M-e-e P-e-d

**ฤดูใด ... ไยเมฆหมอง

ดังร่ำร้องเพ-ลาเพรียกหาฝน

ตรงคำว่า เพลา นั้น ไม่ต้องใส่เครื่องหมาย - ครับ การใส่ - เท่ากับว่าให้อ่านแยกคำในกรณีที่เป็นคำประสม แต่คำว่า เพลา นี้เป็นคำเดียว ที่ใช้ พ พาน มาแทน ว แหวน คือเวลา เป็น เพลา เมื่อใส่ - ลงไปตรงกลาง ความหมายก็จะไม่ใช่เวลาครับ

คาดการณ์ ... ผ่านก้อนเมฆ

มุ่งวาดหวังรังเรขเสกฟ้ากว้าง


รังเรข? เรขคือ เรขา หมายถึงรูปทรงสัณฐานมิติ แต่เมื่อใช้คู่กับ รัง ที่ไม่มีคำอื่นมาช่วยเสริม เช่นมีคำว่า สรรค์ มาช่วยเสริมคำว่ารัง(เป็น รังสรรค์ เขียนไงแล้วครับ รังสรร?) คำว่าเรขในกรณีนี้จึงไม่มีความหมาย เพราะรังที่เห็นนั้นเข้าใจได้อย่างเดียวคือที่อยู่อาศัย
รังอาจให้ความหมายอื่นเมื่ออยู่คู่กับอีกคำ เช่น รุงรัง รังรอง แต่ล้วนเป็นคำที่มีความหมายในตัวเองแล้วครับ

โดยรวมก็นับว่าเขียนกลอนเป็นครับ รู้ว่าจะเริ่ม เดินเรื่องและจบอย่างไรให้เป็นเอกภาพ เพียงแต่ทั้งบทเมื่ออ่านแล้วมันให้ความรู้สึกระนาบเดียว ยังขาดอีกนิด อีกนิดที่จะกระชากอารมณ์คนอ่านให้น้ำตารื้นตามบทกลอนครับ

ขอแนะนำให้ใส่อารมณ์ความรู้สึกลงไปตามสมควร การเขียนที่เหมือนการถ่ายรูปนั้นชัดเจนดี แต่จะขาดมิติทางอารมณ์ ดังนั้นการถ่ายรูปก็จำต้องมีการหามุมกล้อง หาแสงมาช่วย หากจำเป็นก็ต้องใช้ฟิลเตอร์ ครับ

กระซิก กระซิก

สายน้ำไหลแผ่วเบา
มีภาพเจ้าบนผิวน้ำ
ขาวผ่องวะวิบวาม
งดงามงอนอรสอางค์

สายน้ำที่รินไหล
ดั่งสายใยใสสล้าง
ยามชืดรักจืดจาง
เงาเลือนลางก็เลือนลับ

แท็งค์กิ้วด้วยคลล์ขะรับน้าหมี่