M-e-e P-e-d

ตัวเล้กไปมองไม่เห็นอะครับ

ลางๆก็พบว่าคำบางคำที่มีเสียงสระอะ โดยไม่มีรูปสระนั้น เราจะอ่านออกเสียงสระอะไม่ได้ครับ เช่น สงบ  คำนี้จะัอ่านว่าสะงะบะ ไม่ได้เลยครับ มันเป็นก้อนเดียวเนื้อเดียวกันน่ะครับ นอกนั้นก็มองไม่ชัดแล้ว  เด๋วพรุ่งนี้เย็นๆจะมาอ่านอีกทีครับ เผื่อว่าสว่างจะเห็นชัดขึ้น

เย้ ๆ ๆ กลับมาแว้ว!

อรุณสวัสดิ์ขะรับพี่ทรายน้าหมี่  ทีแรกก็ว่าจะรอจนสิ้นเดือนต่อเวลาเน็ตตามปกติแล้วค่อยเผล่ เอ้ย! โผล่มา แต่หากไม่ได้เผล่ เอ๊ย! โผล่หาเหล่าท่านผู้น้อยก็ไม่รู้จะไปไหน ซ้ำดีซ้ำร้ายออกไปนั่งบริหารกล้ามแขนยกแก้วเบียร์ก็จะสูญเวลาเปล่าปลี้  มิสู้นั่งเล่นต่อคำสลับอักษรไทยยังได้กลอนได้สลักพาเพลินใจ อย่ากระนั้นเลย ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ต่อรอบเน็ตซะกลางเดือนนี่แหละ จึงได้โผล่หน้ามานี่แล

เหลือบดู 'สายฝน' ข้างบนนั่น (ไม่เกี่ยวกะ'จารย์ฝนนะขะรับ อันนี้เป็นสายธนฝน) เห็นวงเล็บซึ่่งใช้ช่วยอ่านแล้วชักลังเล รู้สึกว่าทำให้รูปสัมผัสรกตายังไงพิกล ชักไม่อยากใส่แระ แต่ติดกังวลห่วงผู้ไม่เคยคุ้นก็จะพลาดจังหวะน่ารักน่าชังของวสันตดิลกไปอย่างน่าเสียดาย คงต้องเก็บไว้ครุ่นคิดต่อไปว่าจะรักษารูปหรือรักษาเสียงไว้  ตอนนี้เอาแค่เขียนให้ถูกให้ต้องก่อน แล้วค่ำนี้จะกลับมาน้อมรอรับตะบวยขะรับน้าหมี่

คารวะ

ป.ล. ขอบพระคุณพี่ทรายสำหรับ 'ไสล' และ 'ไศล' พบเห็นคราใดช่วนกันทักช่วยกันทายเยี่ยงนี้สิขะรับจึงคือนักเลงอักษรร่วมบ่อน นอกจากเตือนคิดสะกิดใจกันเองแล้วยังอาจก่ออานิสงส์ต่อผู้สนใจใคร่รู้ที่ผ่านไปมา ผู้น้อยเองก็จะประพฤติมิยอมหย่อนวิริยะ ปะคราใดก็จะใช้นิ้วชี้จี้สะเอว หยั่ง..เห็นราง ๆ หากเป็น 'ลาง' ก็คงคล้ายกระทงหลงทาง (แบบว่า..เป็นลางสังหร..น่ะขะรับ) (แหะ แหะ จี้สะเอวน้าหมี่ซะหน่อยดูว่าหายปวดรึยัง? )

สวัสดีครับ

๏ ผมว่าอะครับอะนะขะรับ............สระจับ "อะ" มากไป
วงเล็บเยอะเกินกุรุกระไร..............กละยากจะอ่านคำ
ผมว่านะครับกะกรณี ...................สระนี้จะเนียนทำ
ทั่วไปก็คงผิวะจะจำ ...................พิเคราะห์ดูก็ง่ายดาย
เขียนฉันทะนี้จะปฏิพัทธ์ .............ประจุจัดอะมากมาย
คนอ่านก็เอือมบ่จระกราย ............กวะแม้นเจอะยาขม
กาพย์ฉันทภาพ ณ ขณะนี้ ..........จะมิมีนะคนชม
จำเป็นกวีฤดิระทม ......................ฐิติตั้งสิพังภินท์ ฯ