M-e-e P-e-d

หวัดดีบีบี้  ไม่ได้คุยกันนานเลย เราไม่ค่อยได้ออนเอ็มสักเท่าไหร่ในช่วงหลังๆว่ะ  งานเยอะชิบเป๋ง

ซีไรต์ปีนี้ก็ไม่นับว่าพลิกโผนะ เพราะได้ยินเสียงชื่นชมมาเป็นระยะหนาหูพอควร  แต่ก็มีบ้างเสียงที่ติในงานลับแลแก่งคอย เรายังไม่ได้อ่าน เลยไม่รู้จะพูดอะไร


จริงๆหลายปีมานี่ไม่ค่อยได้อ่านอะไรเป็นเรื่องเป็นราว ไม่รู้เวลาว่างๆมันหายไปไหนหมดว่ะ  ยังแปลกใจที่เมื่อก่อนพอตกเย็นก็ว่างไปจนถึงดึก  อ่านหนังสือกันตี1-2 (เมาไปอ่านไปก็มี 5555) เดี๋ยวนี้ได้แต่เล็มๆอ่านไม่กี่บรรทัดแล้วก็วาง เพราะงานมันล้นมือ แต่เงินกลับไม่เคยล้นมั่ง มีแต่ล้นออกนอกเป๋าไปเข้าเป๋าคนอื่น ฮ่วย หนังสือน่ะถ้าไม่ได้อ่านแบบรวดเดียวจบ  มันค้างๆคาๆขัดใจพอกลเนอะ

อ้าว เหยื่อมาแล้ว

หวัดดี  เพื่อนหมี่ สุดหล่อ เราก็ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเหมือนกันว่ะ มัวแต่ทำมาหารับประทานอยู่

ว่างๆ ก็ออกไปจับของเก่า ของเก่าจริงๆ นะเว้ย ประมาณผลิตปี 1900 งามแอร่มไปเลย

ไว้ว่างๆ จะเขียนเล่าซักที

ไอ้ที่ถามน่ะ ไม่ใช่ไร เผื่อกลับไทยจะได้ไปซื้อมาอ่าน พัฒนาสติปัญญาอันเหลือน้อยลงไปทุกที

ระดับความฉลาดชักเป็นปฏิกริยาผกผันกับอายุไปซะงั้น พูดง่าย ๆ คือ ยิ่งแก่ ยิ่งโง่แหละวะ


555

หวัดดีจ้า น้องจาวตาล คนสวย  ถึงจะงานเข้า แต่ก็ต้องถือว่า เรียนรู้มากขึ้นอะนะ

นายใช้ ถือว่านายรัก 

ซีไรต์หน้าตาดีทุกคนแหละหญิง  กริๆ


ตอนนี้เขาเอ๊าะกว่าก็จริง  แต่ 20 ปีก่อนพี่ก็เอ๊าะไม่แพ้นะ

ผมอ่านอมตะของวิมลแล้ว รู้สึกเฉยๆมาก วูบหนึ่งคิดถึงหนังเรื่อง A.I. แม้จะไม่ใช่โครงเรื่องเดียวกัน แต่มีบางอย่างที่ทำให้กระหวัดคิด อมตะเป็นนิยายวิทยาศาสตร์ที่ค่อนข้างเชย แก่นเรื่องดี แต่เดินเรื่องเชย ประมาณนั้น แต่เรื่องงูของวิมลนี่สิ ผมกลับชอบมากๆ


วิญญาณที่ถูกเนรเทศยังไม่ได้อ่าน อย่างที่บอกนั่นแหละ ไม่มีเวลาเอาเสียเลย เฮ้อ


มีหลายคนว่าอุทิศหน้าตาคล้ายๆกับผม  แสดงว่าอุทิศหน้าตาหล่อไม่เบาเลยล่ะ กรักๆๆๆ

ลุงหมี่ ลองไปสืบดูสิ บางทีคุณอุทิศอาจเป็นพี่น้องที่พลัดพรากจากกันมานาน สมัยกองพล 91 เดินทัพมาไทย  ฮ่าๆ..

