M-e-e P-e-d

เจ้า"จันท์"ฉาย ... คล้ายอุทธรณ์อาวรณ์ถาม

" ไหนกระต่ายหมายนิยมชมแสงงาม...

ฟากฟ้ายามพรั่งพร้อมดาวล้อมเดือน ... "

๒ ) ... ภาพทรงจำล้ำค่าเพลานี้

ไร้คนดีที่เก่า ... เหงา .. เอ่ยเอื้อน

“ใครเหินห่างร้างราอย่าแชเชือน ...

ทำลืมเลือน ... หนีหน้า ... ไม่ลาเลย ..."

๓ ) ... เฝ้าเลียบเคียงเมียงมอง ... ยิ่งหมองช้ำ

ล่วงคืนค่ำ ... หวังพรุ่ง ... รุ่งจักเผย-

ต่อเพื่อนข้า "ตาวัน"...ฉันกล่าวเปรย

“อย่าละเลยกันหนอ...เถอะ..ขอร้อง” ...

๔ ) ... “สวัสดีจ้า...ตาวัน .. จันท์...ไปหนา..”

"จันท์"อำลา ... เมื่ออรุณอาบอุ่นผอง

“ฝากเพื่อนช่วยสานฝัน ... ที่จันท์ปอง ...

คคนางค์สว่างอิ่มพริ้มแสงใส

"ตาวัน"รับสดับความตามหาใคร-

ของเพื่อนให้หวนย้อนอาวรณ์"จันท์" ...

๖ ) ... เริ่มปรากฏบทบาทสาดส่องแสง

จำรัสแจ้งกว้างไกลคลุมไพรสัณฑ์

หวังจุดหมายปลายทางระหว่างวัน

เป้าหมายนั้นจักมาพบ ... สบพอดี ...

๗ ) ... จากเบื้องบาทบรรพตจรดแผ่นฟ้า

ทั้งโลกหล้าความหวังยังริบหรี่

ครึ่งค่อนวันผ่านไปไม่เห็นมี

ยังทู่ซี้ตามหาพลิกฟ้าดิน ...

๘ ) ... ผีเสื้อน้อย ... คอยเฝ้าเย้าหยอกล้อ

แมลงปอ ... ปีกใสบินไกลถิ่น

หมู่วิหคเหินร่างกลางเมฆินทร์

"ตาวัน"ร่ายเยาะเย้ยเอ่ยเริงร่า

"หากซ่อนอยู่จงรับสาส์นจันท์ฝากมา...

เขาคิดถึง ... ห่วงหา ... เป็นอาจิณ ..."

๑๐ ) ... "ใช่ว่าเจ้าต่ำต้อยดูด้อยค่า

จึงหลบหน้าแอบเศร้าว่าเขาหมิ่น

ช่วยปรากฏกายสักครั้งฟังยุพิน

อย่าแกล้งทำมิยลยินไร้วิญญาณ ..."

๑๑ ) ... เสียงไหวไหวเงาใครใต้ร่มพฤกษ์

ดูพิลึกซุกซ่อนอ้อนสงสาร

หมดช่วงวันหมุนเวียนเปลี่ยนตามกาล

มีผลงานถ้อยแถลงแจ้งเพื่อน"จันท์" ...

๑๒ ) ... “สวัสดี .. ศจีจันท์” ...ตาวันล้อ

“ราตรีสวัสดิ์ .. จัดการต่อ...หนอเพื่อนฉัน....”

ก่อนร่วงหล่นลับฟ้าฝากจำนรรค์

ฝากเพื่อนแก้วพาเสสรวลใช่ยวนยั่ว ...

เจ้าหลบลี้หนีกันจันท์เกรงกลัว...

จนราตรีที่สลัวดูมัวมอม “...

๑๔ ) ... “อยู่ชมจันท์ชั้นฟ้านะคนดี...

มิตรไมตรีมีค่าน่าถนอม...

หากกระต่ายมิหมายจันท์หวั่นตรมตรอม...