เราจะอยู่อย่างไรให้รักกัน
เขาบอกว่าประชาชนทนกดขี่
ถูกย่ำยีมาแต่ไหนแต่ไรโน่น
ถูกดูหมิ่นถิ่นแคลนเหม็นสาบโคลน
ราวกระโถนประวัติศาตร์!,อนาถใจ
เขาบอกว่า"เลือดเนื้อเพื่อมวลชน"
ต้องยอมทนเพื่อประชาอย่าเฉไฉ
อุดมการณ์บานทั่วห้องหัวใจ
ศรัทธาในมวลมหาประชาชน
ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
ฉันจึงซวนเซสับสน
ฉันหวังให้อะไรแก่ผู้คน
สุดท้ายตนทนทุกข์ซ้ำอยู่ร่ำไป
เมื่อยืนหยัดต่อสู้ผู้กดขี่
ประชาชนย่อมมีชีวิตใหม่
เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
เราเกลียดกันเข้าไส้ไปทุกครั้ง!
(แม้นผืนฟ้ามืดดำไม่อำไพ
เราจะอยู่อย่างไรให้รักกัน)
ณิศตะ
30 ส.ค. 2553
Relate topics



