ขอพัก
ขอพักเพียงครู่ได้ไหม
เดินทางมาไกลแดดร้อน
ฝน-หนาว รอนร้าวคนจร
อยากนอนหลบร่มชายคา
คืนนี้จะเป็นเพื่อนชมดาว
เก็บน้ำค้างหยดพราวยามอุษา
หากแม้นเธอนั้นอยากนิทรา
ขออาสากล่อมเพลงให้ฟัง
แล้ว..พรุ่งนี้ฉันจะไปต่อ
ยกเป้ ขึ้นคอ ขึ้นหลัง
ข้าวของหลายถุงรุงรัง
ใจยังหวังมุ่งสู่ฝันของวันวาน
ระหว่างทางต่อไปข้างหน้า
ชีวิตจะปร่า เปรี้ยว เค็ม หวาน
ฉันจะเก็บเป็นประสบการณ์
จะเล่าผ่านจดหมายถึงเธอ
วันใดที่ถึงฝั่งฝัน
ตัวของฉันจะรำลึกในใจเสมอ
บุญคุณหนึ่งนั้นมีเธอ
จะกลับมาเจอให้เธอร่วมยินดี
หากแม้น....ก้าวไปไม่ถึงฝัน
เพราะฉันอาจอ่อนล้าเต็มที่
ฝันนั้นไกลไปทุกที
ฉันนี้ไม่อาจคว้ามา
ฉันขอกลับมาที่นี่
วางทุกสิ่งที่ไล่ไขว่คว้า
ขอมาพักใต้ร่มชายคา
ขอใช้เวลาสุดท้าย.....ในบ้านเธอ