ไกล
ไกล
สงบนิ่งอยู่เช่นนั้น
ความฝัน
ใต้เงาตะวันฉาย
ยังงันเงียบเหงา
ยังเมามาย
เงียบงำประกาย
แสงวาวตะวัน
เคลื่อนไป
กาละเคลื่อนใกล้
ไกลจางห่างฝัน
ลมล้อแสงเช้า
ล้อเงาแสงจันทร์
สร้อยแสงสีสัน
ดั้นด้นค้นหา
มุ่งหมายมุ่งมั่น
เคยวาดคืนวัน
กลับหวั่นผวา
เหม่อมองจุดหมาย
สุดปลายสายตา
สุดไกลเกินกว่า...
เกินคว้าครอง
ในห้วงอารมณ์อ่อนไหวอย่างไม่รู้ที่มาที่ไป
Relate topics
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
วาลุกา มีนิง