M-e-e P-e-d

ชื่อบทชวนสนใจติดตาม

ว่ากันเรื่องหนุ่มมอเตอร์ไซค์  ที่สูญเสียสาวคนรักให้หนุ่มรถยนต์ราคาแพง  หล่อนอับอายขายหน้าในการซ้อนท้ายให้ฝ้าขึ้นหน้า  และทรงผมกระเจิง  หนุ่มมอเตอร์ไซค์จึงอยากปล่อยแฮนด์ให้่รถวิ่งไปอย่างรวดเร็วของมันเช่นนั้น  เพื่อชดใช้เวรกรรมหรือเพื่อถวายเวรกรรมให้อโหสิต่อกันด้วยชีวิต-นี่แหละ

อธิบายบริบทของตัวเอกได้พอควร  และมีบรรยากาศมีอารมณ์  ภาษายังไม่ดี  และใช้ศัพท์เฉพาะผิดอยู่เช่น  สายพาน  มอเตอร์ไซค์นั้นไม่ใช้สายพาย  รถที่ใช้สายพายขับเคลื่อนมีชนิดเดียวคือรถถัง  คำว่า  ว่างไว  ไม่มีความหมาย  นี่เป็นลักษณะกลอนพาไป

อีกทั้งยังเป็นวิธีคิดแบบโบราณ  แนวขนบเก่าๆที่ล้าหลัง  มิใช่แค่การพูดถึงเวรกรรม  แต่เป็นการพูดถึงเวรกรรมอย่างไม่เข้าใจ  และนำมาใช้ในงาน  เมื่อเอาควงามคิดแนวขนบเก่าๆมาจับ  ก็ยังดูประดักประเดิกอยู่มาก  ที่นำเอาเวรกรรมมาเป็นบทสรุป  ด้วยงานทั้งชิ้นบอกอยู่ในตัวว่าเป็นเรื่องของหล่อนที่ไม่ชอบให้ฝ้าขึ้นและผมกระเซิง

ความคิดแนวขนบเก่า  บางอย่างก็ยังใช้ได้  แต่บางอย่างนั้นเราควรตั้งคำถาม  และอธิบายมันใหม่    เพื่อเป็นการกระตุ้นต่อมคิดให่ทำงาน  เพื่อเป็นการเสริมสร้างโลกทัศน์-ชีวทัศน์ใหม่

อย่างที่เคยว่าไว้-โลกนี้มีคนพูดถึงเขียนถึงอะไรต่อมิอะไรมามากนักแล้ว  เราผู้มาใหม่จึงต้องทำงานหนักกว่าที่คิด  เพื่อเป็นการหาที่อยู่ที่ยืนของเราเอง    มันไม่ใช่การปฏิเสธของเก่า  แต่เป็นการพยายามอธิบายใหม่ด้วยปัจจุบัน

โดยรวมงานชิ้นนี้มีเรื่องราว  รับรู้ความเจ็บช้ำของความรู้สึก  มีสำเนียงเสียดสีพอควร  จัดว่าไม่เลวเลยสำหรับอีริค  ที่บ.ก.เคยอ่านแต่เรื่องสั้นของเขา

ปฐมบทแห่งงานเขียนคือ-อ่านแล้วรู้เรื่อง  ไม่ว่าจะอ่านง่ายๆ  หรือตีความ  แต่ที่สุดมันต้องรับรู้ได้ว่าเรากำลังเขียนถึงสิ่งใด  อย่างไร  มีนัยยะสื่อซ้อนไปถึงอะไรไหม

250cc. ทำได้

www.geocities.com/thebangkapi/thestory1

อ่ะ อันนี้เป็นเรื่องเป็นราวเชียว !!!

มาอีกรอบค่ะ ...พี่อีริค

ไปอ่านเรื่องที่บางกระปิมาแล้วอ่ะ
ชอบแบบร้อยแก้วมากกว่า...พี่เขียนเรื่องได้ดีนะคะ

พี่อีริคเขียนเรื่องแนวประชด+กัด+เหน็บแนม อะไรประมาณเนียะ ชอบฮะ อ่านแล้วได้อารมณ์กวนๆฮาๆ
เอ่อ..ที่เค้าเรียกว่ากวนตรีนนั่นล่ะ ชอบๆ ^__^