น้ำยาง
หยัดรากยืนชูกิ่งก้านตระหง่านฟ้า เป็นทิวเเถวสุดตาดั่งป่าใหญ่
ฝนเเดดหล่อเลี้ยงรากสุดใบ ผลิยอดสั่นใหวในคืนวัน
ต้นเริ่มใหญ่ใบเริ่มเเก่เเผ่คลุมห่ม ผ่านชีวิตเพาะบ่มทีละขั้น
ผิวเปลือกอ่อนภายในซ่อนสิ่งใดกัน ทุกชีวันบากบั่นเลี้ยงวิญญาณ
เเสงตะเกียงริบหรี่ตอนตีสาม นั่นคือนามชาวสวนยางเเห่งหมู่บ้าน
เดินดุ้มด้นคนเดียวตรากตรำงาน วิถีเเห่งตำนานปักษ์ใต้บ้านเรา
สองมือกระชับด้ามมีดกรีดตามร่อง น้ำยางใหลขาวผ่องดั่งนมจากเต้า
ทีละหยด ทีละหยด หยดเบาเบา หยดเเล้วหยดเล่าทุกหยดคือชีวิต
Relate topics
ลูกยาง ต่างถิ่น
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
ลูกยาง ต่างถิ่น
นายเงา (Not Member)
ลูกยาง ต่างถิ่น