แต่หญิงชอบอมตะนะ  เพราะ เก่ง ชาติชาย แสดงนำ ^_^

พี่ทิวา ควรใส่บิ๊กอาย ดีกว่า ใส่แล้วจะหล่อแบ๊วทันใด

นาน ๆ แซวหนุ่มน้อยมากสักที มีฟามสุข ฮี่ๆๆๆ

ติดไว้ก่อนเว้ย หมี่ และพี่น้องทั้งหลาย

สุดสัปดาห์นี้ นางสมทรงทำ Yard sale ที่บ้าน แบกเอาของในบ้านมาวางขายถูกๆ หน้าบ้าน เหมือนเปิดท้ายขายของ  สำหรับคนเมกันแล้ว ส่วนมากจะรีบเปิดสนามหญ้าขายกันช่วงหน้าร้อน พอเลยหน้าร้อนไป จะไม่มีใครทำแล้ว นี่ใกล้หมดหน้าร้อน เป็นรอยต่อใบไม้ร่วงแล้ว ต้องรีบทำ

ประเด็นที่คุยกัน น่าสนใจมาก เพราะเราก็แอบลุ้นพี่วิมลอยู่ในใจ เพราะเคยติดใจงานชุดเก่าๆ ของแก

เราคิดแต่ว่า พวกนักเขียนนที่พิมพ์งานเพื่อส่งซีไรต์น่ะ แล้วชวด ป่านนี้ นอนกกหนี้ก้อนใหญ่อยู่รึเปล่า เพราะพิมพ์หนังสือเอง มันก็ไม่ได้จะถูกๆ มีเยอะนะ เดี๋ยวนี้ นักเขียนพิมพ์เองเพื่อส่งชิงรางวัล

อาทิตย์หน้า มาคุยต่อจ้ะ  คุยกันไปก่อน จันทร์หน้า แวะมาแน่ๆ ตอนนี้ ขอไปทำมาค้าขายก่อน 555

ผัวเผลอแล้วเจอกันฮ่ะ 

สวัสดีค่ะ คุณหญิง นานๆ มาเจอกันที ว่าแต่ ตอนนี้ คนเมืองหายเห่อหมีรึยัง นางสมทรงอ่านข่าวแล้ว ตกใจความโอฬารของบ้านหมีจริงๆ เห่อหมี เห็นหมีกันจนลืมเรื่องอื่นในสังคมไปอย่างสิ้นเชิง แต่นี่ อาจจะเป็นกลยุทธ์ของสื่อมวลชน ช่วงไหนที่บ้านเมืองไม่ปกติสุข สื่อทุกสาขามักมีนโยบายเสนอข่าวแปลกๆ หรือไม่หนักทุกครั้ง สังเกตได้เลย ช่วงไหนบ้านเมืองเครียดๆ มักจะมีข่าวงูออกลูกเป็นหมา หมาออกลูกเป็นต้นกล้วย ไรเงี้ย เยอะกว่าปกติ นี่เรื่องจริง  พูดจากประสบการณ์ตรงสมัยทำงานข่าว

มาเจอคุณทิวาอีกทีในนี้ก็ดีใจแหละ คุณเขียนเหมือนมานั่งอยูในใจนางสมทรง งานของพี่วิมลน่ะ ตอนอ่านคนทรงเจ้า รู้สึกว่า เออ  ใช่เลย แต่พอมาอ่านภาคสอง ผิดหวังแทบจะเขวี้ยงหนังสือทิ้ง แต เรื่อง "งู" ก็ออกมาดี คงต้องว่ากันเป็นเล่มๆ ไป

เห็นด้วยกับหมี่ที่ว่า งานพี่วิมลไปไม่ค่อยพ้นตัวเอง ซึ่งนางสมทรงว่า อันตรายมาก สำหรับความเป็นนักเขียน เพราะถึงแม้ว่า เราจะต้องเขียนในสิ่งที่ตัวเองรู้จริง แต่ถ้า"รู้จริง" ถี่ๆ เกินไป ทำให้น่าเบื่อ เช่น งานของพี่ประชาคม ก็เล่นแต่เรื่องประมงยืนพื้น อ่านแรกๆ ก็ดีนะคะ แต่เล่มหลังๆ บอกตรงๆ ว่า ไม่อ่านแล้ว

ส่วนเล่มทะเลน้ำนมนี่ บอกเลยว่า ไม่มีทางได้หรอก ซีไรต์ ทั้งเมื่อสิบปีก่อนก็พลาดไปรอบนึงแล้ว เพราะประดิษฐ์ประดอยถ้อยคำมากเกินไป ยืดเยื้อ วกวน มัวแต่เดินหาดอกมันปลาอยู่ริมโขงนั่นแหละ ความเป็นพื้นบ้านพื้นถิ่นนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าไม่พัฒนากลวิธีการเขียน ก็เท่ากับว่า เดินย่ำอยู่ที่เดิม  ที่กล้าพูดแบบนี้ เพราะนางสมทรง "รู้จัก" คนเขียนดีในระดับหนึ่ง

