M-e-e P-e-d

รถไฟสายปรารถนา

๑.
ฉันคือผู้โดยสารการรถไฟ
หวังท่องไปตามรางเส้นทางฝัน
ชมชิมชานชาลาแววตาวัน
ผ่านผันตามรางทางสายรุ้ง

๒.
กาลเวลาลากเลื่อนเคลื่อนขบวน
ประเดี๋ยวเดียวรถด่วนก็ลับทุ่ง
มูมมามตามใจเติมไฟปรุง
หวังถึงคุ้งโค้งเข้มเส้นขอบฟ้า

๓.
เพราะหวังเก็บดอกฝันตะวันบ่าย
ฉันจึงเลือกรถไฟสายปรารถนา
แม้เฉโกโลเลบางเวลา
แต่ทว่าเพื่อวารวันไม่สั้นนัก

๔.
ค่อยคลายร้อนผ่อนบ่ายคลายเคืองขุ่น
โอ้อุ่นอายแดดอุ่นดั่งหนุนตัก
ไล้ลมโบกลมบ่ายมาทายทัก
บอกรักใบไม้ร่ายระบำ

๕.
หลีกให้หลายขบวนด่วนเดินทาง
วางใจว่างวางไว้ไม่ถลำ
รอมืดห่มลมเห่สายเปลระบำ
ร่ายลำนำเป็นเพลงฝันวันพรุ่งนี้

๖.
คล้ายคล้ายว่าอาลัยในอ้อมกอด
ค่อยอิดออดเอื่อยเอื่อยเรื่อยเรื่อยรี่
จะลาร้างห่างไปยังไยดี
จากวันนี้นับอีกนานจึงผ่านมา

๗.
ฉันคือผู้โดยสารสานไฟฝัน
อาลัยวันอาลัยคืนอยากคืนหา
จึงอ้อยอิ่งอุษาสางกว่าร้างลา
เส้นขอบฟ้ารอได้ไหม    ยังไม่ถึง