อุบัติแห่งดอกคำใต้
ในคืนที่ลมสงบ ฉันเลือกที่จะตกลงในโถใบหนึ่ง แทนที่จะเป็นแจกันใบงามๆ สักใบ ด้วยกลิ่นหอมของอะไรบางอย่างในนั้น บางคนมองว่ามันคือบะหมี่ถ้วยโต แต่ฉันกลับเห็นเป็นบทกวีรสกลมกล่อม ท่ามกลางเส้นหยักสลวย เป็ดเนื้อนิ่ม และน้ำซุปรสดี ...ฉันเป็นเพียงดอกไม้แปลกหน้า ที่พลีกายเพื่อลิ้มรสนัยยะแห่งบทกวี
เสียงตะโกนเรียกของลูกค้าแว่วมา
ฉันได้แต่เพียงกังวลว่าจะถูกเจียดออกมาจากถ้วยใบนั้นเมื่อใด.....
Relate topics





