M-e-e P-e-d

เกรงว่าจะไม่มีเวลานะสิ เพราะช่วงนี้กำลังเร่งนิยายให้เสร็จ

ภายในกุมภาพันธ์ เป็นงานที่รับมาเมื่อกลางเดือนก่อน

ช่วงเวลากระชั้นชิดแบบนี้ ไม่อยากให้สมองหลุดออก

นอกกรอบโครงเรื่องที่วางเอาไว้

แล้วยังมีบทกวีที่ต้องเขียนประจำให้นิตยสารเปลื้องอีก

เล่ม  ไม่ใช่หนังสือโป๊นะ แม้ชือ่ฟังแล้วชวนจินตนาการอยู่ก็

ตาม  กำหนดส่ง 15 นี้แหละ

เขียนเองสิ  เขียนออกมาเลย รู้สึกยังไง อยากถวายความ

จงรักภักดีด้วยวิธีไหน ก็ใส่ลงไปในกลอน อย่าให้ทะลึ่งก็

เป็นใช้ได้ล่ะ  เขียนเสร็จแล้วเอามาลงที่นี่ จะได้ช่วยอ่าน

ช่วยวิจารณ์แบบงูๆปลาๆให้

ก็ไม่เลวนี่หว่า แค่ตัดบางคำออกเช่น

"ทั้งต่างศาสน์ต่างชาติพันธุ์ วรรณะ

บังคม ณ บนเบื้องหน้า อาคารใหญ่"

บังคม ณ บนเบื้องหน้าอาคารใหญ่ ก็ตัดคำว่า "บน" ออกซะ

"ชั้นสิบหกบัญชรนั้น ที่มองไป

ส่งดวงใจไปให้พ่อ ของแผ่นดิน ..."

ชั้นสิบหกบัญชรนั้นที่มองไป  ก็ตัดคำว่า "นั้น"  ออก  หรือจะตัดคำว่า "ที่" ออกก็ได้

แค่มั่นใจว่าทำได้เท่านั้นแหละ  คิดซะว่าไม่ต่างเลยกะซักผ้าอ้อมให้ลูก หุงข้าวให้เมีย  เรื่องง่ายๆแค่เนี้ย

กิ๊กกั๊กห่าไรล่าววว

ไปหุงข้าวไป๊

จะบ้าเหรอ

เค้าหมายถึงมิตรรักนักกลอนสาวๆต่างหากเล่า !!!