M-e-e P-e-d

ตามข่าวคร่าวๆและห่างๆ ด้วยอาการปวดบั้นเอวของผมมันทรมานนัก รายละเอียดอย่างไรจึงไม่แจ่มชัดทีเดียว แต่เพียงได้ยินว่าจะมีการนำนักเรียนที่ตีกันลงพื้นที่ชายแดนใต้นั้น ผมก็เกิด 2 ความคิดขึ้นมาโต้แย้งเถียงกับตัวเองทันที

เราเบื่อระอากับเด็กเหลือขอพวกนี้ ผมเชื่อว่าเราทุกคนรู้สึกเช่นนี้จริงๆ และเชื่อว่าหลายคนเคยคิดอยากจะกวาดเด็กเหลือขอพวกนี้ลงชายแดนใต้ แล้วจากนั้นอะไรจะเกิดกับเขาก็ช่าง  ด้วยความที่มันยืดเยื้อเรื้อรังไม่รู้จะแก้ปัญหาด้วยวิธีไหนดีแล้วนี่เอง

ผมไม่ทราบว่ามีกฏหมายสนับสนุนความคิดนี้หรือไม่นะครับ ถ้าเด็กทำผิดก็ต้องดำเนินคดีไปตามกฏมายอาญา แต่โทษเท่าที่ทราบมานั้นมันไม่มีการส่งเด็กไปในพื้นที่เสี่ยงภัย เรียกอีกอย่างว่าสมรภูมิ ต้องเรียกว่าสมรภูมิครับ เพราะมีทหารตำรวจเรียงรายตั้งด่าน มีรถถังรถหุ้มเกราะ มีเจ้าหน้าที่สะพายอาวุธสงครามพร้อมยิง  และหากเด็กหรือผู้ปกครองเด็กไม่เต็มใจละครับ?

ต่อมาก็เรื่องของคนในพื้นที่ วัยรุ่นแถวนั้น จะว่าให้ตรงก็ต้องบอกว่าในทุกพื้นที่แหละ มักสร้างปัญหารำคาญให้สังคมเสมอ การเอาเด็กเหลือขอในความรู้สึกเราๆไปปล่อยเหมือนปล่อยหมาปล่อยแมว แม้จะมีการดูแลก็เถอะ คนในพื้นที่เขาจะว่าอย่างไร? ผมไม่ได้บอกว่าให้ทำประชาพิจารณ์ แต่อย่างน้อย ควรคิดสักนิดว่าวัยรุ่นแถวนั้นเองก็สร้างปัญหาอยู่ ยังไม่มีการจัดการได้เลย แล้วการเพิ่มวัยรุ่นจากถิ่นอื่นที่มีปัญหาเข้าไปอีก มันเป็นการซ้ำเติมและเพิ่มภาระสังคมที่นั่นหรือไม่  ผมเกรงว่ามันจะเหมือนที่เคยมีการเอาข้าราชการเลวๆไปอยู่แถวนั้นเมื่อในอดีต จนกระทั่งเป็นส่วนหนึ่งที่ร่วมกันสร้างพื้นที่ให้เป็นสมรภูมิ และที่สำคัญ หากเด็กเกิดเป็นอะไรขึ้นโดนยิง ระเบิด หรือเชือดคอ ใครจะรับผิดชอบ?


แต่ที่กังวลที่สุดอยู่ที่ตัวเด็กและสังคมเก่าของเด็กเอง เมื่อครบกำหนดใช้กรรม แล้วเขาผ่านพ้นสมรภูมิและความเลวร้ายของสถานการณ์ที่นั่นมาได้ มั่นใจได้อย่างไรว่านั่นจะไม่ใช่ประกาศนียบัตรการผ่านการทดสอบลูกผู้ชายในความหมายของเด็กพวกนี้ ครั้นพวกเขากลับ กทม. คราบกลิ่นชายแดนใต้ที่จับเป็นรัศมี มันจะทำให้เขาเหิมเกริมขึ้นอีกหรือเปล่า?  แล้วการเรียกร้องการยอมรับในหมู่พวกเขาจะรุนแรงเพิ่มขึ้นอีกไหม? 


วัยรุ่นก็เหมือนหมา เมื่อรวมเป็นฝูงก็มักจะเก่งกล้ากันทุกคน เห่ากรรโชกแยกเขี้ยวและคำรามไม่ได้หยุด มีเพียงจ่าฝูงของมันเท่านั้นที่จะกัดหูตัวใดตัวหนึ่งสั่งสอน แต่กระนั้นก็เถอะ จ่าฝูงย่อมถูกโค่นล้มลงได้ หากจ่าฝูงตัวใดอ่อนแอ แสดงอาการกระดิกหางมากไป ก็มักจะถูกตัวใหม่ที่หนุ่มกว่าแข็งแรงกว่าพิชิตกำจัดออกไป

มีเพียงเจ้าของของมันเท่านั้นครับ ที่จะสามารถตบปากสั่งสอนไอ้หมาที่เห่าไม่เลือกหน้า มีเพียงเจ้าของของมันเท่านั้น ที่จะลากคอมันมาใส่ปลอกครอบตะกร้อปากได้

ครั้งหนึ่งไม่นานมานี้ เคยมีกฏหมายเอาผิดพ่อแม่ผู้ปกครองที่ปล่อยให้ลูกขับรถซิ่งกวนเมือง แต่ผมไม่เคยเห็นการจัดการใช้กฏหมายนี้อย่างจริงจังเลย

ก็ไม่ทราบว่าผลสรุปออกมาจะเป็นยังไง ส่งหรือไม่ส่ง แต่ถ้าแก้ปัญหาเด็กตีกันไม่ได้ รัฐก็อย่าหวังไปถึงการแก้ปัญหาความขัดแย้งในระดับที่ใหญ่ขึ้นไปเลยครับ