M-e-e P-e-d

พวงเอยเจ้าพวงมาลัย
ลอยมาลอยไป เมื่อไรจะได้ชมเอ้ย
เจ้าเอย..เจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอย

หอมรวงข้าวเคล้าฟางจากกลางทุ่ง
โรยลมฟุ้งไอดินรินรินหอม
ฟางกองรายคล้ายเคียงอยู่เรียงลอม
แดดบ่ายย้อมเยื้องเงาลงเคล้าคลอ

หนุ่มสาวนั่งล้อมวงบนลานข้าว
เสียงแหย่เย้าหยอกเอินเพลินจริงหนอ
เจ้าหนุ่มน้อยคอยเฝ้าพะเน้าพะนอ
สาวเจ้าพ้อเพรียกคำอยู่ร่ำไร

เสียงลูกคู่คูคลอแล้วล้อเร่ง
บ้างตะเบ็งเกร็งล่อลูกคอไหว
ว่าเจ้าเอยเจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอย

หนุ่มส่งยิ้มพริ้มรับขยับแก้ม
แล้วเย้าแย้มลำนำร่ำเฉลย
พี่แรมรอนเหว่ว้ามาอย่างเคย
กระไรเลยใจเจ้าดำไม่นำพา

สาวเจ้ามองค้อนวงแล้วส่งยิ้ม
เอานิ้วจิ้มตรงอกผงกหน้า
เจ้าเอยเจ้าดอกจำปา
ลอยมาจากไหนกันเอย

หนุ่มตอบคำพร่ำว่าคนอาภัพ
ลอยมากับสายลมพรมเขนย
จากใจภักดิ์รักแท้อย่าแลเลย
เจ้าเฉยเมยพี่คงม้วยด้วยรักรึง

สาวแก้มเรื่อเงื้อง่าทำตาขวาง
เจ้าแก้มบางขบฟันแล้วปั้นปึ่ง
ว่าดอกเอยเจ้าดอกพลับพลึง
มาไม่ถึงครึ่งพรรษาคงลาลับ

เจ้าหนุ่มตอบคำว่าอย่าข้องจิต
ฟังสักนิดนงรามผู้งามสรรพ
เมื่อมาแล้วไยมาเพื่อลาลับ
เชิญสดับเถิดแม่คำแท้เทียว

ด้วยสองมือคือแรงจะแข็งขัน
จะบากบั่นขันแข็งด้วยแรงเรี่ยว
ปักข้าวกล้านาตมควงคมเคียว
จะกะเกี่ยวเก็บกอบสร้างครอบครัว

เรื่องเกี่ยวข้าวสาวเอยอย่าเลยห่วง
จะเคียวควงคมคากี่นาหัว
ไม่เคยยั่นมั่นหาคณาตัว
แต่เกี่ยวใจเจ้าสิกลัวอกรัวราน

เจ้าอมยิ้มอิ่มแก้มเจ้าแย้มเย้า
บอกขี้ตู่ดูเข้ามาเฝ้าขาน
เกี่ยวมากี่นาหนอพ่อชายชาญ
ถึงมาผ่านนานี้มีแต่ช้ำ

เสียงลูกคู่กู่คลอแกมล้อหยอก
เจ้าหนุ่มบอกผ่านรอยกี่ร้อยย่ำ
ล้วนก่อร่างสร้างตัวมัวกระทำ
ด้วยงมงำกรำงานผ่านวารวัย

ที่เกี่ยวมานาถ้วนล้วนเกี่ยวข้าว
เรื่องเกี่ยวสาวเกี้ยวพาอย่าสงสัย
มีก็แต่เพียงเจ้าจ้าวหทัย
จักควงเคียวเกี่ยวใจไว้เคียงเรือน

สาวเจ้าก้มอมยิ้มเย้าริมแก้ม
ช่างเติมแต้มคำชายละม้ายเหมือน
เห็นตำตานาโน้นมีคนเตือน
อย่าบอกเพื่อนเทียวนะระวังคำ

อ๋อ..คนนั้นนั่นรึ เจ้าหนุ่มว่า
น้องสาวน่ะอย่านะเออเผลอถลำ
ล้วนคำแกล้งแสร้งว่าพาระกำ
จะหมองนวลชวนช้ำเพราะคำคน

ขอเถอะนะมาลัยอย่าไกลห่าง
พี่แรมร้างเร่มาอย่าฉงน
มอบให้แล้วทั้งใจให้หน้ามน
อย่ากังวลคลางแคลงให้แหนงไป

สองหนุ่มสาวเคล้าคลอเพลงล้อรับ
ริ้วรวงข้าวขยับอยู่ไหวไหว
เจ้าเอียงอายชายตายื่นมาลัย
เจ้าหนุ่มรับไว้ด้วยใจพอง

หอมข้าวรวงเรียวฟางจากกลางทุ่ง
ลมยังฟุ้งไอดินมารินล่อง
ฟางเกลื่อนลานเรียงรายอยู่ก่ายกอง
สาลิกาแว่วร้องมาก้องดัง

ตะวันทอดเงานิ่งทิ้งปลายไม้
โรยลมไล้ง้วนดินมารินหลั่ง
ภาพหนุ่มสาวพร่ารางคว้างภวังค์
เงาหนหลังทาบทอนั่งรอมอง

เพลงมาลัยล่วงรางจนจางแล้ว
เสียงยังแจ้วเย้ายวนชวนใจหมอง
นั่งรำพันฝันเฝ้าเคล้าทำนอง
คะนึงร้องมาลัยเร่เพียงเอกา

พวงเอยมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอ้ย
เจ้าเอย..เจ้าพวงมาลัย
จะล่องลอยไปหาใครเอย