อยากให้คุณมนตรีช่วยวิจารณ์กลอนให้หน่อยครับ...กลอนชื่อ คมตุลา
คมตุลา
สิบสี่ตุลา สงคราม ประชาชน
ทลายกรอบ ด้วยเหตุผล เรียกร้องสิทธิ์
จุดความหวัง พลังใจ หลายชีวิต
บทเริ่มต้น ต้านสิ่งผิด เดือนตุลา
แม้เจ็บปวด แต่คง ค่าความหมาย
พลังแห่ง หญิงชาย นักศึกษา
มือต่อมือ ลุกสู้ ย่อมเหนือกว่า
กระบอกปืน ถือมาฆ่า ต้องพ่ายแพ้
หกตุลา เสรีภาพ ก็จบสิ้น
เลือดไทยนอง จนแผ่นดิน กลายเป็นแผล
ถูกฆ่า่เผา แสนเจ็บปวด จนท้อแท้
ไม่มีใคร อยากจำแน่ หกตุลา
เมื่อสันติ วิธี ไร้ความหมาย
เมื่อมันฆ่า หญิงชาย นักศึกษา
ปืนต่อปืน จำต้องสู้ ถึงเวลา
ปฏิวัิติ หนีเข้าป่า เปลี่ยนสังคม
ผ่านหลายยุค หลายสมัย เหมือนไม่รู้
จึงเจ็บซ้ำ มองดู น่าขื่นขม
เลือดไทยนอง อีกแล้ว พฤษภาคม
และต้องร้าว ระทม เจ็ดตุลา
เรียกหาสิทธิ ประชา ธิปไตย
ต้านคนโกง ทำลาย ชาติหนักหนา
ต้องเจ็บซ้ำ เพราะคม คมตุลา
ยุติธรรม ที่เรียกหา เหมือนไม่มี
O ป่าเมืองลุง O
*ผมหัดแต่งกลอนลงบล็อกอยู่ครับ ยังใช้ฉันทลักษณ์ เสียงสูงต่ำไม่ค่้อยถูกนัก หาอ่านในหนังสือก็มีบอกไม่มาก ถ้าไม่รบกวนจนเกินไป อยากขอคำวิจารณ์แบบตรงๆ จากคุณมนตรี หรือท่านอื่นๆ เพื่อนำไปปรับปรุงด้านการเขียนครับ^_^