M-e-e P-e-d

ดินเอื้อหนุนจึงหยัดรากยืนกล้า ฟ้าฉ่ำฝนมาเอื้อใจใบนวลเขียว ผสานเเดดลมผลิดอกออกรวงเรียว ชีวิต-กฎเกาะเกี่ยวจึงเติบเเกร่ง

ยืนตระหง่านเเผ่คลุมอุ้มกิ่งก้าน ประสานใบดั่งร่มคอยห่มเเสง เอื้ออาทรทุกชีวิตพักเเรง เอื้อแบ่งปันต่างชีวิตจึงงดงาม

พุ่มพฤกษ์เขียวรายล้อมเรือนอ้อมอุ่น กลีบละมุนเเต้มเหลืองเรืองอร่าม ทรงคุณค่าสานชีวาทุกชั่วยาม หยัดฝ่าข้ามท่ามมรสุม

สถิตย์นิ่งในวิถีเเห่งพันธะ ทุกภาวะรับภาระป่าจึงชุ่ม ล่วงวัยวันผลิพันธ์ขึ้นชุกชุม ล่วงวัยตนเผยมุมใบเหลืองโรยราย

ศพใบไม้หล่นเกลื่อนริมเรือนไม้ เพียงลมใหวใบปลิวละลิ่วหาย เพียงผ่านฤดูก็มลาย บั้นปลายมอบอะไรเเก่โลกเอย