M-e-e P-e-d

น้ำเยอะไปหน่อย เนื้อนิดเดียว  ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีการดำเนินเนื้อหา
เกินกว่าคำเดียว  น่าเสียดายการใช้คำมากแต่เนื้อความน้อย

แต่บทนี้ ไพเราะดีค่ะ เว้นแต่คำบางคำเกินเข้ามานะ  อย่าง ลึกลับ  และสดับตรม

โศกลึกลับจะขับเห่
เศร้าน้ำตาว้าเหว่จะรินสาย
คีตะแห่งเดือนดาวอันพราวพราย
กล่อมวิญญาณ์เดียวดายสดับตรม

ไม่รับประทานเนื้อค่ะ  ไม่ต้องใส่มาก็ได้ แต่ขอจากก๋วยเตี๋ยวน้ำเป็นแห้งนะคะ

มาแก้ให้นะ

มีอีกหรือหวังใดใดใสพิสุทธิ์
เป็นเชื้อให้เจ้าจุดประกายฝัน
ในหนาวเย็นยะเยียบและเงียบงัน
เลือนจากโลกสู่นิรันดร์ด้วยความตาย


เพลงโศกลึกลับจะขับเห่
ธารน้ำตาว้าเหว่จะรินสาย
คีตะแห่งเดือนดาวอันพราวพราย
กล่อมวิญญาณเดียวดายในสายลม


รอยร้าวจากจินตนาการ
พาล่วงพ้นวารอันเหลือข่ม
เหลือส่วนรอนร้าวหนาวอารมณ์
เรียงซ่อนระทมอยู่รำไร

สู่ห้วงอสุภะมรณา
หรือสู่ห้วงเวหาในแห่งไหน
จะร่อนเร่สู้สถานวิมานใด
สู่ห้วงแห่งนิราลัยหรือผ่านจร


สุดท้ายเมื่อความตายสยายกลิ่น
ฝากชีวินกับฝันเมื่อวันก่อน
สวดมนต์ถ้อยร่ำคำขอพร
แล้วหลับตาลงนอนชั่วนิรันดร์

มันก็ยังไม่มีเนื้อขึ้นมาเท่าไร  เพราะคุณก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรก่อนตาย แต่ตัดคำที่ใส่เข้ามาฟุ่มเฟือย เกินความ  ออกไป  ทำได้แค่นี้ละนะ