M-e-e P-e-d

กาลครั้งหนึ่งยังมีเจ้าอาละวาด

ทำผิดพลาดเสพย์เมถุนคุณสาวสาว

แล้วนิ่งเงียบเบือนบิดปิดเรื่องราว

เกรงอื้อฉาวถึงหูผู้ศรัทธา

เรื่องปิดลับ..มีผู้เห็น...ไม่เร้นลับ

เขาบังคับไล่ยิกลาสิกขา

โวยวายโทษเด็กวัดจัดฉากมา

ใช้ศึลห้าเป็นบ่วงลวงอุบาย

เมื่อศีลไม่สอดคล้องครรลองชีวิต

สร้างวิกฤติวิกลจนเสียหาย

ควรแก้ศีลต้นแบบให้แยบคาย

อย่ากล่าวร้ายโทษคนผิดทุจริตชน

กามารมณ์ความต้องการพื้นฐานมนุษย์

ยากยั้งหยุดต้องปรับแก้เสียแต่ต้น

ธรรมชาติวุ่นวายภายในคน

ใครจักพ้นรอดบ่วงห้วงมลทิน

ชาวบ้านที่บังคับลาสิกขา

ทุกคนล้วนตัณหายังมิสิ้น

ปุถุชนเกลือกกลั้วชั่วราคิน

มาตัดสินเจ้าอาละวาดไม่อาจทำ

มาเถิดมาแก้กฎกำหนดใหม่

ยกออกไปกับดักวางพรางถลำ

ปรับปรุงเปลี่ยนนิยามความขาวดำ

เพื่อแก้กรรมผันผ่อนให้อ่อนลง

ชาวบ้านฟังตรรกะ..."อาละวาด"

ล้ำฉลาดปั้นถ้อยคล้อยลุ่มหลง

แท้จริงศีลนั่นเบือนบิดจิตจำนงค์

ใช่ผิดตรง"เจ้าอาละวาด"พลั้งพลาดทำ

ขออนุญาตมาแก้ให้อ่านง่ายขึ้นนะครับ