหญิงแกร่งขึ้น เก่งขึ้น กล้าขึ้น ดังที่เราจะเห็นหนังฮีโร่ที่เป็นหญิงสาวเยอะมากขึ้นกว่าเก่าก่อน

อีกมุมหนึ่งของผู้สร้างต้องการขยายกำลังซื้อไปทางกลุ่มลูกค้าสตรีมากขึ้น ไม่แปลกนักที่เราเห็น ผัว,เมียคู่นี้ฝีมือพอกัน ถ้าเป็นมวย ก็เป็นมวยที่ลุ้นสนุก ดูมันส์  ไม่ใช่หญิงตกเป็นกระสอบทรายของฝ่ายชายเสมอไป การตอบโต้จึงเป็นประกาศว่า  ยุคนี้ผู้หญิงมีความสามารถมากขึ้น เป็นผู้นำมากขึ้น และกล้าที่จะทำอะไรมากขึ้น...

ส่วนเรื่องประเด็นความรักนั้น ผมเองก็ไม่ถนัดนัก เพราะเป็นคนไร้รัก หรือบางทีมันอาจเรียนรู้กันทั้งชีวิต


เห็นเขาพูดกันว่า ผู้ชายเห็นผู้หญิงครั้งแรกจะให้คะแนน 100 เต็ม แล้วค่อยลดลงมาเรื่อยๆ จนติดลบ

ส่วนผู้หญิงเห็นชายหนุ่มครั้งแรกนั้นให้ 10 คะแนนก่อน แล้วค่อยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนติดบวก อิอิ

แต่โกวเล้งเคยเขียนเอาไว้ว่า ชายผู้เดินเดียวดายบนถนนนั้น เมื่อมองไปบนปราสาท เห็นคู่สามีภรรยาคู่หนึ่งอยู่ร่วมกัน ก็ให้รู้สึกอิจฉาความอบอุ่นนั้น
ทว่าชายผู้อยู่ในปราสาทเมื่อเห็นชายหนุ่มคนทีเดินท่องน่องผ่านไป ก็ให้รู้สึกอิจฉานัก เพราะมีอิสระที่จะไปไหนต่อไหนได้ตามใจชอบ


ผมเองก็ไร้ความรู้ในเรื่องรัก พูดไปก็เหมือนเอามะพร้าวมาขายสวน  ฉะนั้นแล้วผมรอรับฟังดีกว่า อิอิ

มันเศร้านะหากเราต้องอยู่แบบจำใจไม่รู้จะทำไง  เบื่อหน่ายไม่มีการพัฒนาไม่ให้การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทำไมเราถึงให้เวลาของเราเป็นของเวลาของเขาทั้งหมด เขาคิดจะแบ่งเวลาของเขามาเป็นเวลาของเราสองคนบ้างไหม