หมี่จะลงไปหาข้อมูลกับวัยรุ่นเหรอ แล้วจะลบรอยตีนกาบนหน้ายังไงวะ หา 555

สวัสดีค่ะ คุณปภพ  นานเลย ไม่ได้เจอกันในโลกเนต

เออ หมี่ เราเพิ่งอ่านสัมภาษณ์คุณอุทิศมาเว้ย ในนี้

http://www.oknation.net/blog/nirunsak/2009/08/25/entry-1

เราว่า แกเป็นคนตรงๆ ดีว่ะ ไม่ตอแหล สร้างภาพ ดีใจก็บอกดีใจ อยากได้ก็บอกอยากได้ ไม่กระมิดกระเมี้ยนแกล้งทำเป็นคนดี สร้างสรรค์งาน "เพื่อชีวิต" อย่างเดียว คนเรา จะเพื่อชีวิตก็ได้แหละ แต่มันต้อง "เพื่อกระเพาะ" ด้วย  จะว่าไป หน้าตาน้องเค้าก็คล้ายหมี่จริงๆ นะ  (ตอนหนุ่มๆ) ขอบอก

หวัดดีค่ะ วันนี้นั่งทำงานจนก้นด้าน ขออภัย พูดไม่เพราะ  ก็มันจริงอ่ะ จะลุกไปฉี่ยังไม่มีเวลา  ขอระบายหน่อย ... เดี๋ยวจุกอกตาย
ระบบราชการที่อาจหาญประกอบการด้านเทคโนโลยีโคตรไฮเทค
แค่คิดก็ผิดกระบวนท่าแล้ว คนที่รับกรรม คือ อิฉันน่ะ
โดนประชาชนด่าจนนับเลขไม่ถูกแล้ว  แง... 

ช้านทำกรรมอะไรไว้หนอ....จะไปแก้กรรมที่ไหนดีเนี่ย!!!
อินเทรนด์หน่อย  ช่วงนี้เขาฮิตเรื่องเวร ๆ กรรม ๆ ค่ะ หมอดู หมอทางใน หมอไสยศาสตร์  กำลังเฟื่องฟู เศรษฐกิจฟุบ  บรรดาสำนักทั้งหลายจะคึกคักเป็นพิเศษ

ไหนดวงบอกว่าปีนี้เราจะรวยไม่รู้เรื่องไง ให้เวลาอีก  5 เดือนจะสิ้นปี งวดหน้าออกอะไร  บอกมานะ
จารย์หมี่!!!!  จารย์ปภพ!!!


พี่บี เขาไม่ฮิตเรื่องหมีจริงแล้วค่ะ เขาฮิตว่าจะเอาตัวอะไร มาระบายสีเป็นหมีดี  ทำไปได้.......

ว่าง ๆ เล่าเรื่องเมืองนอกให้ฟังบ้างนะคะ อยู่บ้านนอกไม่มีอะไรตื่นเต้นเลย
เห็นแต่ต๊กโตเกาะฝาบ้าน ฮา...

หมี่ลองเอาชื่อ คทป ไปอากู๋ดูน่ะ  แล้วจะรู้ว่า เป็นเวบใต้ดินเวบไหน เราไปเจอมาโดยบังเอิญ

คือ ชื่อแกหยาบเกินกว่าจะออกอากาศได้

หวัดดีอีกรอบค่ะ คุณหญิง หากอยากอ่านเรื่องเรื่อยเปื่อยในอเมริกา คงต้องเชิญที่บล้อคแหละค่า แหะๆ

http://www.oknation.net/blog/charoenkwan


ส่วนเรื่อง แก้กรรมนี่ อิชั้นไม่ถนัดจริงๆ ถนัดแต่แก้อย่างอื่น 555

ว่าแต่ คุณหญิงทำงานราชการเหรอคะ เก่งมากที่สามารถรับมือกับคนในหน่วยงานได้

นางสมทรงไม่สามารถค่ะ เลยหากินชายเฟือยไปเรื่อยเปื่อย ไม่มีหลักแหล่ง หลักลอยไปวันๆ

อ้าว เฮ้ย ว่าจะคุยเรื่องซีไรต์ ออกทะเลไปซะงั้น 

กะทิดิ....แฮะๆ