M-e-e P-e-d

..... หัวใจถูกกรีดเป็นแผล ดูแลรักษาหายได้ เลือดถั่งหลั่งพุ่งมากมาย ก็คล้ายหยุดได้ดั่งใจ

..... ถึงฟ้าวันนี้มืดมิด ชีวิตยังเดินเลื่อนไหล เมฆดำบังฟ้าผ่านไป สดใสนวลใยแสงจันทร์

..... ดวงดาวกระพริบระยิบยับ งามจับฤทัยคล้ายฝัน สายฝนร่วงหล่นมาพลัน ชีวันชุ่มชื่นรื่นใจ

..... ลมโชยอ่อนไหวใบไม้พริ้ว ปลิดปลิวล่วงหล่นไปไหน คงอยู่ใต้ต้นร่ำไป แล้วผลิใบใหม่ขึ้นมา

..... ผิวเนื้อที่เจ็บเหน็บหนาว เปลี่ยนเป็นร้อนผ่าวนักหนา จุดหมายที่เคยโรยรา กลับมาโชติช่วงดังเดิม

..... ทิ้งร่างทอดราบลงไป ตรึกตรองครวญใคร่แต่เริ่ม ทุกข์สุขอยู่ไหนใครเติม ใครเพิ่มทุกข์ให้....ใจตนเอง....