เจ้าเรือใบไม้
![]()
๏ ช้าเห่คลื่นคืนค่ำฉ่ำกระฉอก
ริ้วระลอกไล่ลามสายน้ำไหว
พลิ้วจันทร์เงาเหงางามอยู่รำไร
ราวลูบไล้ผิวน้ำของค่ำคืน
เย็นลมโพยพัดมาทุกคราค่ำ
หนาวลมย้ำยากใจให้เกินฝืน
ยิ่งน้ำค้างพร่างพรำยิ่งกล้ำกลืน
ฟ้าสะอื้นหยาดพรายประกายดาว
โอละเห่..เห่ช้า..ลอยล้าเรื่อย
โรยลมเอื่อยเฉื่อยพาฝ่าหมอกหนาว
โล้คลื่นน้อยคล้อยคืนเพียงครู่คราว
คะนึงเช้าช่างกระไรยังไกลเกิน
คลื่นกระฉอกฉะเบี่ยงแทบเอียงคว่ำ
ลอยปริ่มน้ำย่ำขวัญหวั่นโขดเขิน
แค่กระทบเพียงกระแทกคงแหลกเยิน
จะเผชิญผจญทางไปอย่างไร
เพราะเลือกแล้วลอยร้างอยู่กลางเปลี่ยว
สุดแต่เชี่ยวแรงพัดซัดไปไหน
จักจมคว่ำฤๅคว้างหนทางไกล
เพียงติดตามหัวใจไปเท่านาน
แด่เงาไม้สายหมอกระลอกคลื่น
แด่วารคืนเวี่ยจันทร์อันแสนหวาน
แด่เจ้าเรือใบไม้ล่องสายธาร
ไปสุดห้วงจักรวาลด้วยกานต์กลอนฯ
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ธุลีดิน
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
สมุทร
ทราย แดนหิมะ
SUPERGiRL*
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
น้ำพี้
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
นายทิวา (Not Member)
ธุลีดิน
ทราย แดนหิมะ