ดั่งสายลม...
แผ่วแผ่วห้วงคำนึงตรึงวิโยค
เศร้าดอกโศกเบ่งบานบนลานเถื่อน
ร้าวหวาดไหวในกาลอันผ่านเยือน
สายลมเชือนโชยพลิ้วหวีดหวิวใจ
ดั่งเราผู้แบกรับสรรพสิ่ง
ฤาอาจนิ่งท่ามคืนวันที่หวั่นไหว
ทั้งโลกรู้ประจักษ์หนักอย่างไร
ทุกข์ท้นในมรรคาอันลาโรย
คล้อยลีลาศแห่งเมฆา
ท่ามลีลาตะวันอันแผดโผย
ยลทุกข์สุขสรรพสิ่งดิ่งแดโดย
กระแสโลกโบกโบยแรงประดัง
หนักเอย ว่าหนักหน่วง
หนักในสิ่งทั้งปวงที่วาดหวัง
ปานจะสิ้นใจแฝงแรงกำลัง
อยู่ในโลกอันชิงชังและอ่อนล้า
แผ่วแผ่วห้วงคำนึงตรึงวิโยค
จบสิ้นโศกลับล่วงในห่วงหา
พร้อมจบสิ้นความฝันวันเวลา
ปล่อยชะตาเล่นร่ายดังสายลม
........................
โดยคำ ลานเทวา
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ปราง (Not Member)
กงล้ออัคคี.