นัยหนึ่งจากดวงใจ ...
... หนึ่งในหลายความต่างบางรู้สึก
ตกผลึกเป็นตะกอนความอ่อนไหว
ค่อยสั่งสมจ่มจ้วงสู่ดวงใจ
แอบแฝงนัยเอื้อนเอ่ยรอเผยความ ...
... หนึ่งฤดูรู้ค่าเวลาล่วง
บางฉากช่วงเรื่องราวผ่าน-ก้าวข้าม
ด้วยหลายสิ่งหลายอย่างต่างนิยาม
ต่างรูปนามจะจัดวางด้วยต่างมุม ...
... เมื่อดวงใจได้เวลาแปรค่านั้น
เริ่มย้อนวันเวลาอย่างสุขุม
ค่อยร่อนกากซากตะกอนที่กร่อนคลุม
คัด-กักกุมสิ่งประสงค์...ควรทรงจำ...
... ความอาวรณ์ซ่อนอยู่เร้นรู้สึก
ในส่วนลึกเสียงพร้องเพรียกกระหน่ำ
ถึงเวลาอารมณ์ยากข่มงำ
หนึ่งนัยนำเอื้อนเอ่ยพร้อมเผยความ ...
... จากการที่ดวงใจได้เห็นชอบ
แล้วส่งมอบตอบให้ไม่ก้าวข้าม
เพื่อดวงใจอีกดวงรับช่วงยาม
แสนงดงามเปี่ยมสุขขึ้นทุกวัน ...
... จนวันนี้ที่จิตใต้สำนึก
ยังรู้สึกวาดหวังใจตั้งมั่น
สิ่งยุ่งยากกลับกลายง่ายจำนรรจ์
นับแต่วันที่รักมาทักทาย ...
..........